
فرهیختگان: در سال نزدیک به دو میلیون ایرانی فقط برای گردش به ترکیه سفر میکنند. در حالی که تعداد گردشگران ترکیه به ایران رقم بسیار ناچیزی است و شاید به یک پنجم این رقم هم نرسد.
هدف مقاصد کمترشناخته شده

الهام گوران
خبرنگار
یک آژانسدار ترکیه در پاسخ به این پرسش که برای تبادل گردشگر با ایران چه برنامهای دارید به طنز میگوید: «بگذارید سهم ما از گردشگری شما بیشتر باشد چون ما که نفت، گاز و دیگر منابع طبیعی نداریم مثل شما.» گرچه او بعد از این پاسخ دوپهلو و طنزآمیز از برخی برنامههای آژانس خود برای برگزاری تورهای گردشگری به ایران بهخصوص به مشهد و شیراز میگوید اما بخش طنزآمیز پاسخش به واقعیت نزدیکتر است. کشور ترکیه بهطور ذاتی، نباید هم وظیفهای برای تبادل گردشگر با ایران داشته باشد. اما نگاهی به نمایشگاههای گردشگری این کشور و اینکه چطور آنها با چیزهای ساده جلب نظر میکنند و درآمدزایی، شاید تجربهای باشد برای دستاندرکاران صنعت گردشگری کشورمان.
هنرهای دستی منبع درآمد مطمئن
بهار است و دومین نمایشگاه گردشگری آنکارا که در سالن کنگراسیوم شهر، برگزار شده است. گوشواره دستساز ساده و قشنگی توجهم را در غرفه زنی هنرمند جلب میکند. بانو روسریاش را پشت گردن گره زده است و اصلا انگلیسی نمیداند. از زیر میز چیزی شبیه قلاب در میآورد و شروع میکند به بافتن. هنرش چیزی میان گلدوزی و قلاببافی است. به ظرافت گلدوزی اما مثل قلاببافی است که پارچه زمینهای در کار نیست؛ به آن «ناکیش» میگویند. در چند دقیقه با قلاب یک گل زیبای چند رنگ میبافد؛ چیزی شبیه گوشواره دستبافته، جفتی 20 لیره. چند جور عسل چیده است روی میز. مردی روستایی و میانسال. عسلها که خودش به آن «بال» میگوید از سیاه رنگ مرکب هستند تا همان عسل طلایی رنگ مشهور. اصرار دارد از هر کدام چشیده شود. همه طعم عسل دارند ولی متفاوت. اسم گلهایی که عسلهایش را با آنها تولید کرده میگوید؛ دهها اسم.
مرد جوان دیگری در غرفه کناری از اسانس گلها محصولات مختلفی ساخته است. انواع صابون در رنگها و عطرهای مختلف و تسبیحهای معطر. قرمز عطر گل سرخ، سفید عطر یاس، سبز عطر خوب ناآشنا. این عطرها را در کوچههای آنکارا میتوان حس کرد.
باز هم جاذبههای تکراری ایران
غرفهای که در این نمایشگاه به ایران اختصاص داده شده تقریبا بزرگترین غرفه نمایشگاه است. انواع گلیم و ورنیهای بسیار نفیس، قلمکارهای درجه یک، میناکاریهای اصل اصفهان و دهها اثر نقره خاتمکاری زیبا در چندین ویترین غرفه به نمایش گذاشته شده است. بیلگین آیگول، رئیس شورای بازرگانان ایران و ترکیه در شورای روابط خارجی اقتصادی ترکیه و مدیر برگزاری این نمایشگاه میگوید: «درصددیم این نمایشگاه را به نمایشگاهی مهم و دائمی در منطقه تبدیل کنیم. میدانم که چنین خواهد شد.» او در پاسخ به اینکه درباره تبادل گردشگر با ایران چه میکنید، میگوید: «ایران ظرفیت زیادی برای گردشگری دارد و ترکها به اندازهای که ایرانیها ترکیه را میشناسند، با ظرفیتهای گردشگری ایران آشنا نیستند.» در ادامه میگوید: «ما برای دائمی کردن نمایشگاه گردشگریمان خواهان حضور موثر ایران در این نمایشگاه هستیم.» در دومین نمایشگاه بینالمللی گردشگری آنکارا 42 استان ترکیه حضور دارند. این استانها با ظرفیتهای کمتر شناختهشدهشان در این نمایشگاه شرکت کردهاند. مهمترین تبلیغ محیطی که در مرکز نمایشگاه قرار دارد به معرفی ایاصوفیه یا کاخ موزههای مشهور ترکیه اختصاص ندارد. اصلا کسی در این نمایشگاه، استانبول را تبلیغ نمیکند یا حتی سفر به کاپادوکیا را. ماکت بزرگ تبلیغی نمایشگاه در مرکز سالن به تبلیغ یک مقصد کمتر شناخته شده اختصاص یافته: «دیاربکر»، بقایای شهر تاریخی «افسس» و نیز برجهای قلعه شهر دیاربکر، دو اثری که ترکیه در سال 2013 آنها را در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت کرده است. معرفی ظرفیتها و محصولات جدید و کمتر شناختهشده مهمترین هدف این نمایشگاه است. حالا یک گوشواره دستبافته 20 لیری یا بناهای مشهور دیاربکر. در حالی که غرفه نفیس و بزرگ ایران، هنوز پوسترهای بزرگ و زیبای پلخواجو را به رخ میکشد و میناکاری، قلمزنی و نقرهکاری 500 لیری به فروش گذاشته است.
