روابط میان کردها و رژیمصهیونیستی بسیار قدیمی و ریشهدار است. صهیونیستها تنها مدتی پس از تاسیس رژیمشان ارتباط با کردها را آغاز کردند بهگونهای که عمر این روابط به 6دهه میرسد. سران صهیونیست از ارتباط با کردها اهداف بزرگی را دنبال میکردند. تلآویو که در محاصره دولتهای عرب قرار داشت تلاش میکرد برای مقابله با آنها دست به یارگیری منطقهای از میان کشورها و گروههای غیرعرب بزند. روابط گسترده رژیمصهیونیستی با ترکیه و ایران تحت حکومت محمدرضا شاه در همین راستا بوده است. صهیونیستها بهجز این دو دولت بهسمت همکاری با کردها نیز رفتهاند تا از آنها بهعنوان یکی از دولتهای آتی در منطقه حمایت کنند. چه اینکه جداییطلبی کردها و تشدید آن میتوانست باعث بروز مزاحمتهایی بزرگ برای دولتهای عراق و سوریه شود؛ دو دولتی که در درگیری با رژیمصهیونیستی قرار داشتند. همچنین تشدید اقدامات جداییطلبانه در کردستان عراق میتوانست باعث شود ناامنی در سرزمینهای اشغالی به عراق منتقل شود، زیرا توان اعراب صرف مقابله با کردها میشود و آنها بهجای تمرکز به مساله فلسطین، متوجه مسائل مربوط به کردها میشدند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نیز این منطقه به نقطهای برای توطئهآفرینی علیه تهران تبدیل شده است. طی حداقل سهدهه گذشته کمتر عملیاتی بوده که ازسوی تروریستها علیه ایران انجام شود و بخشی از قضیه به خاک اقلیم کردستان عراق نرسد. این مساله در تمامی امور مربوط به طراحی، آموزش، تجهیز و اعزام وجود داشته است. سه مورد اخیر از این عملیاتهای تروریستی که برجسته شدهاند به ترتیب ترور دانشمندان هستهای، حمله به مجلس شورای اسلامی و حمله به رژه نیروهای مسلح در اهواز بوده است. در حمله به مجلس شورای اسلامی توسط نیروهای داعش، این نیروها پیش از آن توسط افسران رژیمصهیونیستی، سعودی و اماراتی در اقلیم کردستان آموزش دیده بودند. در حمله به رژه نیروهای مسلح نیز بخشی از عملیات در اقلیم کردستان عراق طراحی و اجرا شده بود.
درحال حاضر نیز رژیمصهیونیستی دارای ایستگاههای شنود و راداری در اقلیم کردستان است که برخی از آنها در پوشش استقرار آمریکا ایجاد شدهاند. بخش هایی از این تاسیسات شنود و رادارها در عملیات انتقامگیری از ترور سردارسلیمانی با موشکباران اقلیم کردستان عراق توسط ایران در دیماه1398 از بین رفتند.