به گزارش «فرهیختگان»، لیگ قهرمانان آسیا برای نمایندگان فوتبال کشورمان به آن شکلی که باید پیش نرفت و به‌غیر از پرسپولیس که توانست تاحدودی امید را به اردوی خود بازگرداند، سایر تیم‌ها نتوانستند نتایج دلخواه و دلچسبی را از این رقابت‌ها کسب کنند تا یکی از ضعیف‌ترین دوره‌های نمایندگان ایران را در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا شاهد باشیم. فوتبال‌دوستان کشور امیدوار بودند آبی‌های پایتخت مقابل الشرطه عراق طعم پیروزی را بچشند و حضورشان در مرحله بعدی لیگ قهرمانان آسیا را مسجل کنند، اما با نمایشی ضعیف و سر درگم فرصت‌سوزی کردند تا حضورشان در دور بعدی این رقابت‌ها به شب آخر مرحله گروهی مسابقات کشیده شود. ازسوی دیگر شهرخودرو هم این شانس را داشت که به‌دلیل تعداد بالای بازیکنان کرونایی الهلال، اولین پیروزی خود را در این رقابت‌ها تجربه کند اما آنها هم نشان دادند که از قدرت لازم جهت حضور در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا برخوردار نیستند و تغییرات کادرفنی و جدایی چندستاره، آنها را در شرایط ایده‌آلی قرار نداده است. برای بررسی عملکرد این دونماینده کشورمان با ستاره سابق فوتبال ایران که اصالتا یک بازیکن مشهدی است و سابقه بازی در استقلال را هم دارد، تماس گرفتیم. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با علیرضا واحدی‌نیکبخت را بخوانید.

استقلال برابر نماینده عراق شب خوبی را پشت سر نگذاشت و برای صعود کارش به اما و اگر کشیده شد.

من واقعا از نمایشی که استقلال در بازی اول خود در دوحه قطر داشت، تعجب کردم و متوجه نشدم این تیمی که در زمین بازی می‌کند، واقعا استقلال است؟! بازیکنان در این بازی به‌هیچ‌وجه در حد و اندازه‌های خودشان ظاهر نشدند و به‌مراتب ضعیف‌تر از آن حدی بودند که ما پیش از این دیده بودیم. من توقع داشتم با توجه به اهمیت این بازی یک نمایش سراسر هجومی و محکم از بازیکنان استقلال ببینم اما واقعا آنها ‌انگیزه لازم را برای این دیدار نداشتند و نتیجه‌اش همین شد که 3 امتیاز حیاتی این بازی را از دست دادیم.

کار به دیدار آخر مقابل الاهلی عربستان کشیده شد و تجربه نشان می‌دهد که در این مدل بازی‌ها تیم‌های عربستانی مقابل نمایندگان ایران فوتبال چرکی را ارائه می‌دهند.

وقتی می‌گویم باید الشرطه را می‌بردیم، به‌همین دلیل است. حالا کار برای استقلال خیلی‌سخت شده و به‌سبک فوتبال ایران کار به‌روز آخر کشیده شده است. درصورتی‌که این تیم قابلیت این را داشت که یک بازی قبل از پایان مرحله گروهی تکلیفش را روشن کند. الاهلی عربستان هم تا آن اندازه که من اطلاعات دارم، تیم ضعیفی نیست و می‌تواند برای استقلال دردسرآفرین باشد و قطعا روز سختی برای بازیکنان و کادرفنی این تیم پیش‌بینی می‌شود. مخصوصا که بدانیم مشکلات سیاسی دو کشور تا چه اندازه روی بازی‌های نمایندگان ایران و عربستان تاثیر می‌گذارد و قطعا آنها برای حذف استقلال در این رقابت‌ها دست به هرکاری می‌زنند.

به‌نظر شما اتفاقات این یکی، دو ماه اخیر روی عملکرد آبی‌ها مقابل تیم عراقی تاثیر گذاشته بود؟

صددرصد، شک نکنید که این موارد تمرکز را از بازیکنان استقلال گرفته بود و از آن مهم‌تر اینکه ‌انگیزه بازیکنان این تیم کشته شده بود. تیم بزرگی مثل استقلال یک نفر را می‌خواهد که بالای سرش حضور داشته باشد و بتواند مشکلات تیم و حاشیه‌هایش را جمع‌وجور کند. فوتبالی که از استقلال دیدیم اصلا در حد و اندازه‌های این تیم بود؟ من که فکر می‌کنم نمایش از این ضعیف‌تر نمی‌شد و تنها در نیمه‌دوم با حضور مطهری و کریمی کمی آهنگ استقلال هارمونی بهتری پیدا کرد اما باز هم چنگی به دل نزد.

پس اعتقاد شما بر این است که استقلال بیشتر از اینکه ضعف فنی داشته باشد، ازلحاظ روحی و روانی و ‌انگیزشی دچار مشکل بود؟

مگر این بازیکنان همان بازیکنانی نبودند که در لیگ برتر نایب قهرمان شدند و در جام حذفی با برتری در دربی به فینال رسیدند؟ خب در این مدت چه بلایی سر این تیم آوردند که به آن شکل فینال جام حذفی را واگذار کرد و حالا درمقابل یک تیم عراقی که به‌مراتب ضعیف‌تر از استقلال است تن به تساوی می‌دهد؟  قطعا تفکرات جدید نتوانسته دوای درد استقلال باشد و بی‌انگیزه بودن بازیکنان را به‌همراه داشته است. تازه استقلال شانس آورد که مقابل الشرطه بازی را واگذار نکرد وگرنه همین اندک امیدی که امروز دارد هم نداشت!

با این شرایط موجود فکر می‌کنی این تیم در بازی مقابل الاهلی می‌تواند مجوز حضور در مرحله حذفی رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا را به‌دست بیاورد؟

راستش من خیلی به صعود خوشبین نیستم. البته با این نمایشی که در بازی مقابل الشرطه دیدم، این حرف را می‌زنم و اگر این تیم در بازی آخر متحول شود شرایط فرق می‌کند و این وظیفه کادرفنی است تا ‌انگیزه را به بازیکنان تزریق کند. البته باید بسته بودن پنجره نقل‌وانتقالاتی را هم در این شرایط دخیل بدانیم، چراکه این تیم نتوانست تقویت شود، البته آنها شانس آوردند که تمام نفرات در آسیا حفظ شده است. اما درکل برای استقلال آرزوی موفقیت می‌کنم و امیدوارم اتفاقات روز آخر مرحله گروهی طوری رقم بخورد که منجر به صعود این تیم شود.

شهرخودرو هم نتایج ضعیفی در این بازی‌ها گرفت و حتی از پس الهلالی که اکثر نفرات تاثیرگذارش کرونایی بودند هم برنیامد.

من پیش از این هم گفته بودم که سید مهدی رحمتی از دوستان خوب من است اما بزرگ‌ترین اشتباهی را که می‌توانست با قبول سرمربیگری شهرخودرو انجام داد. من نمی‌دانم حمیداوی با چه منطقی این تصمیم را گرفت. متاسفانه در مشهد خیلی راحت تیشه به ریشه تیم‌هایش می‌زنند؛ آن از ابومسلم و سیاه‌جامگان و این هم شهرخودرو!

به‌نظر می‌آید شهرخودرو در این بازی‌ها هیچ‌برنامه‌ای برای حضور درمیدان نداشت و خیلی سردرگم و پراکنده فوتبال بازی می‌کرد و آن زور لازم را برای برتری در زمین نداشت.

وقتی سرمربی یک تیم روی سکوها حضور دارد و نمی‌تواند با بازیکنانش لب خط ارتباط برقرار کند، نتیجه‌اش همین می‌شود. اصلا این چه طرز مربیگری است؟ فقط اسمش است که رحمتی سرمربی است اما او تا مدرک  Aمربیگری‌اش را نگیرد وضعیت همین است. او برای سرمربیگری عجله کرد و می‌توانست همچنان به‌عنوان یک دروازه‌بان مطمئن که جزء بهترین گلرهای فوتبال ایران است، در لیگ برتر و رقابت‌های آسیایی بازی کند. البته او مختار بود که برای آینده فوتبالی‌اش تصمیم بگیرد و شاید چنین پیشنهادی در شرایطی مشابه به‌من هم می‌شد، قبول می‌کردم. اما حالا که درکنار گود ایستاده‌ام، نظرم این است که او می‌توانست با آرامش بیشتری وارد عرصه مربیگری شود و قبول مسئولیت فنی یک تیم برای او زود بود.

 * نویسنده: آرش محمدی، روزنامه‌نگار