محمدحسین حسینزاده بحرینی، رئیس کمیته پولی و بانکی بانک مرکزی در نامهای به رهبر انقلاب به توضیحاتی درخصوص طرح مذکور پرداخت و نوشت: «وابستگی شدید بانک مرکزی به دولت و ناتوانی قانونی بانک مرکزی از مقاومت موثر در برابر درخواستهای مالی دولتمردان، منشأیی برای دامن زدن به بحران نقدینگی در اقتصاد ایران است. این واقعیت که بیش از یکدوم اعضای شورای پول و اعتبار، همزمان عضو هیاتدولت هستند، رئیسکل را در انجام وظیفه ذاتیاش، که جلوگیری از برداشتهای غیرقانونی دولت از منابع بانک مرکزی است، مسلوبالاختیار کرده است. علاج این درد استخوانسوز، جز با انجام اصلاحات ریشهای در نظام بانکی کشور، و در راس آن، بازنگری در ساختار و وظایف بانک مرکزی، ممکن نیست. مخالفتهایی با طرح مجلس ابراز شده که لازم است درمورد آنها توضیح داده شود. درمجموع، این طرح موردتوجه و نقد چهار دسته از منتقدان محترم قرار گرفته است: دولت، مدیران بانکی، جمعی از اقتصاددانان دانشگاهی و گروهی از اقتصاددانان حوزوی.»
وی در ادامه نامه با بررسی انتقادات هر چهار طیف مذکور در تلاش بوده است تا پاسخهای درخوری از دل طرح پیدا کند که بعضی از این موارد قابلتوجه هستند.
در این نامه بحرینی ضمن احترام به منتقدان تلویحا بعضی انتقادات را ناشی از وجود تعارض منافع گروههای خاص با این طرح دانسته است، بهعنوان نمونه درمورد دولت مینویسد: «وجه مخالفت دولت با انجام اصلاحات ساختاری در بانک مرکزی معلوم است. دولتها همواره بهدنبال این بودهاند و هستند که بانک مرکزی کشور بهمثابه خزانه دولت عمل کند. طبیعی است هیچ دولتی – مگر دولتی که کلاننگر و دوراندیش باشد، حاضر نمیشود لایحهای به مجلس تقدیم کرده یا با طرحی موافقت کند که نتیجه آن استقلال بانک مرکزی باشد.»