شیخ دیپلمات‌های انقلابی

معین رضیئی، روزنامه‌نگار: یک سال از درگذشت مرحوم حسین شیخ‌الاسلام به‌دلیل ابتلا به ویروس کرونا می‌گذرد؛ سیاستمداری که به‌دلیل تلاش‌های بی‌وقفه‌اش برای آرمان آزادی قدس شریف طی ۴۰ سال گذشته به او لقب سفیر قدس داده‌اند. مرحوم شیخ‌الاسلام در این سال‌ها در هر مسئولیتی که قرار می‌گرفت مساله فلسطین و وحدت اسلامی را در اولویت نخست خود قرار می‌داد. برای او پیگیری آرمان آزادی قدس شریف و مبارزه با رژیم اشغالگر قدس بیش از آنکه یک امر سیاسی باشد یک واجب دینی بود، به همین دلیل تا آخرین لحظه‌ حیاتش از مشی خود در سیاست خارجه عقب‌نشینی نکرد و در این راه دچار تردید و ناامیدی نشد. در تفکر او انقلاب اسلامی و آرمان‌هایش جایگاه ویژه‌ای داشت. ایشان از تسخیرکنندگان لانه جاسوسی آمریکا در آبان 58 بود و برخلاف برخی موثران این واقعه نه‌تنها از تسخیر سفارت پشیمان نشد بلکه به‌زعم نزدیکانش تا پایان عمر همواره در هر سنگری که قرار می‌گرفت خود را همان دانشجوی پیرو خط امام(ره) سال 58 می‌دانست.

مرحوم شیخ‌الاسلام به لحاظ مرام فکری عضوی از اصولگرایان سنتی به شمار می‌رفت اما روش مدارامدارانه وی و صداقت و پایبندی‌اش به اصول سبب شد همه سیاسیون کشور در فقدان او عزادار شوند. فقدانی که به‌راحتی برای کشور ما قابل جبران نیست. نسل جدید نیاز به آشنایی با افکار و زندگی سیاستمداران صادقی چون او دارد، به همین دلیل در نخستین سالگرد رحلت این دیپلمات انقلابی، سراغ تعدادی از همکاران و دوستان وی رفتیم و با آنها درمورد ابعاد مختلف شخصیت ایشان به گفت‌وگو نشستیم.

خالد قدومی:

شیخ‌‌الاسلام شریک و دوست مقاومت اسلامی بود (لینک)

حسن بهشتی‌پور:

حرف و عمل شیخ‌الاسلام یکی بود (لینک)

حسن هانی‌زاده:

لقب دیپلمات انقلابی شایسته شیخ‌الاسلام است (لینک)

پیمان جبلی:

شیخ‌الاسلام در هر سنگری خود را دانشجوی پیرو خط امام می‌دانست (لینک)