محمدرضا حاجی عبدالرزاق، روزنامه نگار: مرحله یکچهارم نهایی رقابتهای جامحذفی قرعهکشی و مشخص شد تیمهای استقلال و پرسپولیس باید در این مرحله از رقابتها به مصاف هم بروند. این درحالی است که استقلالیها از لحاظ مالی روزهای سختی را سپری کرده و مدام جلساتی برگزار میشود تا در این خصوص تصمیم عاجلی گرفته شود. بر همین اساس درخصوص قرعه استقلال در جامحذفی و آخرین وضعیت این تیم با سرپرست استقلالیها که اتفاقا قرعه آبیها در جامحذفی را نیز درآورد صحبت کردیم. گفتوگوی «فرهیختگان» با نصرالله عبداللهی را در ادامه میخوانید.
قرعه توسط شما از گلدان خارج شد و باید با پرسپولیس بازی کنید.
بالاخره در جامحذفی باید یک تیم قهرمان شود حالا چه زودتر تیمها بههم بخورند چه دیرتر. بالاخره باید دیدارهای سخت و آسان را انجام داد تا درنهایت به فینال و قهرمانی رسید. در جامحذفی نایبقهرمانی فایده ندارد و به درد نمیخورد و به همین دلیل تیمی که میخواهد قهرمان شود باید همه را شکست دهد.
دربی حساسیتهای خاص خودش را دارد و حالا که جامحذفی است باید یک تیم از این دیدار دست پر از میدان خارج شود.
بله، این بازی حساس است اما فراهم شدن زمینههای موفقیت بستگی به آن دارد که تا آن روز که دربی برگزار میشود تیم بتواند از همه پتانسیل خودش استفاده کرده و انشاءالله تا آن روز مصدوم ندهیم، ضمن اینکه امیدواریم بازیکنان خارجیمان برسند تا با دستپر به مصاف حریف برویم. این دیدار احتمال زیاد بعد از نیمه اول تیرماه برگزار میشود و امیدواریم تا آن روز بتوانیم به یک انسجام و آمادگی خوب برسیم.
خودتان فکر میکردید قرعه دربی از گلدان خارج شود؟
بالاخره براساس شانس این اتفاق افتاد، ضمن اینکه من خودم قرعه اول را از گلدان برداشتم و بقیه دوستان سایر قرعهها را براساس الفبا برداشتند.
پیشبینی این اتفاق را کرده بودید؟
بله، بالاخره در قرعهکشی هر اتفاقی ممکن است و ما هم این پیشبینی را کرده بودیم که شاید مرحله بعدی به پرسپولیس بخوریم.
کمی هم درباره آخرین وضعیت استقلال صحبت کنید. بهنظر میرسد شرایط مالی و مدیریتی باشگاه وخیم است و انگار برای استقلالیها مشکلات زیاد است.
بله، مشکل که زیاد است اما درحال حاضر هیاتمدیره باشگاه بههمراه علی نامداری که نزدیک به هیاتمدیره است حدود ۵۰ ،۶۰میلیارد تومان به باشگاه کمک کرده و تا حالا سابقه نداشته که یک هیاتمدیره تا امروز این اندازه به باشگاه کمک کند. ازسوی دیگر کارگزار باشگاه نیز اضافه بر سازمان به استقلال کمک کرده اما ما هنوز گیر هستیم و ۳۰، ۴۰ درصد پول بچهها را دادهایم و بقیه را نتوانستیم بدهیم، ضمن اینکه تسویهحساب با استراماچونی و سایر مخارج دیگر را هم در پیش داریم. بهنظر من باید این اختلافات بین هیاتمدیره و مدیرعامل حل شود هرچند معتقدم مددی هم تقصیر ندارد چون راهی ندارد. او باید بهسراغ بالاسریهایش رفته و به آنها رجوع کند و بگوید که شما من را آوردید و من هم این کارها را کردم و الان هم پول کم آوردم. الان باید همان بالاسریهای مددی کمک کنند.
یعنی احساس میکنید در شرایط ایجادشده بالاسریهای مددی یعنی مسئولان وزارت ورزش مقصر این وضعیت استقلال هستند؟
الان پول کم آمده و گیر افتادهایم و آنها باید جواب بدهند. این درحالی است که هیچ سالی بهاندازه امسال سابقه نداشته که هیاتمدیره و نزدیکان به هیاتمدیره به باشگاه کمک کنند. در هر صورت ۵۰،۶۰ میلیارد کم پولی نیست و این درحالی است که کارگزار هم اندازه تعهد یکساله خود پولش را داده است و حتی اضافهتر هم کمک کرده، پس بقیه پول از کجا باید بیاید؟
چند سال است که هواداران استقلال این موضوع را تکرار میکنند و انگار شما هم بهنوعی همصدای هواداران استقلال شده و میگویید بالاسریهای باشگاه مقصرند. یعنی آنها نمیخواهند برخی اتفاقات بیفتد؟
من نمیدانم اما بالاخره آنها مدیرعامل را تعیین میکنند، وقتی مدیرعامل تعیین میکنند باید کمکش کنند. همهچیز مشخص و شفاف است که چه کسی چقدر کمک کرده، بالاخره تیم برای آنهاست و آنها باید مشخص کنند که چرا تیم کم آورده است. چقدر باید به سرمربی فشار بیاید. شما فکر میکنید الان فرهاد مجیدی کار آسانی دارد؟ او مدام باید با بچهها صحبت کرده و آنها را نگه دارد چون آنها پول نگرفتهاند اما چقدر مگر میتواند با بازیکنان تعامل کرده و آنها بهخاطر سرمربی صبر کنند؟ بالاخره اینها کمک میکنند و بچهها را نگه داشتند درحالی که بازیکنی که باید تا امروز ۷۰ تا ۸۰درصد میگرفته فقط ۳۰، ۴۰ درصد دریافتی داشته است.
پس در قبال مصاحبه اخیر فرهاد مجیدی این حق را به او میدهید؟
بله، چون او گیر کرده و نمیداند چه کار کند و باید جوابگو باشد. شما حساب کنید یک مربی باید با بازیکنانی کار کند که همه ناراحت هستند، چون پول نگرفتهاند و طبق قراردادی که بستند حق هم دارند.
شایعاتی به وجود آمده که شاید اینبار هم فرهاد مجیدی در نیمهراه کار را رها کند.
انشاءالله کمک کنند تا همهچیز حل شود اما شرایط خیلی مشکل است. او چقدر میتواند به بچهها بگوید من پشتتان هستم و کمکتان میکنم اما وقتی دستش به جایی بند نمیشود همهچیز خراب میشود او هم شاید از خجالتش دیگر نتواند. بالاخره هر چیزی حدی دارد، بچهها هم تا حدی میتوانند صبر و تحمل کرده و بهخاطر مجیدی گذشت کنند اما سخت است نگه داشتن این بچههایی که هنوز بهاندازه کافی مطالبات خود را نگرفتهاند.