راهپیمایی مارش میرا، نام یک مراسم پیاده‌روی در بوسنی‌وهرزگوین است که هرساله بین روزهای هشتم تا یازدهم جولای (17 تا 20 تیرماه) و به‌منظور گرامیداشت یاد قربانیان نسل‌کشی سربرنیتسا در این کشور برگزار می‌شود.

مهم‌ترین پیام این راهپیمایی این است که دنیا بداند که جنایات صرب‌ها علیه مسلمانان بوسنیایی هیچ‌گاه فراموش نمی‌شود. جنایتی که به دست نیرو‌های تحت امر قصاب بالکان «راتکو ملادیچ» در تاریخ یازدهم جولای سال ۱۹۹۵ مصادف با ۲۰ تیر ۱۳۷۴ رقم خورد. جنایتکاران به یکی از بزرگ‌ترین شهر‌های شرق این کشور به نام سربرنیتسا که از مدتی پیش پذیرای شمار زیادی از مهاجران مسلمان این کشور بود حمله کرده و در شرایطی که این شهر از سوی سازمان ملل متحد به‌عنوان منطقه امن اعلام شده بود بیش از هشت هزار نفر از مسلمانان بوسنی‌وهرزگوین را در این شهر قتل عام کردند. از این جنایت به‌عنوان بزرگ‌ترین نسل‌کشی در اروپا بعد از جنگ جهانی دوم یاد می‌شود. نکته‌ای که این جنایت هولناک را تأسف‌آورتر می‌کند این است که این واقعه هولناک پیش چشم به اصطلاح کلاه آبی‌های هلندی سازمان ملل و با تکیه بر انفعال این سازمان و سکوت ننگ‌آور کشور‌های اروپایی و آمریکا که مدعیانه سنگ حقوق بشر را به سینه می‌زنند در قلب اروپا به وقوع پیوست.

در آن سال‌ها جمهوری اسلامی ایران در کنار مردم بوسنی‌وهرزگوین قرار گرفت و توانست صدای مردم مظلوم این منطقه باشد. در این کشور، نسلی که جنگ را کاملا درک کرده، کمک‌های انسان‌دوستانه جمهوری اسلامی ایران به بوسنی را همچنان به‌خاطر دارند و از این جهت نسبت به ایرانیان احساس دِین و احترام می‌کنند. اما در میان نسل جدید این موضوع، رو به فراموشی است و متاسفانه نشانه‌هایی دال بر اینکه کسی یا گروهی در بوسنی درصدد یادآوری این خاطره برای آنان باشد وجود ندارد. در گفت‌وگوهای پیش رو به دنبال چرایی کم‌کاری رسانه‌ای در پرداختن به موضوع بوسنی‌وهرزگوین هستیم.

در همین رابطه مطالب زیر را بخوانید:

باید به سارایوو برگردیم (لینک)

پخش نشدن «خنجر و شقایق» به خاطر آوینی بود (لینک)