دسته‌گل رفقای شیخ سلمان

مهدی محمدی، روزنامه‌نگار: خبر تلخ ولی قابل پیش‌بینی بود. از حدود یک‌ماه قبل منابع آگاه تاکید کرده بودند که با وجود وعده‌های مطرح‌شده و مصاحبه‌های متعدد مسئولان ورزش و فوتبال ایران، بحرینی‌ها با نفوذی که در کنفدراسیون فوتبال آسیا دارند کارهای مربوط به میزبانی از دور برگشت مسابقات مرحله اول مقدماتی جام جهانی در گروه سوم را انجام داده‌اند و به‌زودی باید شاهد یک حق‌خوری مسلم باشیم. بحرینی‌ها دقیقا در زمانی مشغول رایزنی و لابی بودند که مسئولان وقت فدراسیون برای حفظ قدرت در انتخابات لابی می‌کردند. مدیران جدید هم در روزهای اخیر با اقداماتی نمایشی از جمله دیدار با وزیر امور خارجه برای استفاده از ظرفیت‌های سیاسی سعی کردند، وانمود کنند که هنوز فرصت برای کسب میزبانی وجود دارد آن هم درحالی‌که خوب می‌دانستند تصمیم‌ها از قبل و به مدد بی‌تدبیری و ناکارآمدی مدیران قبلی فدراسیون و البته مسئولان وزارت ورزش و جوانان گرفته شده بود.

دل‌مان هم خوش بود که می‌توان روی مهدی تاج به‌عنوان نایب‌رئیس ‌ای‌اف‌سی حساب کرد که برای گرفتن حق فوتبال‌مان تلاش کند، چراکه شاید بتوان مسائلی از قبیل تحریم‌ها و مشکلات زیرساختی را برای اخذ میزبانی ملاک قرار داد، اما اینکه بحرین در دور رفت میزبان ایران باشد و به‌عنوان رقیب جدی در صعود به مرحله دوم مقدماتی جام جهانی در دور برگشت هم مجدد از حق میزبانی برخوردار باشد چیزی جز اعمال نفوذ رقیب در‌ ای‌اف‌سی و ضعف مفرط نماینده کشورمان در این نهاد نیست. البته همان روزهایی که تصاویر از جلسات مدیران ای‌اف‌سی منتشر شد و نشان می‌داد که مهدی تاج تنها کسی است که به‌خاطر مسلط نبودن به زبان انگلیسی به گوشی مخصوص ترجمه مجهز است، باید می‌فهمیدیم که نباید چندان روی نفوذ رئیس پیشین فدراسیون فوتبال حساب باز کرد!

این ماجرا البته فقط به مسابقات مقدماتی جام جهانی ختم نشد و نمایندگان کشورمان در لیگ قهرمانان آسیا نیز همگی باید میهمان باشند و حتی با وجود اینکه در سال‌های اخیر مسابقات نمایندگان ایران و عربستان در کشور ثالث برگزار می‌شد این بار اعلام شده که استقلال برای برگزاری مسابقاتش باید به این کشور برود و آخرین خبر هم این بود که حتی دیدار پلی‌آف بین فولادخوزستان و العین‌امارات هم ممکن است در عربستان برگزار شود، چراکه میزبان مسابقات این گروه نیز سعودی‌ها خواهند بود و ما همچنان باید منتظر واکنش‌های قابل پیش‌بینی مسئولان ورزش و فوتبال باشیم که تنها مصرف داخلی دارند. آخرین نمونه‌اش هم موضع‌گیری وزیر ورزش بود که اعلام کرد استقلال نباید به عربستان برود و خیلی زود عقب‌نشینی کرد و گفت: «درستش این است که بازی در کشور ثالث برگزار شود.» این اتفاق آخرین نمونه از ناکارآمدی‌های مدیرانی است که میراث‌شان برای فوتبال ایران جز ناکامی و بدهی نبوده و نیست. کاش حداقل آخرینش باشد!