به گزارش «فرهیختگان»، پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا به دنبال صعود به مرحله یک‌هشتم نهایی است. در بازی‌های متمرکز قطر موفق شد دوبار التعاون عربستان را با نتیجه یک بر صفر شکست دهد اما با همین نتیجه به الدحیل باخت و حالا برای صعود نیاز به کسب پیروزی مقابل الشارجه دارد. کاری که می‌توانست سخت نباشد اما حالا چندان راحت به نظر نمی‌رسد. پیش‌بینی کردن ادامه راه، کار آسانی نیست. نظر پیشکسوتان این باشگاه گواه این مدعاست. فرصتی به دست آمد تا با هافبک سابق این باشگاه در ترکیه همکلام شویم و نظر او را در مورد پرسپولیس و شرایطش در لیگ قهرمانان آسیا بپرسیم. عارف محمدوند در گفت‌وگو با «فرهیختگان» این چنین به سوالات مطرح شده پاسخ داد.

پرسپولیس برای بقا در ادامه رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا نیاز به برد مقابل الشارجه دارد. روند کار این تیم را در ادامه چطور می‌بینید؟

متاسفانه باید به یک واقعیت تلخ اشاره کنم. همه می‌دانند این باشگاه مردمی مثل سایر تیم‌های ما ساختار مناسب ندارد. برای همین است که کل مجموعه باشگاهی همچون پرسپولیس در جریان چنین بازی‌های مهمی باید نگران باشند که پنجره نقل‌وانتقالاتی بسته می‌شود یا نه. باید نگران باشند که پول هست یا نه! شما کدام حریف عربی پرسپولیس را سراغ دارید که نگران بسته شدن پنجره نقل‌وانتقالاتی‌اش باشد. اصلا کدام تیم آسیایی را سراغ دارید که در بازی‌های آسیایی حضور داشته باشد و با چنین مشکلاتی دست‌وپنجه نرم کند؟ قبول کنید چنین حاشیه‌هایی برای هر تیم کشنده است. مدیر به‌جای اینکه آرامش داشته باشد و به تیم هم آرامش بدهد دائم درگیر حاشیه‌هاست. مربی نگران بازیکنانش است و بازیکنان هم به این فکر می‌کنند که آیا پول می‌گیرند یا نه.

به نظر می‌آید امیدی به ادامه کار ندارید!

بحث امیدواری نیست. فوتبال بازی لحظه‌هاست. ممکن است تیم در هر شرایطی که باشد از فرصت‌هایش استفاده کرده و به پیروزی برسد. اما واقعیت چیزی نیست که بشود آن را نادیده گرفت. ساختارمان ایراد دارد و همین ساختار نامناسب برای مجموعه ایجاد حاشیه می‌کند. تیم در این شرایط راحت به‌هم می‌ریزد و به‌راحتی می‌توانند حق‌مان را بخورند چون تمرکزی در کارمان نیست.

پرسپولیس با تیم نسبتا جدیدی در این رقابت‌ها شرکت کرده، برخی‌ها رفته‌اند و نفرات جدید هم هنوز هماهنگ نیستند.

در فوتبال همه چیز به‌هم گره خورده است. هر جای کار مشکل داشته باشد به جاهای دیگر هم سرایت می‌کند. همین حریفان عربی که امروز می‌گویند قدرت آسیا هستند از سه ماه قبل برنامه یک اردوی آمادگی را ریخته‌اند. اما ما لحظه آخر به فکر انجام این کار می‌افتیم. بازیکنی که از یک سال قبل معلوم است قراردادش به پایان می‌رسد باید انتظار داشته باشد که خیلی زود به سراغش بروند و با او برای تمدید قرارداد مذاکره کنند. چرا باید فرصت برای یارگیری کم باشد؟ چرا زمان را برای تمدید قرارداد بازیکن از دست می‌دهیم؟ می‌بینید همه مشکلات به‌هم وصل می‌شوند و کار را سخت می‌کنند. همه حریفان پرسپولیس برنامه‌ریزی درازمدت دارند اما پرسپولیس آخرین لحظه به فکر تمدید قرارداد بازیکن می‌افتد. به نظر من اگر پرسپولیس در این بازی‌ها نتیجه بگیرد باید خیلی به این تیم تبریک گفت چون واقعا با نبود ساختار دست به کار بزرگی زده. وقتی یک درخت ریشه پوسیده دارد شما هرچقدر هم به گل و برگ‌هایش برسید باز این درخت بیمار است و به سمت خشک شدن پیش می‌رود. پرسپولیس هم دقیقا همین وضعیت را دارد.

راهکار مناسب پرسپولیس برای صعود چیست؟

خب دست مربیان برای انتخاب نفرات شاید خالی به نظر برسد اما اینجا خلاقیت یک مربی به کمکش می‌آید. خوشبختانه یحیی گل‌محمدی مربی خلاقی است. او باید از خلاقیتش در استفاده از نیروهای موجود نهایت بهره را ببرد. باید سیستم تهاجمی‌اش را به‌گونه‌ای طراحی کند که همه عوامل به کمک تیمش بیایند.

پرسپولیس با از دست دادن علیپور دو مهاجم گرفته است. همه توقع دارند آل‌کثیر و رمضانی به کمک تیم بیایند.

بله اما اینها تازه به تیم اضافه شده‌اند. سیستم تهاجمی باید به‌گونه‌ای باشد که همه درگیرش شوند. برای هم فضا بسازند و کار را برای دفاع حریف سخت کنند. زمان ما مدافعان و هافبک‌ها جلو می‌آمدند و باعث اشتباه مدافعان حریف می‌شدند و گلزنی هم می‌کردند. حریف به فکر مهار مهاجمان بود اما مدافعان یا هافبک‌ها فضای گلزنی پیدا می‌کردند. مهاجم وقتی فرصت‌هایش را با بدشانسی از دست می‌دهد و توپ را به تیر دروازه می‌کوبد یا نمی‌تواند توپ را جلوی دروازه تبدیل به گل کند، نیاز دارد تا بقیه به کمکش بیایند و با ایجاد فضای گلزنی روحیه او را بازسازی کنند. وقتی شانس گلزنی کم می‌شود باید فرصت گلزنی بیشتر شود تا شانس دوباره بالا برود.

در این شیوه ممکن است پرسپولیس در دفاع دچار مشکل شده و در ضدحملات مشکلاتش بیشتر شود!

پرسپولیس از نظر عناصر دفاعی قوی است. یک سیدجلال حسینی در قلب دفاع ایستاده که از توانمندی‌های زیادی برخوردار است. او با اینکه از نظر سنی بالاتر از بقیه است و این‌طور به نظر می‌رسد که او سرعت لازم را ندارد اما این بازیکن از قدرت مدیریت فوق‌العاده بالایی برخوردار است و به‌راحتی می‌تواند با همین مدیریت فاصله دفاع و حمله را به حداقل رسانده و ضریب اطمینان دفاعی را در موقع حمله تیم بالا نگه دارد. ایراد کار ما این است که به ماهیت فوتبال توجه نداریم. فوتبال به کیفیت است. از بازیکنی با سن 16سال تا 38 سال می‌توانند کیفیت بالایی از نظر عملکرد بروز دهند. کادر فنی نباید به خاطر سن و سال این کیفیت را نادیده بگیرد یا آن را پایین بیاورد. باید از این کیفیت نهایت استفاده را کرد. خوشبختانه یحیی دید خوبی نسبت به نفراتش دارد و از این کیفیت نهایت بهره را خواهد برد.

مقابل الشارجه چقدر امیدوار باشیم؟

انسان با امید زنده است. باید از همه داشته‌هایمان استفاده کنیم. یحیی از خلاقیتش، بازیکنان از توانمندی و غیرت‌شان و درنهایت بهره‌گیری از بهترین سیستم بازی مقابل نقشه‌های حریف. پرسپولیس نام بزرگی دارد و می‌توان از این نام بزرگ در افزایش دقت و تمرکزمان بهره ببریم. فوتبال بازی لحظه‌ها و اشتباهات است و باید امیدوار باشیم که پرسپولیس از لحظاتش استفاده کرده و حریف را دچار اشتباه کند.