دیاباته بعد از بوردو انتخاب‌های خوبی نداشت

بابک سرانی‌آذر، مترجم: درخشش شیخ دیاباته در فوتبال باشگاهی ایران زیر ذره‌بین کارشناسان فوتبال فرانسه نیز بوده است. مهاجم مالیایی استقلال سال‌ها در فوتبال فرانسه حضور داشته و برای تیم‌هایی مثل بوردو، آژاکسیو، نانسی و متس بازی کرده که البته درخشان‌ترین دوره‌اش به حضور در بوردو مربوط است که در 127بازی توانست 50گل برای این تیم مطرح فرانسوی به ثمر برساند. یکی از مدیران رسانه‌ای که درطول درخشش دیاباته حتی از فرآیند صعودی او گزارش تهیه و خبر منتشر کرده بود، پاسکال فره، سردبیر مجله معتبر فرانس‌فوتبال بود که به همین بهانه با او هم‌صحبت شدیم. مردی که در ساختمان شماره یک فرانس‌فوتبال از او به‌عنوان پدر پاسکال یاد می‌کنند، تحصیلات خود را از حوزه روابط‌عمومی و مارکتینگ به‌سمت مدیریت رسانه و خبرنگاری ورزشی تغییر داده و از 14سال پیش تاکنون سردبیر اول مجله فرانس‌فوتبال بوده است. رسانه‌ای کاملا معتبر در اروپا که از سال۲۰۱۶ جایزه توپ طلا را نیز به بهترین فوتبالیست سال جهان اهدا کرد اما اخیرا این روند متوقف شد. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با پاسکال فره را در ادامه می‌خوانید.

اولین سوال را از مجله فرانس‌فوتبال آغاز می‌کنم؛ پس از آنکه قرار بود توپ طلا هم زیرنظر فیفا باشد، قدرت فرانس‌فوتبال کم شد؟

نه هرگز چنین اتفاقی رخ نداد. فیفا همان ساختمانی بود که مدیرش و همه دوستانش را یکجا بازداشت کردند، آبروی آنها رفته بود و حرفی برای گفتن نداشتند، توپ طلای فیفا هرگز اعتبار توپ طلای فرانس‌فوتبال را کسب نکرد و نخواهد کرد. تا زمانی که ما این جایزه را می‌دادیم، توپ طلا هم واقعا طلایی بود و ارزش جهانی داشت. اما بعد از آن به‌نظر من به یک مراسم تبلیغاتی و دستوری و پر از حاشیه تبدیل شد که انتخاب‌های مشکوک و خط‌داده شده دارد.

درباره دیاباته چه نظری دارید؟ او در استقلال ایران خوش درخشید و آقای‌گل فصل هم شد.

دیاباته را به‌عنوان یک بازیکن خستگی‌ناپذیر در بوردو خوب می‌شناسم اما پس از انتقال به آژاکسیو کمتر او را دنبال کردم. بازیکن خوبی بود، به‌نظر من اگر صبر می‌کرد آینده بهتری داشت. مدیربرنامه اگر خوب نباشد می‌تواند از یک ابرستاره یک بازیکن نابودشده بسازد. البته منظور من این نیست که دیاباته بد کار کرد، او سطح خود را در ارتفاعی که دلش می‌خواست تعریف کرد و خوب هم پیش رفت.

یعنی معتقد هستید او می‌توانست از بوردو به تیم بزرگ‌تری برود؟ حتی یک کشور دیگر اروپایی؟

چراکه نه، این امکان وجود داشت، بازیکنی که برای بوردو 127بار بازی کرده بود و 50گل زده بود چرا باید به آژاکسیوی بحران‌زده قرض داده می‌شد؟ این اشتباه نبود؟ بعد هم فکر کنم نانسی بود که یادم هست هیچ گل‌زده‌ای نداشت و افت کرد. بعد از آن را دیگر دنبال نکردم اما وقتی در ایران درخشید یک گزارش از روند صعودی او منتشر کردیم. بازیکن خوبی است و واقعا انگیزه دارد و بسیار تلاش می‌کند.

آیا برای دیاباته شانسی درخصوص درخشش دوباره در فوتبال فرانسه قائل هستید؟

شخصا پاسخ من منفی است، اما هیچ چیزی غیرممکن نیست. بازهم تاکید می‌کنم به مدیربرنامه خیلی مربوط می‌شود. شاید بتواند در تیم‌های لوشامپیونه البته نه در جمع بزرگان دوباره بدرخشد، به‌نوع مذاکره و وعده‌هایی که در قرارداد داده می‌شود بستگی زیادی دارد. اما به‌نظر من به نفعش نیست به فرانسه برگردد. در فوتبال ایران شناخته شده و حتی شاید در تیم‌های اماراتی و حتی چینی هم بتواند بدرخشد.

درباره عملکرد سامان قدوس بازیکن ایرانی که سابقه بازی در لوشامپیونه را دارد چه نظری دارید؟ اصولا چقدر بازیکنان ایرانی را می‌شناسید؟

یادم هست که اولین‌بار با یک گزارش با او آشنا شدم، «ستاره ایرانی فوتبال سوئد در راه لوشامپیونه»، این تیتر اکیپ بود و من کنجکاو شدم و بیشتر درباره او خواندم، بازیکن خوبی است، در فوتبال اروپا رشد کرد و البته مثل همیشه یک انتقال بحث‌برانگیز. به هر حال این مسیر پر از آزمون و خطاست و هر بازیکنی حق دارد برای درآمد بیشتر به تیم دیگر فکر کند. او مسیر خوبی را طی کرده و در برنتفورد هم بد بازی نکرده است. به‌عنوان یک هافبک تهاجمی بازیکن چندبعدی نشان داده و ثابت‌کرده اهل فوتبال حرفه‌ای است.

تیم مورد علاقه شما در فوتبال فرانسه و به‌طور کلی چه تیمی است؟

من به‌عنوان سردبیر فرانس‌فوتبال دوست ندارم هوادار یک تیم خاص باشم، واقعا نیستم، اگر بودم می‌گفتم. همه می‌دانند که المپیک مارسی را ستایش می‌کنم، بیشتر منظورم هواداران این تیم هستند، پاری‌سن‌ژرمن را دوست داشتم تا زمانی که مالکش فرانسوی بود، رن، لیون من عاشق فوتبال باشگاهی فرانسه هستم و نگران آینده آن. امیدوارم از ماهیت فرانسوی خودش چندان دور نشود. بکر و آرام بماند و چندان اسیر به‌اصطلاح جهانی‌شدن نشود.