نسیم شیرازی، روزنامه‌نگار: نازنین ملایی به‌همراه سرمربی تیم ملی رویینگ ایران که خود را برای حضور و عملکرد بهتر در المپیک توکیو آماده می‌کند، این روزها با اندیشه تمرینات پرفشار و سخت‌تر قایق به آب می‌زند تا بهترین نتیجه را از آن خود کند. در مسیر سخت انتخابی المپیک که قوانین فدراسیون جهانی برای ورزشکاران ایرانی گذاشت با انصراف بهمن نصیری فشار از روی مجموعه قایقرانی برداشته شد تا حالا نازنین ملایی که سال‌هاست برای حضور جانانه در المپیک تلاش می‌کند، به آنچه استحقاقش را داشته، برسد و برای تجربه میدان بزرگ المپیک تمرین کند. گرچه قایقرانی و قایقرانان و کادرفنی تیم ملی برای این انتخاب سخت بین دو ورزشکاری که در دو بخش بانوان و آقایان برترین بودند و در رقابت‌های کسب سهمیه هم با شرایط یکسانی مدال نقره را بر گردن آویختند، روزهای سختی را گذراند ولی حالا با یکدلی تیم ملی قایقرانی رویینگ باید دست‌های متحد و قدرتمندی برای پاروهای نازنین ملایی در مسیر سخت المپیک شد. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با نازنین ملایی را که برای حضور موفق در المپیک تلاش می‌کند، در ادامه می‌خوانید.

بعد از کسب سهمیه المپیک، حالا المپیک را درپیش داری، به‌نوعی شیرین‌ترین و تلخ‌ترین سهمیه المپیک را هم تجربه کردی؟

برای تعیین‌‌تکلیف نمی‌شد گفت که استرس آنچنانی داشتیم چون به‌خاطر یک‌سری قوانین تعیین‌شده قرار بود انتخابی باشد، مانند قوانین فدراسیون جهانی که گذاشته شده بود و ما می‌دانستیم اگر قرار بر این اتفاق باشد، چطور انتخابی انجام می‌شود؛ فقط می‌ماند استرس انجام کار و مسابقه خوب که حتی با وجود قانون فدراسیون جهانی هم از خودمان راضی باشیم. ما فقط استرس مسابقه و بهترین عملکرد را داشتیم که از نظر شاخص‌های فدراسیون جهانی جزء انتخاب‌شده‌ها باشیم یا اگر همه‌چیز مساوی شد که همین‌گونه هم شد، براساس شاخص‌های فدراسیون قایقرانی ایران انتخاب شویم. می‌شود برای این سهمیه هم گفت شیرین و هم می‌شود گفت تلخ، ولی هر مسیری در زندگی تلخی و شیرینی خود را دارد و تمام جذابیت‌هایش هم به همین تلخی و شیرینی است.

برنامه‌ات برای المپیکی که سخت‌تر از بقیه به دست آوردی، چیست؟

برای این المپیک همین که بتوانم بهترین رنکینگ و بهترین نتیجه در تاریخ رویینگ را به دست بیاورم، راضی‌ام و می‌خواهم پلی برای رسیدن به نتایج بهتر و مدال‌آوری در المپیک 2024 پاریس بسازم.

واکنشت به انصراف بهمن نصیری چه بود؟

وقتی متوجه انصراف نصیری شدم اولش خیلی برایم جالب و شوکه‌کننده بود ولی بعد از خواندن مصاحبه‌هایش کمی از او ناراحت شدم؛ چراکه درست نبود برای انصرافش بخواهد کار هم‌تیمی خود را زیر سوال ببرد و خود را برتر بداند. ما هیچ‌کدام نسبت به دیگری برتری نداشتیم و در همه‌ جوانب مساوی بودیم، جالب است که انگار خدا خواسته بود هردو نفر با رقبای ژاپنی در فینال مسابقه بدهیم، درحالی‌که این احتمال در مسابقات خیلی کم است در دو مسابقه متفاوت رقبا با یک میزان فاصله بخواهند به خط پایان برسند که برای ما این‌گونه شد، فاصله من و نصیری با رقبای ژاپنی‌مان یک اندازه بود و این خیلی برایم جالب بود، چون در همه‌چیز یکسان بودیم و وقتی نصیری این‌طور گفت، اصلا برایم جالب نبود. چون هر فردی در رنکینگ و لیگ خودش مسابقه می‌دهد، من در بخش بانوان و او در بخش آقایان مسابقه می‌دهد و برتر بخش خود هستیم و هیچ شاخصی نیست که بخواهند بگویند از من برترند، از آنجا که هرکدام برتر جایگاه خودمان هستیم، نمی‌توانیم دیگری را زیر سوال ببریم.

فکر می‌کردی به المپیک توکیو بروی؟

برای این المپیک خیلی تلاش کرده بودم و باید به المپیک می‌رفتم، هدف زندگی من این بود که تمام تلاشم را برای رفتن به المپیک بکنم، چون دو دوره گذشته المپیک در قایق دونفره حضور داشتم و از رفتن به المپیک بازمانده بودم و از 4 سال پیش تصمیم خود را برای رفتن به المپیک گرفته بودم که بعد از بازی‌های آسیایی جاکارتا به فرزام، سرمربی‌ام گفتم که من باید به المپیک بروم و گفتم هر سختی و شرایطی برای تمریناتم باشد، قبول می‌کنم و فقط من را به حدی قوی کنند که با رقبای آسیایی‌ام بجنگم تا بتوانم سنگین‌وزن شرکت کرده و به المپیک بروم، چون برای اولین‌بار بود که می‌خواستم در قایق سنگین‌وزن تک‌نفره شرکت کنم و استرس خاصی داشتم. تمام مدت فرزام با تمریناتی که می‌داد به‌نوعی برنامه‌ریزی کرد که بتوانم از پس رقبای سنگین‌وزن برای اولین‌بار بربیایم.

تمریناتت را چطور پیش می‌بری؟

بعد از کسب سهمیه حدود 10 روز استراحت داشتیم که بعد از تعیین‌تکلیف تمرینات را آغاز کرده و به تمرینات با فشار و سخت‌گیری بیشتری ادامه می‌دهیم تا بتوانیم نتایج بهتری کسب کنیم.

نظری درباره قانون فدراسیون جهانی داری؟

قانون ناعادلانه‌ای بود و این ناعادلانه بودن را قبول دارم ولی همان‌موقع که این قانون گذاشته می‌شد، باید اعتراض انجام می‌گرفت، مانند قانونی که فدراسیون تصویب کرد و ما همه خواندیم و هیچ‌کدام‌ هم معترض نشدیم و الان که از مسابقه برگشتیم نصیری و همه معترضند که چرا قانون این است، درحالی‌که موقع گذاشته شدن قانون هر دو نفرمان با مطالعه آن پذیرفتیم. ممکن بود این شرایط برای من هم پیش بیاید ولی قانون بود و واقع‌بینانه‌اش این است که بپذیریم. این قانون فدراسیون جهانی بی‌انصافی بود که نفر هشتم به المپیک برود ولی نفر دوم نرود ولی به‌هرحال قانون است و وقتی یک قانون را می‌گذارند ربطی به برتر بودن ندارد.

امکانات ورزشی رویینگ برای حضور هرچه بهتر در المپیک کافی است؟

امکانات ورزشی‌مان در حد یک تیم ملی نیست و کاری هم نمی‌شود کرد، راستش اصلا قابل مقایسه با کشورهای آسیایی نیست، چه از لحاظ تغذیه، چه از لحاظ امکانات و تجهیزات، ما با همین تجهیزات و امکانات کم و تغذیه‌ای که شاید نادرست هم باشد که همین تغذیه نامناسب طبق کالری ازدست‌داده و کالری دریافتی، یکی از مسائل مهم است که بقیه کشورها دارند و ما نداریم و امیدوارم در آینده این اتفاقات برای کشور ما هم رخ بدهد تا مانند کشورهای دیگر به‌طور مثال پزشک تغذیه همراه تیم داشته باشیم و امکاناتی که برای ورزشکاران درنظر گرفته می‌شود، علمی باشد. ماساژور و فیزیوتراپ تیم که همه‌ تیم‌های کشورهای آسیایی دارند، حداقلی است که ما هم برخوردار باشیم، از تیم‌های اروپایی هم صحبت نمی‌کنم، از آسیا می‌گویم.

چه رتبه‌ای را در المپیک با توجه به داشته‌های تیم ملی ترسیم می‌کنی؟

الان که دو ماه به المپیک مانده، نمی‌توانیم بگوییم برای نتایج بهتر در المپیک به چه چیزهایی نیاز داریم، در دو ماه نمی‌شود معجزه خاصی کرد و در این دو ماه حتی بهترین امکانات را هم در اختیار یک ورزشکار بگذارند، ورزشکار نمی‌تواند در این 60 روز معجزه کند و این امکانات باید حداقل 4 سال قبل از شروع المپیک در اختیار ورزشکار گذاشته شود تا ورزشکار بتواند به نتایجی که می‌خواهد در المپیک برسد.

رویای ورزشی نازنین ملایی؟

رویای ورزشی من گرفتن مدال طلای المپیک که آرزوی همه ورزشکاران است.

تجربه‌ات در لیگ برتر و دانشگاه آزاد چطور بود؟

تجربه‌ام در تیم دانشگاه آزاد خوب بود؛ چراکه بعد از دو سال دوری از رقابت‌ها این حس رقابت دوباره در وجودمان پیدا شد که چالش خوبی بود.

تلخ و شیرین ورزشی‌ات؟

خاطره تلخ و شیرین ورزشی می‌شود همین المپیک را بگویم که نمی‌دانستم باید از گرفتن سهمیه خوشحال باشم یا ناراحت!

به‌خاطر تغییر وزنی که در رقابت‌های کسب سهمیه داشتی، شرایط سختی را تجربه کردی؟

تغییر وزن خاصی نداشتم، وزنم ثابت است، حتی اگر مسابقه سبک‌وزن هم باشد، می‌توانم شرکت کنم؛ چراکه وزنم تغییر نکرد ولی در سنگین‌وزن شرکت کردم و در کل می‌توانم در هر دو وزن شرکت کنم.

رقیبانت را شناسایی کرده‌ای؟

از لحاظ رقابت با حریفان به غیر از ژاپن که اول شد، بقیه را پشت‌سر گذاشتیم و بقیه رقبای غیرآسیایی هم که در این رقابت‌ها حضور نداشتند و نمی‌توانم درباره جدی‌ترین رقیبان چیزی بگویم؛ چراکه هر دوره یک‌سری از کشورهای اروپایی و قاره آفریقا مدال‌های اول تا سوم را می‌گیرند و برای همین هر دوره متفاوت است و من برای بهترین رنکینگ در فینال c هدف‌گذاری کرده‌ام.