محمد جعفرنژاد، نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی در سال ۹۰ در دیدار رهبری با دانشجویان، با اشاره به نکاتی که دانشجویان در این دیدار باید مطرح کنند، گفت: «در رابطه با مسائل روز از جنبههای مختلف میتوان بحث کرد. من از منظر اقتصاد به آن میپردازم، در حوزه اقتصادی بهنظرم بحث کلانی که در فضای اقتصادی دارم میبینم این است که ما بالاخره از اول انقلاب رویکرد سیاسی و فرهنگی تقریبا مشخصی داشتیم. یعنی انقلاب هندسه سیاسی خاص خودش را داشت که در حوزه اجرایی با ولایت فقیه و... شروع شد تا مثلا بحث مردمسالاری دینی و... در حوزه فرهنگی هم آن نگاه خاص خودش را داشت. اینها هم در بستر انقلاب تجلی پیدا کرد هم در بحث جنگ دفاع مقدس و هم بعد از آن ازنظر فرهنگی یکسری ضرایب خاص جمهوری اسلامی مشخص بود.»
وی افزود: «در حوزه اقتصادی متأسفانه برنامهای نداشتیم و این خیلی ما را به بستر نگاه غربی به اقتصاد فروبرد؛ یعنی ما بهنحوی سرمایهداری را در حوزه اقتصادی پذیرفتیم، هرچند در حوزه لیبرالیسم فرهنگی و سکولاریسم سیاسی نپذیرفتیم، اما در حوزه اقتصادی این را پذیرفتیم و وقتی نگاه میکنیم میبینیم که ما در این ۴۰ سال داریم روندی را طی میکنیم که من میخواهم از این بحث این نتیجه را بگیرم که بسیاری از مشکلاتی که ما چه در حوزه داخلی و چه در حوزه خارجی داریم نشأتگرفته از همین نگاه سرمایهسالار و کاپیتالیستی به اقتصاد است. چه در حوزه بینالمللی که مثل دولت الان که همه مسائل و مشکلات را پیوند میزند به فضای بیرون. این از همان نگاه اقتصاد باز و ارتباط با دنیا و به قول این افراد ارتباط با کدخداها و... است. در حوزه داخلی هم همینطور، یعنی ما مشکلات فراوانی در این حوزه داریم.»
نگاه ریشهای را پایه نوشتن متن سخنرانی کنند
جعفرنژاد در ادامه گفت: «بهنظرم مسائل اقتصادی را بهتنهایی دانشجویان مطرح نکنند و نگاه را عمق بدهند؛ یعنی موضوع و راهبرد به دانشجو بدهیم. ممکن است مساله سرمایهداری و علیه سرمایهداری برای من است که 10 سال از فضای دانشجویی دور شدهام و در فضای دانشگاه درگیر هستم و دارم مطالعه میکنم مساله باشد و روز دانشجو، مساله نباشد. این افراد چیزی را که نباید فراموش کنند این است که دانشجو هستند و مطالبه آنها باید لسان دانشجویی باشد و گاهی از من سوال میکنند و من به آنها میگویم، شما باید مسائل کف دانشگاه را مطرح کنید. یعنی همان معضلاتی که دانشجوی امروز با آن درگیر است، اما در این موضوعات باید بر سر مسائلی بروید که ریشهها را بزند نه معلولها را. مثلا آن سالهایی که ما بودیم در ارتباط با پولی کردن خیلی از امکانات رفاهی دانشگاه اعتراض میکردند و ممکن بود این سطح به دیدار با مقام معظم رهبری هم بکشد. این یک لسان و موضوع دانشجویی است، اما جایی که دارد به معلولها میپردازد اینکه دانشگاه پولی شده است.»
جنس مطالبات باید دانشجویی باشد
دبیر اسبق جنبش عدالتخواه دانشجویی افزود: «اینها سلسله اتفاقاتی است که در فضای کشور دارد میافتد. آن چیزی که بهنظرم در جلسه در سطح مقام معظم رهبری قابلپرداختن است، پرداختن به علتها است. یعنی ما شاید صرفا یک مطالبه دانشجویی که ممکن است هر دانشجویی داشته باشد و بگوید امکانات پولی شده است را نداشته باشیم. بلکه ریشه مسائل را ببینیم و با نگاه ریشهای به مسائل سعی در مرتفع کردن آنها و ارائه و جستن راهحل داشته باشیم. زدن این ریشه کار جمع نخبگانی دانشجویی است، اما جنس مطالبات باید دانشجویی باشد.»
وی تصریح کرد: «من نظرم این است که بهجای مصادیق گفتن راهبردها را به بچهها بگوییم، مثلا راهبرد اول این است که شما حرف دانشجویی بزنید. راهبرد دوم این است که حرفها را در ریشهها بزنید. سوم اینکه تاحدی که کار کردید حرفهایتان تخصصی و پخته باشد؛ یعنی از کلیگویی جلوی حضرتآقا بپرهیزید. شما با نفر اول مملکت صحبت میکنید که تمام کانالهای ارتباطی را دارد و میداند چه خبر است، ازمنظر مبانی خودش قویترین سرچشمه انقلاب است و ازنظر راهکارها خودش نشستهای فوقالعادهای داشته و من همیشه گفتهام حرفهای آقای خامنهای را به خودشان پس ندهید. نکته بعدی در راهبردها این است که حتما مسائلی را که مطرح میکنند راهگشا باشد؛ یعنی آنجا یک نشست هماندیشی نیست. درست است که یک تریبون بزرگی است و در اذهان میماند؛ مثلا چندماه پیش یکجایی رفته بودم، یک نفر یک بحثی را کرد که سال 90 یک دانشجویی جلوی حضرتآقا چنین بحثی را مطرح کرد. پس این تریبون بزرگی است. لیکن حتما باید توجه داشته باشند که حرفهای پیشرو زده شود، مثلا ما آن زمان میگفتیم دغدغههای دانشجویی را طوری مطرح کنیم که آن رهنمودی که آقا میگویند یا دستوری که میدهند یک مساله واقعی ما را حل کند.»