محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، روزنامه‌نگار: سرانجام آن اتفاقی که پیش‌بینی می‌شد رخ داد و همان‌طور که برای اولین‌بار در روزنامه «فرهیختگان» از بحرین به‌عنوان محتمل‌ترین کشور برای میزبانی دور برگشت رقابت‌های مقدماتی جام جهانی قطر در گروه سوم نام بردیم، روز گذشته از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا این خبر به صورت رسمی اعلام شد تا تقریبا کار از کار گذشته و تیم ملی کشورمان به پیچ خطرناک رسیده باشد. درخصوص اتفاقات اخیر و همچنین موضوع از دست رفتن میزبانی با مدیرعامل باتجربه سابق تیم‌های صنعت نفت آبادان و فولاد خوزستان دقایقی همکلام شدیم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با مسعود رضاییان را در ادامه می‌خوانید.

با میزبانی بحرین به نظر می‌رسد مدیران سابق فدراسیون اگرچه رفتند اما اثرات‌شان همچنان ادامه دارد.

بله و ظاهرا کاری هم نمی‌شود کرد و مثل آب ریخته‌شده به جوی دیگر جمع‌شدنی نیست. الان تنها کاری که می‌شود کرد این است که تیم را آماده کنیم و شرایط هم طوری پیش رفته که فرصت انتقام گرفتن را در بحرین داشته باشیم ما اگر این تیم را در آزادی می‌بردیم بازهم لذت بردن بحرینی‌ها در کشور آنها از هر چیزی شیرین‌تر است. بنابراین می‌توانیم از این تهدید یک فرصت خوب بسازیم تا ان‌شاءالله هم عراق و هم بحرین را شکست داده و راهی مرحله بعدی رقابت‌ها بشویم، اگر این اتفاق بیفتد که کار خیلی قشنگ‌تر و بزرگ‌تر خواهد شد.

اما در هر صورت کار خیلی سخت است.

بله شکی روی این موضوع نیست و باید آمادگی ویژه‌ای برای این رقابت‌ها داشته باشیم کار سخت و دشوار است اما وقتی انجام شود لذت آن خیلی بیشتر است. حالا هم کاری از لحاظ میزبانی از دست‌مان بر نمی‌آید مگر اینکه این تیم را از لحاظ دیدارهای تدارکاتی مناسب آماده کنیم، آن هم با تیم‌های عربی مثل قطر، کویت و امارات و حتی سوریه که از لحاظ بازی به کشورهایی مثل عراق و بحرین نزدیک هستند. اگر چند بازی تدارکاتی با این کشورها داشته باشیم هم آمادگی‌مان بالا می‌رود و هم اعتمادبه‌نفس بچه‌ها تامین می‌شود.

در گذشته چه اتفاقی افتاده که امروز باید تبعات آن را این‌طور متحمل شویم؟

الان همه احساسی صحبت کرده و ناراحت هستیم چون قاعدتا باید رقابت‌ها در زمین ما برگزار می‌شد اما به هرحال مواردی مثل بحث واکسیناسیون و شیوع کرونا هم دخیل است، ضمن اینکه آن مدتی که باید صرف رایزنی و مذاکره و رفتن به مقر کنفدراسیون آسیا و دادن مدارک و دفاع از حق خودمان می‌شد دست روی دست گذاشتیم. یادم می‌آید خیلی‌ها می‌گفتند شایعه شده بحرین میزبان شده و می‌خندیدند اما امروز این اتفاق افتاد چون آن زمان لازم را از دست دادیم اما حالا صحبت از توطئه و ظلم علیه فوتبال ایران می‌شود، درحالی که آنها از فرصت مناسب استفاده کردند و رای را به نفع خودشان گرفتند، البته نمی‌گویم در خواب خرگوشی بودیم بلکه ما اینجا دنبال دعوا‌های دیگر بودیم، بنابراین وقتی این اتفاقات می‌افتد این تبعات را به همراه دارد و باید پیش‌بینی این روزها را می‌کردیم. به نظر من خیلی این اتفاق شگفتانه و سورپرایز نبود، آن هم با توجه به اتفاقاتی که به صورت مداوم در فوتبال ما درحال رخ دادن است.

می‌توان گفت از دست دادن میزبانی باشگاه‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا به نوعی پیش‌زمینه از دست دادن میزبانی ایران در مقدماتی جام جهانی بود.

برخی اتفاقات جای تعجب دارد، هرچند نباید از این فدراسیون فعلی که خیلی تازه‌کار است بخواهیم شق‌القمر کنند اما اینکه بخواهیم به وزارت امور خارجه بسپاریم تا مسائل اینچنینی را حل کند راه‌حلی اشتباه است. اگر می‌خواهیم مسائل را حل کرده و جلوی یک‌سری موارد بایستیم و جلوی اتفاقات را بگیریم باید مسیر درست را برویم و نباید بحث‌های سیاسی را قاتی کنیم. باید یک هیات بلندپایه از فدراسیون فوتبال به مقر کنفدراسیون فوتبال آسیا و حتی فیفا بروند و رایزنی و مذاکره کنند و با خود مستندات لازم را برده و به دفاعیات بپردازند. ما به هرحال بازی‌های خودمان را در بیرون از خانه با تیم‌های حریف انجام دادیم و قرار نیست دوباره انجام بدهیم در این بین حتی می‌شد بین بد و بدتر، بد را انتخاب کرد یعنی ما می‌رفتیم و نمی‌گفتیم در ایران باشد و درخواست می‌کردیم تا به‌طور مثال در کشوری مثل قطر رقابت‌ها انجام شود. اگر این کار را می‌کردیم درست است که در خانه خودمان بازی نمی‌کردیم اما حداقل این بود که در خانه بحرین هم بازی نمی‌کردیم. می‌توانستیم این کار و شبیه این راهکارها را انجام دهیم. مگر لیگ قهرمانان آسیا در قطر برگزار نشد؟ مگر ما با این کشور روابط خوبی نداریم و مگر نمی‌شد یک ماه زودتر برای برگزاری اردو به این کشور برویم؟ فوتبال‌مان را تعطیل می‌کردیم و آنجا می‌رفتیم تا رقابت‌ها شروع شود، مثلا می‌شود از اردیبهشت برویم و با یک آماده‌سازی خوب خودمان را برای ادامه رقابت آماده کنیم، می‌شد این کار را انجام بدهیم اما به نظر من شاید اصلا مذاکره‌ای نکردیم. اینکه یک نامه بدهید و منتظر باشید تا آن را خوانده و بگویند بله حق با شماست که نمی‌شود. یک عزم جدی و کلی و یک تیم ورزشی و حقوقی قوی نیاز داشت که همه با اطلاعات کامل و دست پر می‌رفتند تا از حق‌مان دفاع کنند، درنهایت اگر هم ایران پذیرفته نمی‌شد کشوری مانند قطر را پیشنهاد می‌دادیم تا به این شکل در بحرین هم بازی نکنیم.

به نظر می‌رسد در یک‌سال اخیر که فدراسیون فوتبال رئیس نداشت و با سرپرست اداره شد یک خلأ به وجود آمد که درنهایت باعث شد این اتفاقات برای فوتبال ما رخ دهد تا این‌طور تلقی شود که از بی‌صاحب بودن فوتبال ایران استفاده یا سوءاستفاده شده است.

این موضوع جای تردید ندارد شاید بلانسبت قیاس مع‌الفارق باشد و امیدوارم کسی به خودش نگیرد اما یک گرگ هم اگر بخواهد به گله بزند وقتی صدای چوپان و سگ گله را نشنود به گله می‌زند. چوپان واقعی یا سگ گله می‌دانند که باید چه مانوری بدهند که کسی جرات حمله نداشته باشد. باید قبول کنیم که ما ول بودیم و حالا انتظار داریم این کارها را با ما نکنند.

البته در چهار سال اخیر در فدراسیون تاج اکثر وقت‌ها با موضع ضعف نسبت به اتفاقات بین‌المللی برخورد می‌کردیم و واکنش نشان می‌دادیم و شاید این موضوع نهادینه شده که هر کاری که بخواهند می‌توانند با فوتبال ایران انجام دهند.

شما مطمئن باشید این تصمیم آن زمان گرفته شد. کلید ماجرا برای همان زمان است و امروز اعلام شده است. این نیست که فکر کنید آدم‌ها امروز دور هم جمع شده و تصمیم گرفتند که بحرین میزبان باشد بلکه موضوع یک پیش‌مقدمه به همان زمان داشته است و مراحل تصمیم‌گیری برای الان نیست. در این مدت آنها تقاضا می‌کردند و کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام می‌کرده اگر دلایلی دارید یا دفاعیه وجود دارد، پیشنهاد بدهید و مدام این پروسه تکرار شده که امروز به اینجا رسیده و به نظر می‌رسد ما هم در جریان نبودیم یا برایمان مهم نبود اما بالاخره برای ما امروز تبدیل به یک کابوس شد. در هر صورت امروز نباید دیگر به فکر گذشته باشیم و باید فقط به‌دنبال راه‌حل بگردیم تا این تهدید را تبدیل به فرصت کنیم.

در گذشته هم انتقادات شدیدی نسبت به استخدام سرمربی وقت تیم ملی ویلموتس داشتید و حالا هم که باید حدود ۲۰۰میلیارد تومان غرامت به این مربی بپردازیم، چه‌بسا پیش‌بینی‌هایی که کرده بودید درست بوده است؟

برخلاف دیگران که می‌گویند برای کارهای گران باید مرد گران‌سنگ یا کاری فرستاد به نظر من باید برای هر کاری آدم مناسبش را فرستاد و کوچک و بزرگ هم ندارد. حتی کار کوچکی مثل شاگرد نانوایی باید کارش را بلد باشد اما رئیس فدراسیون فوتبال باید خیلی کارش را بلد باشد چون با یک باغچه طرف حساب نیست بلکه با یک ملت و آرزوهای آنها سر و کار دارد. کلی داور فوتبالیست و مدیر هستند و همه اینها زیرپوشش چتری هستند که در راس آن رئیس فدراسیون فوتبال قرار دارد. باید آدم وارد روی کار باشد. الان همه دارند این اتفاقات را گردن یک نفر می‌اندازند اما من با این پدیده مخالف هستم که بخواهند همه کاسه‌کوزه‌ها و تقصیرها را گردن تاج بیندازند بلکه باید ببینیم چه کسانی ایشان را رئیس فدراسیون فوتبال کردند، چه کسانی او را تایید کردند، چه کسانی با دل و جان شب در هتل تصمیم گرفتند که بشود رئیس فدراسیون فوتبال. آنها الان باید پاسخگو باشند. هیات‌مدیره‌ای که می‌گویند یک هفته بعد قرارداد را ما دیدیم و امضا کردیم این دیگر عذر بدتر از گناه است و این صحبت خیلی بد است که بگویند بعد از یک هفته تازه متوجه شدیم. شما می‌خواستید کسی را بعد از کی‌روش که اتفاقا سرمربی موفقی بود انتخاب کنید که حساسیت‌های زیادی وجود داشت و باید آدم قوی‌تر را انتخاب می‌کردید. آنطور هم قرارداد می‌بندید که اگر او خواست برود ما پول بدهیم و اگر بیرونش کردیم هم ما باز پول بدهیم یعنی کلا می‌خواهیم پول بدهیم.

شاید به همین دلیل بود که در مجمع انتخاباتی جدید اعضای مجمع هیچ روی خوشی به هیات‌رئیسه قبل نشان نداده و هیچ‌کدام از آنها برای فدراسیون جدید انتخاب نشدند.

به نظرم حق‌شان بود چون همه آنها در این جنایت و اتفاق بد سهیم بودند. برخی می‌گویند چرا می‌گویید جنایت اما در فوتبال چه اتفاقی از این بدتر می‌تواند رخ دهد. هم تیم ملی در معرض خطر قرار گرفته و هم پول‌هایمان از دست رفته و هم اعتبار و آبرویی برای ما باقی نمانده و هم به ما می‌خندند و می‌گویند از این ۸۰ میلیون نفر یک نفر آدمی نیست که بتواند تصمیم درستی بگیرد یعنی عقل و تدبیری وجود ندارد و هم تصمیمات دست آدم‌های نااهل باشد و هم این اتفاقات می‌افتد. با این حال الان دیگر نباید به گذشته فکر کرد و باید فقط به فکر آینده باشیم. باید اتحاد و انسجام درست کرده و همه‌چیزمان باید در گروی آن باشد که این تیم را آماده کرده و هرچه سریع‌تر تدارک مسابقات تدارکاتی خوب را ببینیم.

وزیر ورزش اعلام کرده بود اگر عربستان میزبان تیم‌های ایرانی باشد اجازه حضور به نمایندگان ایران در کشور عربستان را نخواهیم داد.

باید و نباید‌ها را وقتی در فوتبال هستیم، فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا برای شما تعیین و تعریف می‌کنند نه وزیر ورزش و چیز دیگری نداریم. ما فوتبال بازی می‌کنیم و اسم آن هم انگلیسی است، هر زمان پاتوپ یا هفت‌سنگ یا گرگم به هوا بازی کردید هر طور دوست داشتید رفتار کنید و برای بقیه هم تصمیم بگیرید اما وقتی فوتبال و بسکتبال و هندبال است هنوز نمی‌دانیم که باید تابع مقررات نهادی باشیم که متولی آن است.