درحالی‌که کمتر از 3 ‌ماه دیگر تا برگزاری سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری باقی مانده است اما اصولگرایان هنوز درحال موقعیت‌سنجی و رصد و پایش افراد مورد نظرشان برای حضور در انتخابات و مساله کاندیداتوری هستند و به‌جز مسائل کلی صحبتی از برنامه و ایده‌های دقیق و جزئی برای اداره سکان اجرایی نشده است. برای بررسی این موضوع و نسبت اصولگرایان با سیاست خارجی که برخی در این رویکرد اصولگرایان را متهم به تقلیل سیاست خارجی به برجام می‌کنند و چالش‌های آنها در عرصه فرهنگی و اجتماعی به‌سراغ ناصر ایمانی، کارشناس مسائل سیاسی رفته‌ایم که مشروح این گفت‌وگو در ادامه از نظرتان می‌گذرد.

وضعیت اصولگرایان را باتوجه به اینکه نوع عملکرد دولت و اصلاح‌طلبان باعث شده آنها پیروزی خود را حتمی بدانند، چطور ارزیابی می‌کنید؟ ضمن اینکه برخی معتقدند آنها سیاست خارجی را در حد برجام تنزل داده‌اند، تحلیل شما از فضای سیاسی انتقادی این جریان چیست؟

ارائه برنامه مشکل اصولگرایان و اصلاح‌طلبان نیست، بلکه مشکل کلی کشور است. شما در کدام دوره به یاد دارید که کسی کاندیدا شده باشد و برنامه مدون و اجرایی درباره اداره کشور ارائه کرده باشد؟ یک نفر هم نبوده است و فرقی نمی‌کند اصولگرا یا اصلاح‌طلب باشد و همه این مساله را اذعان دارند که ارائه برنامه برای اداره کشور بحث قابل‌توجهی نبوده است.

  کاندیداها حداقل برخی همکاران خود را معرفی کنند

روش دیگر این است که کاندیداها، اسامی معاون اول و برخی از وزرای کلیدی خود را بیان می‌کنند که این مساله هم در کشور ما وجود ندارد، درحالی‌که این حداقل کاری است که اگر برنامه نمی‌دهند حداقل از برخی همکاران خود پرده‌گشایی کنند که مردم ذهنیت بهتری نسبت‌به این فرد داشته باشند و بدانند حداقل با چه کسانی قرار است کار کنند و آنها قرار است چه برنامه‌ای برای کشور داشته باشند، بنابراین همه کاندیداها اعم‌از مستقل و غیرمستقل دچار این امر شده‌اند.

  جریان‌های سیاسی حل اختلافات داخلی خود را تا پیش از انتخابات فراموش کرده بودند

ازسوی دیگر اکنون هیچ فردی از دو جناح برنامه‌ای ارائه نداده و نقد ما این است که همه جریان‌های سیاسی نسبت‌به ارائه برنامه خود را متعهد نمی‌دانند، حتی درحال حاضر که حدود 3 ‌ماه به انتخابات مانده است همچنان هیچ‌یک از این جناح‌های سیاسی از کاندیداهای احتمالی خود خبر نداده‌اند. لذا این روند شور انتخاباتی را کمرنگ می‌کند. متاسفانه هر دو جناح درصدد رفع مشکلات داخلی خود بوده و اختلافات داخلی خود را حل می‌کنند. طوری‌که به‌نظر می‌رسد فراموش کرده بودند در یکی‌دو سال گذشته اختلافات خود را حل کنند و در آستانه انتخابات به یاد این امور افتاده‌اند.

   جریانات سیاسی به‌جای برنامه‌نویسی برای آینده کشور دچار دعواهای داخلی شده‌اند

جریانات سیاسی بیش از اینکه تلاش کنند کاندیدایی برای اداره بهتر کشور پیدا کرده یا برای آینده برنامه‌نویسی کنند و آن را به‌دست کاندیدا بدهند، دچار دعواهای داخلی شده‌اند و هر دو جناح سیاسی ما متاسفانه با این امر مواجه هستند. درواقع گروه‌های سیاسی همچنان مشغول حل اختلافات هستند و هنوز به مسائل انتخابات اعم‌از ارائه برنامه، مشخص کردن کاندیدا و غیره نرسیده‌اند.

  جریان‌های سیاسی به‌جای آینده‌محوری دچار گذشته‌زدگی شده‌اند

نسبت اصولگرایان با سیاست خارجی و دیدگاه آنها نسبت‌به برجام را چطور تحلیل می‌کنید؟

این مساله برای هر دو جناح است و من انتقاد مشخصی به اصولگرایان ندارم و اصلاح‌طلبان هم موضوع این بحث هستند؛ هریک از جناح‌های سیاسی و حتی کاندیداها وقتی می‌خواهند درباره حوزه‌ای حرف بزنند عمدتا مواضع آنها سلبی و نقدی است تا اثباتی و این رویکرد از حوزه سیاست خارجی تا اقتصاد را شامل می‌شود و از این‌رو بعضا ما شاهد نقد گذشته به‌جای برنامه آینده هستیم؛ یعنی بیش از اینکه توضیح بدهند در آینده چه فعالیتی باید کرد به گذشته پرداخته و نسبت‌به آینده بی‌توجه هستند، لذا درخصوص سیاست خارجی هم همین‌گونه است.

  منتقدان برجام باید بگویند به‌جای آن در آینده چه اقدامی انجام خواهند داد

نقد برجام ایرادی ندارد، ولی باید بگویند به‌جای برجام در آینده چه اقدامی انجام خواهند داد. لذا در این موارد متاسفانه دچار ضعف هستیم و هیچ‌یک از جناح‌های سیاسی ما نیز مواضع مشخصی ندارند. از یک‌سو اصلاح‌طلبان از برجام دفاع کرده و اصولگرایان نیز از موضع نقد برجام صحبت می‌کنند و نسبت‌به اینکه در آینده چه می‌کنند، سکوت پیشه کرده‌اند.

  اصولگرایان ظاهرا درباره سینما، هنرهای نمایشی، موسیقی، آزادی‌های اجتماعی و مساله زنان حرفی برای گفتن ندارند

در فضای اجتماعی و فرهنگی چطور، یکی از انتقاداتی که نسبت‌به اصولگرایان مطرح است، عدم نزدیکی آنها با این فضا و دور بودن از مسائلی همچون دغدغه آزادی‌های اجتماعی، بحث مشارکت، مساله زنان یا موضوعات روز هنری است. تحلیل شما از این موضوع چیست؟

بزرگ‌ترین ضعفی که اصولگرایان در انتخابات سال‌های اخیر داشتند، در حوزه فرهنگ و اجتماع بوده است. چراکه در این زمینه اظهارنظر و پیشنهاد خاصی ندارند و درواقع درمورد مسائل هنری و آنچه در کشور اتفاق می‌افتد و ضعف‌هایی که وجود دارد و کارهایی که باید انجام گیرد، سکوت کرده‌اند. آنها درباره مسائل سینمایی و جزئیات آن، درباره هنرهای نمایشی، موسیقی و امثال آن نظری ندارند یا درباره آزادی‌های اجتماعی، مساله زنان، حجاب نیز همین‌طور است، درحالی‌که باید مواضع خود را تبیین کنند؛ البته این مورد یک اتهام یا نوعی نگاه جامعه نسبت‌به اصولگرایان است که معتقدند آنها درمورد حوزه فرهنگ و مسائل اجتماعی کاملا بسته هستند و به ‌نوعی اداره جامعه به‌صورت بسته و بدون مشارکت بسیاری از اقشار مردم و با دیدگاه‌های تنگ‌نظرانه شرعی اعتقاد دارند. درواقع اصولگرایان به این امر متهم هستند و بنده نیز نمی‌خواهم بگویم این روند درست است اما اینکه آنها در این زمینه چه اقدامات و نظراتی مدنظرشان است مشخص نیست، که باید در این زمینه اظهارنظر کنند.