آموزش دانشگاه‌های هند در بحران جدید کرونا بالاخره مجازی شد
ندا اظهریندا اظهری، مترجم: چند روزی است اخبار هند و غوغای ویروس کرونا تیتر اول خبرها شده و همه از بحرانی حرف می‌زنند که در موج جدید همه‌گیری کرونا در این کشور، دامنگیر مردم شده است. آمار بالای روزانه مبتلایان و کشته‌ها خبر از وضعیت قرمزی می‌دهد که مدتی است در هند شروع شده و افراد زیادی به دلیل ابتلا به این بیماری جان خود را از دست می‌دهند. به واسطه این همه‌گیری، بخش‌های مختلف این کشور تحت‌تاثیر قرار گرفته است و آموزش عالی و دانشگاه‌ها را هم نمی‌توان از این امر مستثنی دانست. اما مساله‌ای که درمورد هند بیش از هر چیزی جلب‌توجه می‌کند، این است که برخلاف دانشگاه‌های کشورهای مختلف در دنیا که بر اثر همه‌گیری ضربه خوردند و آسیب‌های جبران‌ناپذیری به آنها وارد شد، سیستم آموزش عالی این کشور شاهد برابری بیشتری در سطح آموزش دانشگاهی بود و این امر با آموزش آنلاین امکان‌پذیر شده است.
دانشگاه‌های هند کمی دیرتر از دیگر کشورها تعطیل شدند و در 13 مارس 2020 بود که دستور تعطیلی دانشگاه‌ها صادر شد. با انتشار این خبر، آشفتگی در دانشگاه‌ها بالا گرفت و دانشجویان به محل زندگی خود برگردانده شدند و این تازه آغاز ورود دانشگاه‌های هند به دنیای آموزش دیجیتال بود و اولین‌باری است که دانشجویان سراسر جهان به اهمیت آموزش در کلاس‌های درس پی می‌برند؛ نوع آموزشی که پیش از تعطیلی دانشگاه‌ها امری عادی تلقی می‌شد اما حالا با وجود تعطیلی دانشگاه‌ها و آنلاین شدن آموزش‌ها، خلأ آن به‌شدت احساس می‌شود.
اما همه آنچه سیستم نظام آموزشی در دوران کرونا تجربه می‌کند، منفی نیست و نکات مثبتی را هم می‌توان برای آن قائل شد. یکی از بزرگ‌ترین مزایای آن، در دسترس بودن آموزش واحدهای درسی در سطح جهانی است، به‌طوری که دانشجویان از هر نقطه‌ای در دنیا که باشند می‌توانند از کلاس‌های آنلاین دانشگاهی خود استفاده کنند و به این ترتیب مدیران دانشگاهی می‌توانند با تمرکز بالاتری دوره‌ها را با شرکت‌کنندگان متناسب‌سازی کنند. به‌عنوان مثال، با توجه به سهم مناسب بازی‌ها و تمرین‌های تعاملی، دوره واحدهای زبان به راحتی در فضای دیجیتال به‌صورت کاربردی انجام می‌شود. بیشتر دانشگاه‌های هند به‌دنبال دوره‌های آنلاین گسترده و آموزش از راه دور به‌عنوان روشی جایگزین برای تحصیل دانشجویان بودند و حتی دوره‌های آموزشی منظمی را برای استفاده آنلاین طراحی کردند. به گفته سخنران و هماهنگ‌کننده بین‌المللی مرکز مطالعات اروپایی مانیپال، سهولت دسترسی به یک دوره یا برنامه خاص، مزیت بخش بزرگی از جامعه دانشجویی است. آزادی از سوی مدرس برای درج فرم‌های ابتکاری تدریس و ارزیابی در دوره‌های آنلاین نیز یکی از تجربه‌های کلاس‌های آنلاین است.
فرصتی برای تعامل بیشتر دانشگاه‌ها
به گزارش universityworldnews، از آنجایی که آموزش‌های دانشگاهی از حالت حضوری به پلتفرمی تغییر یافته که با محدودیت‌های فیزیکی روبه‌روست، همکاری میان دانشگاه‌ها نیز به این واسطه افزایش یافته است. کنفرانس‌هایی که تا پیش از شیوع کرونا به‌صورت چهره به چهره برگزار می‌شد، همگی به‌صورت آنلاین و مجازی تغییرشکل دادند و همین امر فرصتی را برای تعامل بیشتر دانشگاه‌ها با یکدیگر فراهم آورد. مرکز مانیپال، وبینارهای مختلفی را در موسسات خود برگزار کرد و جلساتی را به‌طور آنلاین با حضور دانش‌آموختگان ترتیب داده که در آن فارغ‌التحصیلان و دانش‌آموختگان آنلاین به ارائه سخنرانی برای دانشجویان پرداختند. دانشگاه بین‌المللی «سیمبیوسیس» هند همچنین با اجرای دوره آکادمی الکترونیکی برای مدرسان و استادان، اقدام به تقویت مشارکت آنها و مهارت‌آموزی چندفرهنگی کرد که بتواند برای تدریس در دوران کرونا مفید باشد. مرکز مطالعات اروپایی مانیپال یک مرکز تحقیقات آموزشی را هم راه‌اندازی کرد که به‌عنوان یک پایگاه داده برای مقالات و کتاب‌های مربوط به آموزش قبل و بعد از کووید عمل می‌کند. دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی ارتباط خود را با سهامدارانی که از رسانه‌های جمعی استفاده می‌کنند، همچنان حفظ کرده‌اند و به این ترتیب به انتشار اطلاعات در جریان همه‌گیری می‌پردازند.
هیچ‌کس برای آموزش آنلاین آماده نبود
با وجود تمام مزایایی که کرونا برای هندی‌ها داشت اما چالش‌هایی را هم پیش‌روی آموزش عالی این کشور ایجاد کرده است. کووید-19 بسیاری از نقایص حیاتی را در سیستم آموزشی هند آشکار کرد. برای دانشجویانی که به‌تازگی در اواسط دوره کرونا تحصیلات دانشگاهی خود را آغاز کرده‌اند، عادت کردن به پلتفرم آنلاین و یادگیری از این طریق و عدم دسترسی و تعامل مستقیم با استاد و دانشجویان دیگر بسیار دشوار است. از سوی دیگر، استادان هم تلاش می‌کردند با پلتفرم‌های طراحی‌شده در این بازه زمانی خو بگیرند. اما بزرگ‌ترین چالشی که در این میان وجود داشت، ارائه کلاس‌های آنلاین دانشگاهی برای دانشجویان و استادانی بود که تا این حد با فضای آموزش دیجیتال آشنا نبودند. اما همه‌گیری کرونا، باعث تغییر ناگهانی روند آموزش دانشگاهی به سمت تدریس آنلاین شد و بسیاری حتی با تعاملات آنلاین در چنین فضایی بیگانه و با چگونگی کار با سیستم‌های مدیریت یادگیری ناآشنا بودند. درک واضح از عملکرد این فناوری به استادان کمک می‌کند آموزه‌های خود را با مهارت بیشتری به دانشجویان منتقل کنند.
اشکالات فنی که گهگاه رخ می‌داد، ادامه کلاس‌ها و زمان‌بندی‌های برخی نرم‌افزارها مانند Zoom برگزاری برخی جلسات و تشکیل کلاس‌های منظم را برای کادر آموزشی دشوار می‌کند. تمهیدات زندگی هندی به‌گونه‌ای است که در مناطق روستایی، خانواده هشت‌نفره در یک اتاق کوچک زندگی کرده و به سختی زندگی خود را تامین می‌کنند. حتی در مناطق شهری هم آپارتمان‌ها فضای کافی به‌منظور ایجاد یک حریم خصوصی برای دانشجویان ندارند تا بتوانند بدون سروصدا به تحصیل بپردازند. در این میان، اختلالاتی که در سیستم‌های آنلاین رخ می‌دهد، گاهی باعث می‌شود دانشجویان صدای استاد یا دانشجویان دیگر را نشنوند و بدین‌ترتیب، کیفیت آموزش آنلاین با مشکل مواجه شود.
از دیگر تغییراتی که کرونا در دنیا ایجاد کرده می‌توان به مهارت‌هایی اشاره کرد که کارفرمایان از فارغ‌التحصیلان خود در دوران دیجیتالی‌شدن آموزش‌ها انتظار دارند.
اهداف سیاست ملی آموزش تا سال 2040
سیاست ملی آموزش سال 2020 که در دوره همه‌گیری کرونا از سوی دولت هند تدوین شد، واکنش این کشور را به تغییر آموزش آنلاین اثبات کرد. این سیاست، اهمیت سواد دیجیتال و چگونگی ادغام آن از طریق فرآیند آموزش را موردتوجه قرار می‌دهد و بیش از هر چیز روی آموزش مدرسان و استادان تمرکز می‌کند. با وجود این، به این معنا نیست که نقص‌ها از بین رفته‌اند، بلکه هنوز هم شکاف بزرگی در این میان وجود دارد که باید این شکاف را برای رسیدن به هدف آموزش عادلانه برای همه دانشجویان در هند تا سال 2040 پر کرد. یکی از شکاف‌هایی که به‌طور جدی جلب‌توجه می‌کند، این است که شکاف میان شهر و روستا در هند بسیار چشمگیر است و نمی‌توان آن را نادیده گرفت. درحالی‌که دانشجویان مناطق شهری به آسانی به لپ‌تاپ و ارتباطات اینترنتی دسترسی دارند، دانشجویان مناطق روستایی همچنان از نظر دسترسی به این موارد دچار چالش هستند و به این ترتیب این‌گونه می‌توان نتیجه‌گیری کرد که ارتباطات اینترنتی در هند هنوز به اندازه‌ای عالی و گسترده نشده است که بتواند جوابگوی برگزاری کلاس‌های درس آنلاین در تمام مناطق این کشور بوده و عاری از هرگونه نقص فنی باشد. هند در دوران همه‌گیری کرونا به‌گونه‌ای با کلاس‌های آنلاین دست‌وپنجه نرم می‌کند که هنوز در برخی نقاط این کشور اینترنت 2G یا 3G برقرار است و این سوال همچنان مطرح است که دانشجویان و حتی دانش‌آموزان این کشور چگونه می‌توانند هم‌پای دیگر کشورها از آموزش‌های آنلاین بهره‌مند شوند؟ به‌طور قطع، این یکی از اصلی‌ترین حوزه‌هایی است که در سیاست ملی آموزش هند مدنظر قرار خواهد گرفت تا چاره‌ای اساسی برای آن اندیشیده شود.
و اما دومین مساله‌ای که باید به آن پرداخته شود، برابری جنسیتی در این کشور است که باعث ایجاد شکاف بزرگی در موضوعات برابری آموزشی هند شده است. درحالی که پسران آزاد هستند تا حتی در خانه هم تحصیلات خود را دنبال کنند و تقریبا غیر از آن کار دیگری ندارند، اما دختران موظفند درکنار تحصیل، به امور خانه هم رسیدگی کرده و تعادلی را در این میان برقرار کنند و به نوعی، لحظه‌ای برای خود وقت آزاد ندارند. اگر این مشکل را بسط دهیم، به مدرسان و استادان زن و مرد می‌رسیم که طبیعتا استادان زن در عین اینکه مجبورند درکنار تدریس، امور مربوط به خانه را هم انجام دهند، کار سنگین‌تری را پیش‌رو دارند.
همه‌گیری کرونا نقایصی را در سیستم آموزش عالی آشکار کرده است که باعث شده مورد توجه مقامات کشوری قرار گیرند. با وجود اینکه همچنان شکاف‌های زیادی برای کار وجود دارد، اما مسئولان آموزشی در قالب سیاست ملی آموزش 2020 هند امیدوارند با آغاز این فرآیند، بتوانند به هدف اصلی یعنی برقراری سیستم آموزشی عادلانه‌تر دست یابند.
چراغ‌سبز به دانشگاه‌ها برای کلاس‌های آنلاین
همان‌طور که پیش‌تر هم اشاره شد، هند جزء معدود کشورهایی بود که از ابتدای شیوع کرونا تنها معدودی از دانشگاه‌ها را به شکل آنلاین فعال کرد و بیشتر مراکز آموزشی ملزم به برگزاری کلاس‌ها به صورت حضوری بودند. اما با تشدید وضعیت کرونا در این کشور به‌ویژه در هفته‌های گذشته، کمیسیون گرنت‌های دانشگاهی این کشور راتایید کرده است که 37 دانشگاه برتر هند می‌توانند کلاس‌های آموزشی را به‌صورت کاملا آنلاین پیش ببرند. پیش از این، دانشگاه‌های هند ملزم بودند تنها 20درصد از دروس آموزشی خود را در قالب آنلاین ارائه دهند اما همه‌گیری کرونا که در هفته‌های گذشته هند را دچار بحرانی جدی کرده، مقامات این کشور را بر آن داشت تا به‌طور موقت هم که شده تمام آموزش‌ها را به شکل آنلاین تغییر دهند.
فقط 26درصد جوانان هندی دانشگاه می‌روند
این اقدام در راستای بهبود درصد ثبت‌نام دانشجویان و افزایش سهم جوانان 18 تا 23 سال در آموزش عالی صورت گرفته است. آمارها نشان می‌دهد درحال حاضر حدود 26 درصد از گروه سنی جوان هند وارد دانشگاه می‌شوند اما طبق برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته و اهداف تعیین‌شده، قرار است این مقدار تا سال 2035 به حدود 50 درصد برسد. درست است که در مناطق روستایی امکان دسترسی به اینترنت کمی دشوار است و نقایصی در این بین وجود دارد اما اگر این نقایص برطرف شود، می‌توان گفت امکان برابر دسترسی به آموزش برای جوانان مناطق روستایی هم فراهم شده است. شواهد حاکی از آن است که بسیاری از جوانان روستایی در هند به دلیل عدم دسترسی به دانشگاه فرصت تحصیل در مناطق دانشگاهی را از دست می‌دهند که در صورت برقراری ارتباطات قوی اینترنتی، این مشکل هم برطرف خواهد شد.
دانشگاه‌ها می‌توانند حداکثر سه برنامه کارشناسی و 10 برنامه کارشناسی‌ارشد را به‌صورت آنلاین ارائه دهند. کارشناسان معتقدند این کار به دانشگاه‌ها هم این امکان را می‌دهد که درآمد اضافی کسب کنند و از منافع موجود نهایت استفاده را ببرند. دانشگاه‌ها تنها می‌توانند دروس غیرعملی و فنی را ارائه دهند که شامل دوره‌های پزشکی و مهندسی نمی‌شود.
قرنطینه دانشجویان هندی در انگلیس
به گزارش studyinternational، بعد از ورود هند به کشورهای قرمز کرونایی، دانشگاه‌های انگلیس امکان قرنطینه هتلی را برای دانشجویانی فراهم کرده‌اند که از هند وارد انگلیس شده‌اند. دانشگاه‌های این کشور نگران این هستند که دولت انگلیس نتواند بیش از 50هزار دانشجوی هندی را که به تازگی به این کشور مسافرت کرده‌اند، مدیریت کنند. روزانه حدود هزار دانشجو از کشورهای قرمز وارد انگلیس می‌شوند که مدیریت خوبی را می‌طلبد. وزارت بهداشت انگلیس در 19 آوریل اعلام کرد که باید از ورود افرادی که طی 10 روز قبل از هند وارد این کشور شده‌اند، جلوگیری شود و باید حدود 10 روز در هتلی قرنطینه شوند. دانشجویان هندی از ممنوعیت سفر معاف شده‌اند.
دانشگاه‌های هند باید واکسینه شوند
کرونا در روزهای اخیر در هند بیداد می‌کند و شمار زیادی از افراد مبتلا و کشته شده‌اند. در نامه جدیدی که خطاب به نخست‌وزیر این کشور نوشته شده، انجمن پزشکی هند پیشنهاد داده است تمام افراد بالای 18 سال را واکسینه کنند. هند بالاترین شمار جوانان مبتلا به بیماری‌هایی چون سرطان، دیابت و سل را در دنیا داراست که بسیاری از آنها با ابتلا به کووید- 19 جان خود را از دست داده‌اند و این فرصتی است که جوانان دانشجو در قالب طرح واکسیناسیون در آموزش عالی این کشور واکسینه شوند.
مطالب پیشنهادی
