یادداشت: بهمن فروتن
حضور مربیان به‌نامی چون آرسن ونگر، ژوزه مورینیو، یورگن کلوب، پپ گواردیولا، آنتونیو کونته، کلودیو رانیری و حتی پوچیتینوی تازه‌کار باعث شده تا لیگ برتر انگلیس با جذابیت فوق‌العاده‌ای روبه‌رو شود.
این در حالی است که مثلا در آلمان یک کارلو آنچلوتی نخ‌نماشده و یک توحل جوان حضور دارند و از آن بدتر از ایتالیا فقط آلگری شناخته شده است. حتی در اسپانیا هم غیر از سه مربی سه غول لالیگایی نمی‌توان از گزینه مطرح چهارمی نام برد، پس اینها دست به دست هم می‌دهند تا لیگ برتر جزیره کانون توجهات فوتبال‌دوستان در دنیا باشد.
اما اگر بخواهیم به سراغ پشت‌پرده‌ها در فوتبال انگلیس برویم به نظر می‌رسد تمام نیروهای موجود در این فصل برای کنار زدن ونگر از آرسنال وارد عمل
شده اند. گویی ونگر که با پول کم و اقتصاد مقاومتی‌اش توانست برای این تیم لندنی استادیوم بسازد و در کنار آن از بازیکنان جوان، ستاره‌های گرانقیمتی بسازد، این روزها تاریخ مصرفش در حال انقضاست.
حتی هواداران آرسنال هم حوصله‌شان از دست این مرد فرانسوی سررفته است و خدمات شایان توجه او به تیم‌شان را فراموش کرده‌اند. با این حال ونگر فرصت دارد در مصاف با یونایتد مورینیو کمی اوضاع را به سود تغییر دهد که اگر امروز در امارات شکست بخورد باید منتظر حملات بی‌رحمانه اولتراهای لندنی به او باشیم.
اما در طرف مقابل ژوزه مورینیوی هنوز جذاب وجود دارد؛ آقای خاصی که دیگر مانند گذشته‌ها خاص نیست و بدون‌شک در سال‌های آینده، رسانه‌های انگلیس برای او نام جدیدی برمی‌گزینند.
مافیای فوتبال انگلیس با همراهی همان رسانه‌ها به تمامی این مربیان سرشناس یک اخطار می‌دهد که «قدرت در دستان ما قرار دارد و ما جایگاه شما را در کنترل خود داریم.» به پپ گواردیولا نگاه کنید که رسانه‌های انگلیس هر روز در تلاشند انگیزه‌های او را برای ماندن در لیگ جزیره به حداقل برسانند. کما اینکه در دوره‌ای این فشار روی یورگن کلوب قرار داشت و می‌خواستند این مربی موفق آلمانی را فراری دهند.
شاید در آلمان حضور یک مربی باشرافت به نام یواخیم لو در راس کادر تیم‌ملی باعث شده بود او از وجود پپ در بایرن‌مونیخ بهترین بهره را بگیرد و حتی از وجود پپ در جلسات هفتگی برای موفقیت تیم‌ملی آلمان بهره برد که اتفاقا نتیجه این همکاری‌ها به قهرمانی مانشافت در جام‌جهانی برزیل منجر شد اما در فوتبال انگلیس چنین همکاری‌هایی را کسی تاب نمی‌آورد و جامعه مربیان انگلیسی حتی دوست ندارند یک مربی خارجی در لیگ چهارم‌شان روی نیمکت بنشیند. پس مطمئن باشید اوضاع برای این مربیان مطرح به همین منوال نمی‌ماند و حتی آنتونیو کونته نیز تیغ تیز انتقادها را به‌زودی روی تنش لمس خواهد کرد. در یکی دو فصل گذشته بر چلسی آبی‌پوش فشار زیادی متحمل نشد و عدم حضورش در اروپا باعث شد این فصل کونته با یک تیم آماده و باانگیزه به جنگ رقبا برود.
کلام آخر اینکه جنگ پشت‌پرده مربیان مطرح خارجی با مافیای فوتبال انگلیس در فصل آینده جذاب‌تر دنبال خواهد شد و باید منتظر بمانیم مچ چه کسی در این جنگ نابرابر خم خواهد شد. قطعا که دیواری کوتاه‌تر از دیوار مربیان خارجی در لیگ جزیره وجود ندارد.
مطالب پیشنهادی
