به‌خاطر آرتتا و هواداران در آرسنال ماندم

ظاهرا گفت‌وگویی که با آرتتا داشتی تاثیر زیادی در ماندنت در این تیم داشت. درست است؟

من با میکل صحبت کردم و او ایده‌هایش را درباره آینده باشگاه و همچنین نظراتش درباره من توضیح داد. او با من کاملا روراست و صادقانه صحبت کرد و این دقیقا همان چیزی است همیشه دنبالش هستم چراکه ما همیشه صادقانه با هم رفتار می‌کنیم. او به من گفت «خب، تو می‌توانی باشگاه را ترک کنی. من نمی‌دانم در ذهن تو چه می‌گذرد و چه تصمیمی داری اما تو می‌توانی برای فتح جام‌های مختلف راهی باشگاه دیگری شوی یا اینکه در اینجا بمانی و یکی از اسطوره‌های باشگاه شوی.» این حرف‌ها تاثیر زیادی در تصمیم من داشت و برایم بسیار مهم بود.

ظاهرا خیلی وقت پیش با او صحبت کرده بودی.

این گفت‌وگو به دوران قرنطینه برمی‌گردد. او به من زنگ زد و قرار ملاقات گذاشتیم. معمولا صحبت‌های ما درباره بازی‌ها بود. این‌بار او گفت این حرف‌ها را فراموش کن. حدود دو صفحه درباره موضوعات مختلف آماده کرده بودم اما به من گفت اینها را فراموش کن و بیا درباره چیزهای واقعی صحبت کنیم. او گفت می‌خواهم با تو صادقانه حرف بزنم. درحال حاضر چه احساسی از بودن در تیم داری و من هم پاسخ دادم راستش را بخواهی حس خیلی خوبی دارم. فکر می‌کنم دو یا سه‌ماه از حضورش در این باشگاه می‌گذشت اما من شور و هیجان را در حرف‌هایش حس می‌کردم. او انسان بسیار خوبی است و از آن‌دسته افرادی است که می‌توان به آنها اعتماد کرد.

از زمان حضور آرتتا، آرسنال دو جام‌حذفی و خیریه را فتح کرده است. آینده باشگاه را چگونه می‌بینی؟

ما در تابستان خریدهای خوبی داشتیم و فکر می‌کنم آینده درخشانی در پیش داریم. به کمک آنها می‌توانیم به موفقیت‌های بیشتری برسیم. همچنین در تیم بازیکنان جوانی داریم که بسیار بااستعداد هستند و این یکی از دلایلی بود که مرا برای ماندن در تیم متقاعد کرد چراکه می‌دانم آنها چه قابلیت‌های ارزشمندی دارند. چندماه پیش در مصاحبه‌ای گفتم مطمئنا روزهای خوبی برای آرسنال در پیش است و حالا وقت آن است که همه به باشگاه ما احترام بگذارند و ما را جدی بگیرند.

از همان ابتدای حضورت در آرسنال، هواداران رابطه بسیار خوبی با تو داشتند. این موضوع چقدر در تصمیمت اثرگذار بود؟

هواداران سرمایه باشگاه هستند و همه‌چیز متعلق به آنهاست. بسیاری از آنها مدت‌ها برای دیدن شما در خارج از زمین مسابقه منتظر می‌مانند. به ‌هر حال طبیعی است که گاهی اوقات از عملکرد بازیکنان ناراحت باشند اما فوتبال همین است. به همین دلیل همیشه به آنها احترام می‌گذارم و سعی می‌کنم بهترین بازی‌هایم را برایشان انجام دهم. وقتی نوجوان بودم خودم هم یکی از همین هواداران بودم و به همین دلیل احساس آنها را پس از برد یا باخت تیم درک می‌کنم. من عاشق آنها هستم و یکی از دلایل اصلی ماندم طرفداران بودند. از همان زمان که به باشگاه آمدم عشق و علاقه خود را به من نشان دادند و هر روز پیغام‌های زیادی از طرف آنها دریافت می‌کنم. حتی وقتی تیم باخته هم به میان آنها می‌روم و بابت عملکردمان عذرخواهی می‌کنم.