نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار: «کاوه بیک‌اوغلی» از انگلیس و امارات، متین بالسینی را تمرین داد و چند ماه قبل از المپیک را کنار او در ایران ماند تا پسر شناگر ایران را به المپیکی بفرستد که برای متین جوان، تجربه بزرگ و پر از چالشی از آب درآمد. این مساله آنجا چهره‌ پراحساسی به خود می‌گیرد که سرمربی متین نه به ریال، نه به پوند و نه دلار مبلغی از شناگرش دریافت نکرده و به گفته خود قراردادش با متین را با دلش و خدایش امضا کرده است.

کاوه که بزرگ‌شده انگلیس است، فارسی را قابل فهم صحبت می‌کند. او به‌خاطر خواسته پدرش دوست دارد به هر طریقی که می‌تواند به پیشرفت شنای ایران کمک کند و اصلا به همین خاطر هم مربیگری متین را برعهده گرفت. از او درباره ایران که می‌شنویم، می‌توانیم بغض صدایش را احساس کنیم، آنجا که دلش و صدایش به شوق گفتن از ایران می‌لرزد و از عشق به زادگاهش می‌گوید، زادگاهی که به اندازه عمرش از آن دور بوده و حالا برای انتقال دانش و مهارتش بی‌دریغ صحبت می‌کند. دانش و مهارتی که متین را به المپیک 2021 فرستاد و شاید این را ثابت کرد که شنای ایران به فردی مانند کاوه بیک‌اوغلی نیاز دارد تا در المپیک پاریس با تعداد نفرات بیشتری راهی شویم، المپیکی که با استفاده از برنامه‌ریزی‌های افراد آگاه حتما به مدال هم می‌انجامد. حالا با رکوردشکنی بالسینی در المپیک پای صحبت‌های سرمربی او نشستیم که به عملکرد فنی «متین» افتخار می‌کند ولی از سوی دیگر از بیان به گفته خودش نادرست این پسر المپیکی گلایه دارد و معتقد است مشکلات خانواده ورزش ایران باید در دل ایران حل شود و نباید جای اشتباه، بزرگ‌نمایی شده و با بیان نادرست مطرح شود. این مربی ایرانی که زندگی‌اش را در انگلیس گذرانده و همان‌جا رتبه‌های مربیگری و مدرسی شنا را سپری کرده است و چند سالی هم در امارات مربیگری شنا را ادامه داده، در المپیک همراه متین نبود و با اصرار خبرنگار «فرهیختگان» برای چرایی این نبودن فقط به این جمله که «امکانش نبود» اکتفا کرد و خواست درباره توانایی و استعدادهای شنای ایران بنویسیم و با این خواسته هم پاسخگوی سوالات «فرهیختگان» شد. از گفتار متین بعد از پایان مسابقاتش گلایه دارد؛ ولی وقتی پای حرف از تلاش‌های متین می‌آید لحن و بیانش دلسوزانه می‌شود و اعتقاد دارد که ایران پتانسیل بسیار بالایی در شنای این رشته المپیکی پرمدال دارد که با سرمایه‌گذاری بیشتر می‌توانند در شنای دنیا بدرخشند.

اول از رزومه ورزشی و مربیگری خودتان بگویید و اینکه با کدام کشورها کار کردید و درنهایت چطور شد ایران را انتخاب کردید؟

بیشتر از 20 سال در رشته شنا مربیگری و این رشته را در انگلستان شروع کردم و تمام مراحل مختلف مدرسی و مربیگری را آنجا گذراندم که توانستم به مرحله کوچ ملی در انگلستان برسم. برنامه‌های خیلی زیادی در انگلستان انجام دادم که یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌هایم مطالعه و تمرین در یکی از مناطق لندن بود که بیشتر از 10 هزار بچه در سطوح مختلف از مبتدی تا حرفه‌ای در آن پروژه درگیر بودند. بعد از آن به امارات رفتم و آنجا یک پروژه بسیار بزرگ هم برای مدرسه‌ها و هم شنای قهرمانی شروع کردم که توانستم شناگران مختلفی را از کشورهای مختلف تا رده ملی‌شان داشته باشم. همان‌جا با متین و شنای ایران آشنا شدم. در این دو سالی هم که به‌خاطر کووید و بسته شدن استخرها شنای دنیا دچار چالش بود، از راه دور متین را کوچ کردم و در کنارش آنجا در انگلستان مربی مرکز ملی (national centre) هستم ولی تمام سعی‌ام همیشه این بود که بتوانم کمکی برای شنای ایران باشم، همان‌طورکه پدرم دوست داشت تا من یک روزی به بچه‌های ایران خدمت کنم.

از چه سالی کار با شناگران ایران را شروع کردید و چطور با متین کار کردید؟

در امارات 6 سال به‌عنوان سرمربی شنا فعالیت داشتم و متین را برای اولین‌بار در یکی از مسابقاتی که آنجا برگزار شد، دیدم. بعد از آن یکی از دوستان مشترک من و پدرش درمورد اینکه متین مدتی است در تایم و رکوردهایش عملکرد بهتری ثبت نکرده و حتی کم‌کم انگیزه‌اش را برای شنا کردن از دست داده، با من صحبت کرد و من همیشه دوست داشتم بتوانم یک روزی کمکی برای بچه‌های ایران باشم؛ چراکه وقتی پدرم زنده بود از من خواست هر موقع که توان کمک و شرایط حمایت از بچه‌های ایران را داشتم، با دل و جان کنارشان باشم و همین نصیحت پدر باعث شد بعد از مدت طولانی صحبت مربیگری متین را قبول کنم. قرار شد اول شخصیت متین را به‌عنوان یک انسان و بعد به‌عنوان یک شناگر بشناسم و همین شناخت یک پروسه چندماهه زمان برد؛ درمورد همه‌ موارد صحبت کردیم چون باید یک‌سری شرایطی را که مدنظرم بود، قبول می‌کرد و خب دوری من از او و ایجاد شرایط اینکه هر چندماه در امارات با من تمرین کند، موضوعاتی بود که باید حل می‌شد و درنهایت سال 2019 تمرین با یکدیگر را شروع کردیم. آن‌موقع فقط به این فکر می‌کردم چطور به متین کمک کنم تا به جلو حرکت کند و تایم‌هایش بهتر شود.

از مسیری بگویید که همراه متین برای رسیدن به المپیک طی کردید.

برنامه‌ من برای متین طولانی‌مدت بود. یک‌سری تست‌ها انجام شد تا بدانم بیس کار و اشکالاتش کجاست و با برنامه‌ریزی تمرینی در چند مرحله به جلو حرکت کردیم و توانستیم به هدف‌هایی که دانه‌به‌دانه گذاشتیم، برسیم؛ بزرگ‌ترین چالشی که همان اوایل کار ایجاد شد توقف همه‌چیز به‌خاطر کووید بود و مجبور شدم از امارات به انگلستان برگردم و از آنجا تمام فعالیت‌ها را به شکل آنلاین به سرانجام برسانم. تفاوت ساعت انگلستان با ایران برای من بسیار شرایط سختی را ایجاد می‌کرد و بیشتر اوقات باید صبح خیلی زود مثلا ساعت 2 و 3 صبح بیدار می‌شدم تا برنامه تمرینی متین را بدهم و در روز هم به‌خاطر اینکه متین باید خیلی چیزها را درباره شنا یاد می‌گرفت و می‌فهمید، مثلا باید مدل تمرین کردن و دلیل کارهایی که انجام می‌دادیم را می‌فهمید تا بتواند چیزی را که می‌خواهم وقتی بالای سرش نبودم هم به شکل کاملی که می‌خواهم انجام بدهد؛ این بزرگ‌ترین چالش برای ما بود. پاندمی کووید باعث بسته شدن استخرها شد و ما باید خیلی سعی می‌کردیم تا نگذاریم در کار ما تاثیر بگذارد. البته این اتفاق و تعویق یک‌ساله المپیک به ما کمک کرد خیلی بیش از اندازه به متین فشار نیاید. از همان اوایل سال 2020 متین موفق شد رکورد 200 متر پروانه ایران را که 12 سال بود کسی نتوانسته بود به آن رکورد برسد، بشکند و مسیر روبه‌جلوی ما از همان‌جا به یک شکل تازه شروع شد. مسابقه‌های انتخابی المپیک که باز هم به‌خاطر کرونا و کنسل شدن‌شان یا دریافت نکردن ویزا و سخت گیر آوردن پروازها، خیلی‌هایش را از دست دادیم؛ نمی‌شد به کشورهای مختلف برای مسابقه رفت ولی ما با همان تعداد کم مسابقه‌ای که داشتیم 4 بار دیگر متین رکورد ایران را زد و به مسابقات المپیک خیلی نزدیک شد.

چند شناگر در ایران زیرنظر شما کار کردند؟ چقدر امید به حضور نفرات بیشتر از ایران در المپیک وجود دارد؟

دو ماه قبل، بعد از تلاش‌های زیاد و کمک‌هایی که واقعا لازم داشتیم تا بتوانیم شرایط مسابقه را برای متین و بقیه بچه‌هایی که احتمال داشت ورودی المپیک را بیاورند، آماده کنیم وارد ایران شدم و کنار متین بودم، با تیم ایران و 4 شناگر ایرانی به‌همراه مربی‌هایشان به مسابقه‌های انتخابی المپیک صربستان رفتیم و آنجا متین موفق شد دوباره رکورد ایران را بزند و واقعا دیگر به یک قدمی کسب ورودی B برای المپیک رسید. فینا رکوردی را برای کسب سهمیه المپیک تعیین کرده بود و قرار شد از هر کشوری هر شناگری که بالاترین امتیاز را به دست آورده باشد، اسمش از طرف فدراسیون آن کشور برای المپیک فرستاده شود و متین به‌عنوان بالاترین امتیاز و زدن تایمی در ددلاینی که در فدراسیون جهانی تعیین شده بود، توانست از ایران به مسابقه‌های المپیک اعزام شود و با اینکه نتوانسته بودیم به‌خاطر کم مسابقه دادن بچه‌ها، آن رکورد B که دنبالش بودیم را در مسابقه به دست بیاوریم ولی بچه‌ها در تمرین‌ها تایم فوق‌العاده‌ای داشتند و رکوردهای تمرینات‌شان خیلی بهتر از ورودی المپیک بود. بچه‌ها شرایط تمرینی سختی به‌خاطر مدت زیادی نداشتن استخر و مجبور بودن برای انجام تمرینات‌شان در خشکی داشتند و همه‌ این استرس‌ها وقتی کمتر هم مسابقه بدهی، چندبرابر می‌شود که خب باعث شد در صربستان نتیجه‌ای را که می‌خواستیم و می‌دانستیم بچه‌ها می‌توانند، نگیریم.

از گلایه‌های متین درمورد استفاده از امکانات و مربی‌های دیگر کشور‌ها ناراحت شدید، این گلایه‌ها درست نبود؟

در کشورهای مختلف کار کرده‌ام، می‌توانم بگویم امکانات خیلی از کشورهای اروپایی و کشورهای همسایه مانند امارات را دیده‌ام که خب شرایط استاندارد برای تمرین کردن را دارند و در آن سطح جهانی که شناگران تاپ ایران انتظار دارند امکانات نیست. مشکلات سخت‌افزاری و برنامه‌ریزی که در ورزش هست به نظر من این مربوط به خانواده ورزش ایران است و درست نیست ما در یک پلتفرم جهانی مانند المپیک مشکلات را پررنگ کنیم و یا تقصیر فردی بیندازیم. از آنجا که به‌عنوان یک مربی حرفه‌ای برای من اخلاق، رفتار و احترام گذاشتن به قانون کشوری که در آن زندگی می‌کنیم، خیلی مهم‌تر از قهرمانی است، همان‌طور که متین وقتی رکورد خوب بزند و در تمرینات خوب عمل کند، تشویقش می‌کنم، وقتی به‌خاطر جوانی و بی‌تجربه بودنش اشتباهی می‌کند، تاییدش نمی‌کنم و به‌خاطر حرف‌ها و مدل بیان احساساتش در توکیو از شناگرم ناراحت شدم. درواقع با توجه به پاندمی کرونا و سختی‌هایی که نه فقط در ایران بلکه در تمام دنیا ایجاد شد باز هم فدراسیون شنا تمام تلاشش را برای برآورده کردن امکانات و خواسته‌های شناگران انجام داد تا شناگرانی که شانس به‌دست‌آوردن رکورد ورودی المپیک را دارند، با دغدغه کمتر تمرین کنند، نه فقط در تهران بلکه در شهرهای دیگر ایران هم این امکان را ایجاد کرده بودند. احساس کردم بی‌تجربگی متین باعث سوءاستفاده کردن رسانه‌های خارج از ایران شود و تصویر اشتباه از ورزش ایران به دنیا نشان داده شود که به نظرم کار درستی نبود. البته خوشحالم که شناگر من خیلی زود متوجه این موضوع شد و بابت این اشتباه معذرت‌خواهی کرد.

عملکرد فنی متین را چطور دیدید؟

متین از نظر تایمی در تمرین‌ها تایم پایین‌تر از آن را هم شنا کرده بود ولی خب استرس‌های سه یا 4 هفته قبل از اعزام به المپیک، نرفتن به مسابقات بیشتر به‌خاطر کرونا و در کنارش خود المپیک و فشار و استرس می‌تواند باعث افت عملکرد ورزشکار باشد. به نظرم متین با وجود اینها فوق‌العاده عمل کرد و توانست به دومین شناگر تاریخ شنای ایران تبدیل شود که در المپیک رکورد ملی هم به جا بگذارد. درمورد خودش هم از نظر فنی متین تمام چیزهایی را که از او در تمرینات خواسته بودیم، توانست اجرا کند. کنترل و استراتژی خیلی خوبی برای این مسابقه داشتیم که متین به بهترین مدل در آن پلتفرم جهانی که همه دنیا تماشایش می‌کردند، انجام داد و من فکر می‌کنم چند سطح، کیفیت شنای ایران را بالا برد و به دنیا نشان داد نه فقط متین بلکه بقیه شناگران ایرانی که من اینجا دیدم چه کیفیتی می‌توانند داشته باشند و اگر حمایت شوند، اگر مربیان‌شان و برنامه تمرین این بچه‌ها ساپورت شود می‌توانند به مراحل و استانداردهای بالای جهانی برسند.

امکانات و استعداد شنای ایران برای کسب مدال در المپیک چطور است؟

اینکه برای شنای ایران چه باید کرد تا از این مرحله که بخش تازه‌ای برای شنای ایران است، باکیفیت عبور کند و این بچه‌های بسیار پرتوان را به سرانجام برسانیم، باید برنامه‌ریزی کرد. برای موفق شدن در شنا به آموزش پایه از سن کم نیاز است تا بچه‌ها از همان سن پایین وارد سیستم آموزشی درست در تمام کشور شوند و پله‌پله در این آکادمی و سیستم بالا بیایند و به استانداردی برسند که برای قهرمانی در دنیای حرفه‌ای و بیس موفق شدن نیاز دارند. من در ایران شناگرانی از تهران، اصفهان و مشهد دیدم که فوق‌العاده هستند؛ تلاش زیاد و استانداردهای خوبی دارند، برای اینکه این بچه‌ها بتوانند به مرحله‌های بالاتر برسند فدراسیون شنای ایران از سمت سیستم ورزش کشور نیاز به کمک دارد. این‌طور نیست که ما انتظار داشته باشیم همه‌ چیزهایی که می‌خواهیم با تمام سختی‌هایی که در این دوره کرونا هست، فدراسیون دانه‌به‌دانه انجامش دهد و البته تا آنجا که توانست فکر می‌کنم این کار را کرد و من به‌عنوان مربی متین از آقای دکتر رضوانی و تیم‌شان و مربیان تیم‌های ملی و تمام مربیان شنای کشور تشکر می‌کنم که همه این سختی‌ها را انجام دادند، چون خیلی راحت می‌توانستند کاری نکنند ولی تا جایی که می‌توانستند حمایت کردند. ولی برای جلوتر رفتن یک برنامه بلندمدت امکانات حرفه‌ای‌تر نیاز است تا این بچه‌ها بتوانند نزدیک به برنامه‌های روز دنیا، به مدل کشورهای پیشرفته در شنای دنیا و البته استانداردهای لازم شنا کنند. با شنای خوب متین و قبل از آن با شنای خوب مهرشاد افخری که او هم توانست به رکورد ورودی B المپیک برسد و قبل‌تر از او تمام بچه‌های ملی‌پوشی که من در این مدت دیدم مانند سینا غلام‌پور از مشهد، بنیامین قره‌حسن‌لو کاپیتان تیم مهدی انصاری، فکر می‌کنم با داشتن چنین ستاره‌هایی و مربیان خیلی خوب‌شان اگر حمایت شوند و با مهیا کردن امکانات و اردوهایی در کمپ‌های داخل و خارج از ایران نتیجه خوبی خواهیم گرفت. یکی از مشکلاتی که من اینجا با متین داشتم نبود استخر تمرینی مسافت کوتاه بود تا بتوانیم یک‌سری برنامه‌های تکنیکی‌مان را آنجا انجام دهیم. به‌خاطر شرایط کرونا هم نمی‌توانستیم برویم و از این امکانات در کشورهای دیگر استفاده کنیم. فکر می‌کنم در کنار این امکانات چون بچه‌ها فول‌تایم شنا می‌کنند ساپورت مالی هم باشد، عالی است؛ چراکه این بچه‌ها جوانند و اگر حمایت مالی شوند و شنا کردن‌شان به شکل شغل تمام‌وقت دیده شود، از نظر روحی به آنها کمک می‌شود و هم فشار زیاد را از دوش خانواده‌ها برمی‌دارد؛ همین آرامش خیال کمک بسیاری برای آینده ورزشی‌شان خواهد بود تا ورزشی را که به آن عشق می‌ورزند، انجام دهند و درنهایت به پیشرفت شنای ایران منجر می‌شود. مدال المپیک این رویای قابل‌دسترس برنامه‌ریزی طولانی بین 8 تا 10 سال می‌خواهد تا ستاره‌های الان و نسل آینده بتوانند شنای ایران را ارتقا دهند. با توجه به تلاش فدراسیون شنا و ارتباط خوبی که با فدراسیون جهانی فینا دارد و قول‌هایی هم برای ساپورت شناگران ایران از سوی فدراسیون جهانی داده شده می‌توان منتظر روزهای خوب شنا ماند.

اتفاقی هست که بخواهید درباره‌اش بگویید.

همه‌جای دنیا آدم‌هایی که با کار فردی مخالفت می‌کنند، وجود دارند. اینجا هم چیزهایی به من درباره خودم و کارم گفتند یا شنیدم؛ آن هم از افرادی که نمی‌شناسم‌شان و نمی‌دانم چه گذشته‌ای دارند. من همیشه به حرف آدم‌ها احترام می‌گذارم و اگر رودررو با هم صحبت کنیم و از رزومه و کارنامه و افتخارات داخل و خارج از ایران‌شان بگویند، ممنون می‌شوم؛ و لذت می‌برم اگر از آنها یاد بگیرم. من از آدم‌هایی که باعث شوند بهتر شوم، ممنونم. همیشه با همه با احترام و ادب صحبت کردم و از این به‌بعد هم همین کار را می‌کنم. از آنهایی که من را نمی‌شناسند و درموردم اشتباه فکر و قضاوت کردند، دعوت می‌کنم بیایند و با هم صحبت کنیم و درنهایت همه به هم کمک کنیم تا شنا در ایران پیشرفت کند. درحال‌‌‌حاضر جام‌جهانی FINA در قطر، جهانی FINA در ابوظبی، بازی‌های آسیایی، بازی‌های اسلامی، لیگ بین‌المللی شنا مسابقاتی است که بچه‌های تیم شنای ایران مانند متین، مهرشاد و چند شناگر دیگر که نزدیک ورودی‌ها هستند می‌توانند برای مسابقه‌ها انتخاب شوند و بعضی‌ آنقدر خوبند که مطابق استانداردها حرکت می‌کنند و می‌توانند از طرف کمیته ملی المپیک ایران برای مثلا مسابقات بازی‌های آسیایی که سال آینده برگزار می‌شود، انتخاب شوند و نماینده شایسته ایران باشند. این نشان می‌دهد برای شنای ایران می‌تواند در یک سال آینده درصورت همدلی و حمایت این اتفاق خوب بیفتد. من برای متین برنامه 8ساله گذاشته‌ام تا در 2028 او را در فینال المپیک ببینیم و این را نباید فراموش کنیم که شناگران برای عملکرد بهتر نیاز به مسابقات بیشتری هم دارند.

حرف آخر؟

از رئیس فدراسیون شنا دکتر محسن رضوانی و تیم‌شان در فدراسیون به‌خصوص آقایان اسکندریون، کمالی، سمیع‌زاده، حضرتی، مدیر و عوامل استخر آزادی، دکتر صالحی‌امیری در کمیته ملی المپیک، از فرید فتاحیان که حتی قبل از آشنایی من با متین، کمکم کردند، از چراغی مربی بدنسازی، دکتر شیرزاد و محمد استاد که در فیزیوتراپی به ما کمک می‌کردند، پویا ماساژور تیم ملی، تمام مربیان و دوستانم که این مدت ما را حمایت کردند، تشکر می‌کنم و از خانواده متین، پدر و مادرش که در سختی‌ها من و متین را تنها نگذاشتند، تشکر می‌کنم. درنهایت از خود متین برای تحمل مشکلات و سختی‌هایی که سر راهش بود ولی جنگید و محکم ایستاد و برای هدفش چیزی کم نگذاشت، تشکر می‌کنم. آرزوی موفقیت برای ورزش ایران و خانواده بزرگ شنا دارم و امیدوارم همه با هم برای بالا رفتن پرچم ایران در دنیا تلاش کنیم. از رئیس‌جمهور جدید هم می‌خواهم لطفا به ورزش بیشتر توجه کنند، برای خوشحالی مردم و جوان‌ها و برای به جریان انداختن حال خوب در جامعه، ورزش خیلی مهم است. از وزیر ورزش آینده هم می‌خواهم به فدراسیون‌هایی مانند شنا بیشتر توجه کنند؛ چراکه از شنا می‌شود اندازه یک کشور در مسابقات بزرگ دنیا مدال گرفت و امیدوارم اتفاق‌های خوبی از این به‌بعد برای کشورم و ورزش کشورم بیفتد.