فاصله ریکاوری بین دو لیگ کم بود

به گزارش «فرهیختگان»، دوومیدانی‌کاران دانشگاه آزاد اسلامی روز گذشته در مرحله دوم مدال‌های رنگارنگی کسب کردند و حتی رکوردشکنی هم داشتند، اما شیوع ویروس کرونا و تعطیلی باشگاه‌ها و پیست‌ها باعث شد تا ورزشکاران این تیم با بدشانسی روبه‌رو شده و به دلیل آسیب‌دیدگی مسابقات را از دست بدهند. همین موضوع باعث شد تا دانشگاه آزاد اسلامی با اختلاف ۸۴ امتیازی نسبت به سپاهان در رده دوم قرار بگیرد. اگرچه مرحله سوم لیگ دوومیدانی باقی مانده، اما به نظر می‌رسد جبران این امتیاز با ۶ مصدوم کار سختی باشد. خبرنگار «فرهیختگان» با فهیمه کلهر، مربی تیم بانوان دانشگاه آزاد اسلامی درباره این رقابت‌ها گفت‌وگویی انجام داده که در ادامه می‌خوانید.

رقابت ورزشکاران در هفته دوم لیگ دوومیدانی را چطور دیدید؟

ما ۸۴ امتیاز با سپاهان اختلاف داریم و جبران کردن این امتیاز سخت است اما کاکلی را به خاطر آسیب‌دیدگی از ناحیه همسترینگ نداشتیم و حتی فکر می‌کنم به لیگ سوم هم نمی‌رسد. زمانی هم از دیگر آسیب‌دیدگان ما بود. درمجموع ۶ آسیب‌دیده داریم که بعید می‌دانم با این شرایط بتوانیم اختلاف امتیاز را جبران کرده و به سپاهان برسیم.

این آسیب‌دیدگی‌ها به دلیل تعطیلی لیگ به خاطر کرونا رخ داده است؟

به خاطر کرونا فاصله دو لیگ کم بود به همین دلیل بچه‌ها نتوانستند ریکاوری کنند. این موضوع و فشار روانی باعث می‌شود تا ورزشکار آسیب ببیند، از طرفی بچه‌های تهران به خاطر شرایط کرونا مکانی برای تمرین نداشتند چون همه جا تعطیل بود، اما ورزشکاران ما در شهرستان‌ها فضاهایی را داشتند که می‌توانند تمرین کنند.

جالب است که ترکیب تیم نسبت به سال گذشته تغییری نداشت.

گروه ما همان گروه سال قبل است چون بچه‌های ما همه رکورددار هستند. البته امسال مسابقات قهرمانی کشور برگزار نشد. تیم‌های دیگر هم به سرعت اقدام به جذب بازیکن کردند به همین دلیل ما هم مجبور شدیم یارگیری کنیم و این کار طبق سال قبل انجام شد، چراکه مسابقات قهرمانی کشور انجام نشد و ما نمی‌دانستیم وضعیت بچه‌ها به چه صورت است.

زمان مرحله سوم لیگ اعلام شده است؟

۱۲ و ۱۳ مهرماه را اعلام کرده بودند اما شنیدم به خاطر اعتراض تیم‌ها شاید مسابقات مدتی به تعویق بیفتد.

به جز شما تیم دیگری هم اعتراض داشت؟

بله، سپاهان در مسابقات روز یکشنبه سه مصدوم داشت. البته بچه‌های آنها هم رکورد ملی زدند و هم رکورد باشگاهی، اما بچه‌های ما خوب رکورد نزدند و همین موضوع باعث شد تا سپاهان بالاتر از ما در جدول قرار بگیرد. مثلا پریسا عرب در ۵۰۰۰ متر دو ثانیه کم آورد چون ریکاوری نداشت، نتوانست رکورد بزند. ما امسال با سه یار کمتر و با بدشانسی نایب‌قهرمان شدیم.

سپیده توکلی هم به نظر مصدوم شده بود؟

بله، او در مسابقات پرتاب نیزه از ناحیه کتف آسیب دید و دکتر گفته بود نباید در مسابقات شرکت کند اما با این حال روز یکشنبه مسابقه داد و سوم شد.

با توجه به وضعیت اقتصادی کشور حمایت دانشگاه آزاد اسلامی را چطور می‌بینید؟

دانشگاه آزاد اسلامی امسال خیلی خوب کار کرد و بودجه ما دو برابر شد اما مشکل ما بحث اسکان بود. با توجه به اینکه دانشگاه آزاد اسلامی هتل فرهیختگان را در اختیار ورزشکاران قرار داده بود، اما این هتل فاصله نسبتا زیادی با محل برگزاری مسابقات داشت. به همین دلیل بعضی از ورزشکاران مجبور شدند با هزینه شخصی در هتل دیگری اسکان داشته باشند، اما از نظر قرارداد همه چیز خوب بود؛ مثلا اگر سپاهان طبق مقام پول بچه‌ها را کمتر می‌کرد اما ما طبق چیزی که قرارداد بستیم پول دادیم یعنی مقام اول یا هشتم مهم نبود.

پریسا عرب: در خیابان تمرین کردم

پریسا عرب، دارنده مدال طلای ۵ و ۱۰ هزار متر مسابقات لیگ دوومیدانی بانوان درخصوص حضور در این مسابقات و کسب دو مدال همه با وجود وضعیت ناشی از ویروس کرونا به خبرنگار «فرهیختگان» گفت: «با توجه به اینکه به خاطر کرونا همه‌جا تعطیل بود من در خیابان تمرین می‌کردم. البته همه پروتکل‌های بهداشتی را هم رعایت می‌کردم. رشته من مانند بچه‌های سرعت به پیست نیاز نداشت اما هفته‌ای دو جلسه به پیست می‌رفتم تا آمادگی‌ام را حفظ کنم.»

وی درخصوص اینکه امسال دانشگاه آزاد اسلامی با مصدومیت زیادی هم روبه‌رو بود تصریح کرد: «بله، بچه‌های سرعت به خاطر کرونا نمی‌توانستند در پیست تمرین داشته باشند. مصدومیت هم باعث شد با بدشانسی روبه‌رو شویم، البته من امسال مانند سال گذشته هم پرامتیازترین بازیکن شدم و علاوه‌بر دو مدال طلا رکورد باشگاهی را هم جابه‌جا کردم.»

عرب درخصوص وضعیت قراردادها نیز تاکید کرد: «امسال دانشگاه آزاد اسلامی نسبت به تیم‌های دیگر قرارداد خوبی بست اما نکته اینجاست که هزینه‌ها بالا رفته و چند برابر شده است. درواقع قراردادهای ما به‌اندازه هزینه‌ها نیست با این حال باید تاکید کنیم که قرارداد نسبتا خوبی نسبت به مبالغ پرداختی در دوومیدانی بانوان با ما بسته شده است.»

 * نویسنده: بهاره محمدی، روزنامه‌نگار