به گزارش «فرهیختگان»، زین‌الدین زیدان برای فتح لالیگا در فصل قبل‌ انگیزه زیادی داشت و درنهایت هم موفق شد در رقابتی هیجان‌انگیز با بارسلونا این عنوان را تصاحب کند. اهمیت این عنوان برای او در همان روزی که فاتح لیگ بود در مصاحبه‌اش نمایان بود. وقتی گفت: «این روز یکی از مهم‌ترین روزهای زندگی ورزشی من است.» از همان ماه مارس 2019 که دوباره روی نیمکت رئال نشست و به‌دنبال خارج کردن این تیم از بحرانی عجیب و کم‌سابقه بود، هدف اصلی‌اش را فتح لالیگا تعیین کرده بود. او تیمی را تحویل خولن لوپتگی داد که سه‌بار پیاپی قهرمان اروپا شده بود و در اوج قرار داشت اما رئال با رفتن او ناگهان سقوط کرد و لوپتگی و پس از او سولاری نتوانستند تیم را به شرایط عادی برگردانند. فلورنتینو پرز که متوجه بحران شده بود دوباره به سراغ سرمربی فرانسوی رفت و او را راضی کرد تا دوباره به برنابئو برگردد. ظاهرا دیگر هیچ‌کس غیر او نمی‌تواند رئال را رهبری کند.

رکورد عالی مونیز

فصل جدید برای رئال و زیدان از دیشب آغاز شد و او حالا به‌دنبال دفاع از عنوان قهرمانی خود است. اتفاقی که از سال 1989 برای هیچ مربی رئالی رخ نداده است. زیزو به خوبی می‌دانست که نباید از همان روز اول بازگشتش هواداران را متوقع کند و به همین دلیل در همان روزهای نخست گفت: «من نمی‌گویم که قطعا قهرمان لالیگا خواهیم شد اما می‌خواهیم تیمی بسازیم که بتواند در کورس قهرمانی باشد و با حریفان رقابت کند.» زیدان در نیم‌فصل اولی که در تیم حضور داشت تنها به دنبال این بود تا هرچه زودتر مسابقات به پایان برسد و فکری برای شرایط تیمش کند. خریدهای جدید او باعث شد رئال شروع بهتری در لیگ داشته باشد. اگرچه در هفته‌های نخست تیمش کمی ناامید‌کننده ظاهر شد اما به‌تدریج پیشرفت کرد و به لطف تعویق مسابقات توانست به خوبی تیمش را برای هفته‌های پایانی مهیا کند و با روندی عالی لیگ را به پایان برد. در این میان البته افت بارسا و لطف داوران نیز به کمک او آمد اما تیم او درمجموع مستحق این قهرمانی بود.

حالا فصل جدید برای او و تیمش بدون خرید جدیدی آغاز شده و زیدان با همان ترکیب قبلی و البته بدون نفراتی چون بیل و خامس رودریگز به‌دنبال تکرار این عنوان است. اتفاقی که تنها چهار مربی در تاریخ رئال موفق به انجام آن شده‌اند که آخرین آنها لئو بین‌هاکر هلندی بود که در سال 1989 موفق شد دو سال پیاپی رئال را فاتح لالیگا کند. زیدان امیدوار است بتواند این طلسم 32ساله را شکسته و بار دیگر تیمش را بر سکوی قهرمانی بنشاند. کاری که شاید در حضور بارسا و البته اتلتیکو کمی دشوار باشد.

میگل مونیز پرافتخارترین و بهترین سرمربی تاریخ رئال محسوب می‌شود. از 34 قهرمانی تیم در لالیگا، سهم مونیز 26.47 درصد آنها یعنی 9 عنوان قهرمانی است. البته این مربی سال‌های دور رئال درمجموع 14 قهرمانی در جام‌های مختلف با رئال کسب کرده که زیدان حداقل در این بخش تهدیدی جدی برای رکوردش محسوب می‌شود و تاکنون 11 جام مختلف با این باشگاه به دست آورده است. مونیز از سال 1929 که لالیگا استارت خورد، پرافتخارترین مربی تاریخ این رقابت‌هاست. او در فاصله سال‌های 1961 تا 1965 توانست 5 سال پیاپی تیم را فاتح این مسابقات کند و پس از آن تنها در یک فصل به‌دلیل تفاضل کمتر در رده دوم قرار گرفت و دوباره برای سه سال پیاپی قهرمانی اسپانیا را تصاحب کرد. آخرین قهرمانی او با رئال هم به سال 1972 برمی‌گردد.

بازسازی به کمک یوگسلاوها

پس از دو ناکامی در لیگ به نظر می‌آمد عصر مونیز به پایان رسیده و حالا رئال باید به‌دنبال یک خانه‌تکانی و بازسازی در تیمش باشد. آنها به سراغ یک مربی یوگسلاوی‌تبار به نام میلیان میلیانیچ رفتند تا تیم را متحول کرده و دوباره به اوج برگرداند. فیلیکس رادیسیچ، مربی بدنساز و هموطن میلیانیچ نقش مهمی در آمادگی بدنی بازیکنان داشت و تیم را به خوبی برای فصل جدید آماده کرد. حاصل این تغییرات دو قهرمانی در لیگ طی سال‌های 1975 و 1976 بود که باعث شد این مربی یوگسلاو به دومین مربی تاریخ باشگاه تبدیل شود که توانسته از قهرمانی‌اش دفاع کند. او هم خیلی زود جایگاهش را در تیم از دست داد و پس از سقوط رئال به رده نهم لیگ، از سمتش برکنار شد. مدیران باشگاه این‌بار به سراغ یک مربی اسپانیایی و البته رئالی رفتند و لوئیس مولونی هدایت تیم را برعهده گرفت.

مولونی خیلی زود در این باشگاه نتیجه گرفت و دوبار در سال‌های 1978 و 1979 تیم را قهرمان لالیگا کرد تا نام او هم در تاریخ باشگاه به‌عنوان یک مربی موفق ثبت شود. او پس از دو فصل حضور در این باشگاه جایش را به ووجادین بوسکوف یوگسلاو داد اما در سال 1985 دوباره به این باشگاه برگشت و با قهرمانی تیم در لالیگا و همچنین جام یوفا تیمی آماده را تحویل لئو بین‌هاکر داد.

مرد هلندی حاصل تلاش مولونی در رئال را به درستی رهبری کرد و با اقتدار این تیم را به سه عنوان قهرمانی پیاپی در لالیگا رساند. اتفاقی که آخرین‌بار برای رئال رخ داد و پس از آن هرگز نتوانست با هیچ مربی دیگری به این افتخار دست پیدا کند. اگرچه بین‌هاکر در جام‌های داخلی موفق بود اما رئال مدت‌ها بود که نتوانسته بود فاتح جام باشگاه‌های اروپا شود و به همراه این مربی هلندی نیز سه بار در نیمه‌نهایی به بایرن‌مونیخ، آیندهوون و میلان باخت تا درنهایت او جایش را به جان توشاک ولزی بدهد.

طی این سال‌ها تنها ویسنته دل‌بوسکه توانسته بود پیش از زیدان دوبار تیم را قهرمان اسپانیا کند. او در سال‌های 2001 و 2003 این تیم را قهرمان کرد اما رقابت بر سر عنوان نخست را در سال 2002 به والنسیای رافا بنیتس باخت تا از تکرار رکورد بین‌هاکر باز بماند.

آخرین‌باری که رئال توانسته دو فصل پیاپی رقبا را کنار زده و بر سکوی نخست لالیگا قرار گیرد به 12سال پیش برمی‌گردد. آنها در سال‌های 2007 و 2008 جام قهرمانی را بالای سر بردند اما با دو مربی متفاوت. در فصل نخست فایو کاپلو روی نیمکت این تیم می‌نشست و در سال بعد این برند شوستر آلمانی بود که تیم را قهرمان کرد. این اتفاق در جریان نخستین قهرمانی‌های آنها در این مسابقات نیز رخ داد. در سال 1932 این تیم با لیپو هرتزکا مجارستانی قهرمان شد و یک‌سال بعد درحالی که هدایت تیم برعهده روبرت فیت انگلیسی بود قهرمانی را تصاحب کردند.

حالا زیدان در فصل جدید می‌تواند با فتح لالیگا علاوه‌بر شکستن این طلسم به جمع مربیان پرافتخار تاریخ این رقابت‌ها نیز اضافه شود. جدا از مونیز که با 9 قهرمانی رکوردی دست‌نیافتنی در این رقابت‌ها دارد، یوهان کرویف و هلنیو هررا با 4 قهرمانی قرار دارند و پس از آنها پپ گواردیولا، مولونی، انریکه فرناندز، داسیک و بین‌هاکر با سه قهرمانی پرافتخارترین مربیان تاریخ لالیگا هستند و زیدان با کسب سومین جام خود می‌تواند نامش را به این فهرست اضافه کرده و البته گامی دیگر به سوی عنوان پرافتخارترین سرمربی تاریخ باشگاه بردارد.

 * نویسنده: سیامک خاجی، روزنامه‌نگار