مدارس دولتی زنگ تفریح دولت‌های احمدی‌نژاد و روحانی

به گزارش «فرهیختگان»، خیلی گشتم، از خیلی‌ها سوال کردم، چه آنهایی که فرزندان‌شان را در مدارس دولتی ثبت‌نام کرده‌اند و چه آنهایی که این کار را نکرده‌اند. تقریبا کسی را پیدا نکردم که از سر رضایت و خواست قلبی فرزندش را در مدارس دولتی ثبت‌نام کرده باشد و مشکلات مالی و عدم امکان تامین شهریه باعث شده است تا والدین و دانش‌آموزان تن به تحصیل در مدارسی بدهند که مدت‌هاست در تامین حداقل کیفیت‌های آموزشی هم مانده‌اند یا حداقل از استانداردهایی که بسیاری از مدارس غیردولتی تامین می‌کنند، عقب مانده‌اند و امکان پیاده‌سازی آن را ندارند. مدت‌هاست فاصله کیفیت ارائه و محتوای آموزشی و البته پرورشی ارائه‌شده در مدارس دولتی آن وضعیت مطلوب و مورد مطالبه مردم را ندارد و روزبه‌روز هم این وضعیت در خروجی‌ها و در بزنگاه‌ها خودش را نشان می‌دهد. البته مقصود از مدارس دولتی فعلا مدارس سمپاد و... نیستند. به اعتقاد من حتی اگر این نوع مدارس در رسته مدارس دولتی هم قرار گیرند، مادامی که پولی جهت ارائه خدمات دریافت کنند و گزینش‌های تک‌بعدی جهت ورود به آنها وجود داشته باشند، دولتی محسوب نمی‌شوند.

به هرشکل، برای درک بهتر مصیبتی که گریبانگیر آموزش دولتی است، کافی است به اطلاعات و آماری که بعد از همین کنکور سراسری اخیر اعلام شد، رجوع کنید. سهم اندک و ناچیز مدارس دولتی در رتبه‌های برتر کنکور سراسری علی‌رغم جامعه آماری بالاتر درمقابل سهم قابل‌توجه مدارس سمپاد و غیردولتی با وجود جامعه آماری کوچک‌تر به نسبت دولتی‌ها خود گواه وضعیت نابسامان مدارس دولتی است. بارها و در خلال گزارش‌های مختلف و متعدد از اهمیت و جایگاه مدارس دولتی و اصل 30 قانون اساسی مبنی‌بر ارائه آموزش رایگان و همگانی گفتیم. رهبر انقلاب هم در سخنرانی خود در اجلاسیه مدیران آموزشی کشور در رابطه با این مساله ذیل موضوع عدالت آموزشی نکات قابل‌توجه و تاملی را بیان کردند تا توجهات بیش از گذشته به اهمیت و جایگاه مدارس دولتی و لزوم رسیدگی به آنها معطوف شود. با توجه به همین اهمیت در ادامه اطلاعات و آماری از وضعیت مدارس دولتی و غیردولتی ارائه می‌کنیم تا شاید کمی به تحلیل‌هایی که از نابسامانی دولتی‌ها ارائه می‌شود، کمک کند.

شیب نزولی تعداد مدارس دولتی

طبق اطلاعات و جداول موجود، مسیر طی‌شده در سالیان اخیر و در دولت‌های نهم تا دوازدهم در مدارس دولتی مسیر قابل‌تاملی است. کافی است نگاهی به اعداد و ارقام موجود بیندازیم، متاسفانه تقریبا درتمام این سال‌ها مدارس دولتی در مسیر کاهش کمی و البته کیفی بوده‌اند و درمقابل مدارس غیردولتی مسیر دیگری را پیش گرفته‌اند. برای درک بهتر مساله در 6جدول، که سه تای اول مربوط به دولت‌های نهم و دهم و دوره ریاست‌جمهوری محمود احمدی‌نژاد است و سه جدول دوم که مربوط به دولت‌های یازدهم و دوازدهم و ریاست‌جمهوری حسن روحانی است تعداد مدارس دولتی و غیردولتی در سه دوره ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه دوم را مورد بررسی قرار داده‌ایم. نگاهی به جمیع اعداد و ارقام و روند طی‌شده طی سالیان اخیر به‌خوبی نشان می‌دهد که وضعیت امروز مدارس دولتی ناشی از چه میزان از توجه دولت‌ها به این مدارس است.

(متاسفانه آمار مربوط به سال تحصیلی 93-92 موجود نیست)

افت محسوس تعداد مدارس، کلاس‌ها و دانش‌آموزان مدارس دولتی از سال تحصیلی 96-95 تا 98-97

در اعداد و ارقام جداول قبلی از نظر تعداد به وضعیت مدارس دولتی و غیردولتی در کشور در دولت‌های احمدی‌نژاد و روحانی اشاره کردیم.حالا از منظر میزان درصد رشد یا کاهش تعداد مدارس، کلاس‌های درس و دانش‌آموزان دولتی و غیردولتی هم آماری را ارائه می‌کنیم که در آن به‌خوبی کم‌توجهی به مدارس دولتی و رشد مدارس غیردولتی محسوس است.

 * نویسنده: ابوالقاسم رحمانی، دبیرگروه جامعه