مدیرگروه رشته گرافیک دانشگاه هنر:
یگانه عرب، روزنامه‌نگار: مریم کهوندی، مدیرگروه رشته گرافیک دانشگاه هنر نیز با اشاره به دغدغه‌های پیش‌روی دانشجویان رشته گرافیک در آموزش مجازی ایام کرونا و آسیب‌های وارده به این رشته بیان کرد: «به‌عنوان کسی که با دانشجو گرافیک تعامل دارد، چیزی که ما می‌بینیم این است که اندک‌اندک رشته به آموزش مهارت تبدیل می‌شود. به این دلیل که یک‌سری از فعالیت گروها، دروس نظری هستند که بین تمام رشته‌ها مشترک است و ما با آن بخش مشکل خاصی نداریم اما در بخش دیگری از کارها به‌صورت عملی است که آن هم دو جنبه دارند؛ نخست، بحث آموزش فنی و تکنیکال است که به نظر می‌رسد با آموزش مجازی قابل‌حصول است به‌عنوان مثال: نرم‌افزار؛ ممکن است ما برای آموزش نرم‌افزار به‌صورت مجازی مشکلی نداشته باشیم؛ اما یک‌سری محتواها وجود دارد که بین این دو قرار دارند و ممکن است بگوییم مهارت‌محور هستند و به این صورت است که استاد از یک‌سری از امکانات استفاده می‌کند، برای آموزش مانند: اصلاح کردن، نشان دادن چگونگی انجام یک کار به‌صورت عملی.»
وی ادامه داد: «برای مثال کلاس‌هایی مانند طراحی، درست است که به وسیله اجرای ایده امکان‌پذیر شده است اما مهم‌ترین مساله‌ای که وجود دارد، نبود رابطه استاد-دانشجو است که تبدیل می‌شود به یک رابطه یک‌طرفه که استاد یک‌سری اطلاعاتی را وارد کرده و دانشجو آن را دریافت می‌کند؛ اما آن تعامل اصلی و تاثیرگذار حاصل نمی‌شود.»
پلتفرم‌های طراحی‌شده دانشگاه برای تعامل در کلاس آنلاین ایده‌آل نیست
مدیرگروه رشته گرافیک دانشگاه هنر اشاره کرد: «پلتفرم‌هایی که طراحی شده است و دانشگاه برای آن بسیار سرمایه‌گذاری کرده، ایده‌آل نیست و درحقیقت با تمام این امکاناتی که دانشگاه فراهم کرده است، باز هم فضای دل‌انگیزی برای فعالیت دانشجویان نیست؛ درنتیجه تلاشی که کلاس‌ها بتوانند در این فضا ادامه پیدا کند، حداقل در رشته گرافیک بسیار کم بوده است.»
کهوند افزود: «مشکلاتی مانند ضعیف بودن اینترنت و مشکلات فنی از دیرباز در سیستم آموزشی ما وجود داشته است اما درحقیقت این نکته که تعامل و ارتباط بین دانشجو و استاد کم شده، درست است زیرا استاد در تمام زمان کلاس یک ارائه‌کننده است و این باعث می‌شود انرژی لازم را از دانشجوها دریافت نکند و به نوعی می‌توان گفت عدم‌امکانات مناسب از سمت دانشجوها و روشن نکردن دوربین‌های خود موجب شده این انرژی که استاد در کلاس از تعامل بین دانشجویان دریافت می‌کند، وجود نداشته باشد. همچنین اساتیدی که در سال‌های آخر آموزش خود هستند، قاعدتا حوصله لازم برای تداوم این کلاس‌ها را ندارند، بنابراین تطبیق دادن با آموزش مجازی گاهی دو ترم به طول انجامیده تا استاد بتواند با فضای کلاس ارتباط برقرار کند. در تمام این مدت ما فرصت نداشته‌ایم که خودمان را آماده کنیم و درحقیقت مانند یک راه‌حل جایگزین فعالیت کرده‌ایم.»
آموزش در دانشگاه‌ها، همان آموزش سنتی است اما آنلاین
این مدیرگروه تاکید کرد: «وقتی صحبت از آموزش مجازی می‌شود آن آموزشی نیست که در رابطه با آن صحبت به میان می‌آید و باید گفت ما همچنان در حال انجام آموزش سنتی هستیم و تنها از امکان برخط استفاده می‌کنیم. آموزش مجازی سازوکارهای خود را دارد که اگر اجرایی می‌شد، با اهداف دیگری نیز همراه بوده است.»
به گفته وی، رشته گرافیک از نظر من رشته‌ای نیست که بتواند با این سیستم به جلو حرکت کند، یک‌سری از کارگاه‌های ما مانند کارگاه چاپ دستی و کارگاه‌هایی که امکانات آن تنها در دانشگاه است یا کارگاه عکاسی آنالوگ دانشجویی که باید آنها را در سال‌های اول بگذراند، از ابتدای کرونا هنوز امکان برگزاری نداشته‌اند و دانشجو هیچ‌گونه شناختی نسبت به آن ندارد. مساله بعدی که بسیار مهم است این است که ما در آینده با دانشجوهایی مواجه هستیم که هنوز محیط دانشگاه را ندیده‌اند و این مساله بسیار اهمیت دارد.»
بازار کار رشته گرافیک به فضای الکترونیک نزدیک‌تر می‌شود
مدیرگروه رشته گرافیک دانشگاه هنر با اشاره به آسیب‌ها و چالش‌های بازار کار دانشجویان این رشته گفت: «دو مورد در این خصوص وجود دارد، نخست مساله مربوط به بازار کار است که هرچقدر به جلو حرکت می‌کنیم، بازار کار گرافیک به فضای الکترونیک نزدیک‌تر می‌شود. دانشجویانی داریم که در بازار حرفه‌ای طراحی گرافیک فعالیت می‌کنند؛ اما تجربه کار چاپی نداشته‌اند و منحصرا وارد فضاهای چندرسانه‌ای شده‌اند و چالشی هم ایجاد نمی‌کند.»
وی ادامه داد: «نگرانی من به‌عنوان یک مدرس و مدیرگروه مساله دیگری است. رشته طراحی گرافیک یک رشته ارتباطی است که بیس آن خلق و تولید است که این از درس شروع می‌شود و تلقی دانشجو از طراحی گرافیک تغییر می‌کند و شاید این زمینه را به‌وجود بیاورد که ما به سمتی برویم که طراحی گرافیک برای فضای الکترونیک است که البته بنده چنین باوری را ندارم و قطعا پس از شرایط کرونا دوباره به سیستم‌های چاپی بازگشت خواهیم داشت و هنوز بخش قابل‌توجهی از آثار طراحی گرافیک در حوزه نشر است.» کهوندی در پایان گفت: «رشته طراحی گرافیک رشته‌ای است که هم مهارت‌محور است هم یک‌سری کارهای عملی دارد. از نظر من، در این بخش با یک جهش در آموزش مجازی مواجه خواهیم بود و آن گرایشی است که به جهت نرم‌افزاری‌شدن این رشته وجود دارد که به یک تلقی در درازمدت تبدیل می‌شود یا کسانی که می‌خواهند گرافیک یاد بگیرند به سمت یادگیری نرم‌افزار می‌روند؛ درصورتی‌که درست نیست. همان‌طور که می‌دانیم نرم‌افزار یک نیاز است اما نمی‌تواند جایگزین محتوای آموزشی شود.»
مطالب پیشنهادی
