۱۳۹۹-۰۶-۲۷ - ۰۷:۱۶
۰
به گزارش «فرهیختگان»، همه می‌گویند او شاعر عاشقانه‌سرا است، مخصوصا وقتی به زندگی‌اش نگاهی می‌اندازند و عاشقانه بودن زندگی‌اش هم گواهی می‌شود بر عاشقانه‌سرایی. اما شهریار، اشعار اجتماعی زیادی دارد؛ اشعاری که نشان از نگرانی او برای جامعه و مردمش دارد و نشان می‌دهد که از حال اجتماعش غافل نبوده و برایش مهم بوده است. در جایی از خاطراتش -که در سریالی هم که برای او ساختند، وجود داشت- از شرایط کشور در سال 1320 می‌گوید که شرایط سخت و کشنده‌ای بود: «بعد از بیستم شهریورماه سال 1320 شمسی که بیچارگی و بدبختی از آسمان می‌بارید، زمستان‌های بسیار سرد و سختی داشتیم. فقر و گرسنگی از یک طرف و سوز سرما و نداشتن سرپناه از طرف دیگر اکثر مردم را آواره کرده بود. دالان‌های خانه‌ها و دکان‌ها و خرابه‌ها و ویرانه‌ها پر از زن و بچه و مردم بدبخت بود. صدای ناله‌های بینوایان دل انسان را کباب می‌کرد. یک عده هم از این وضعیت اسفبار سوءاستفاده می‌کردند و هرچه آذوقه و پوشاک گرم و وسایل گرم‌کننده بود، احتکار می‌کردند و سیاه‌بختی مردم بیچاره و درمانده را صدچندان می‌کردند و خودشان در آسایش کامل بودند.»
به بهانه 27 شهریورماه و روز شعر و ادب پارسی به‌سراغ شهریار رفتیم تا این‌بار ساحت اجتماعی شعر شهریار را بررسی کنیم. افشین علا شاعر، محمد طاهری خسروشاهی پژوهشگر تاریخ و ادبیات آذربایجان و رئیس مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه تبریز و دکتر ابراهیم اقبالی رئیس دانشکده ادبیات فارسی دانشگاه تبریز و شاگرد استاد شهریار به بعد اجتماعی شعر این شاعر بزرگ پرداختند.
طاهری خسروشاهی راز ماندگار بودن شهریار را در دوزبانه بودن شعر او می‌داند و می‌گوید: «آنچه شهریاری بلامنازع و بی‌همتای او را بر اریکه شعر معاصر مسلم می‌کند، تسلط و تبحر او در هر دو زبان فارسی و ترکی است. راز عمده محبوبیت شهریار، که البته خود شگفت‌داستانی درطول تاریخ ادبیات این سرزمین است، در همین نکته نهفته است که او در هر دو زبان فارسی و ترکی شاهکار آفریده است.
شنیدن از شهریار از زبان کسانی که او را دیده‌اند، همیشه جذاب و دوست‌داشتنی است. از زبان کسانی که با او مراوده داشتند و شعرهایش را از زبان خودش شنیدند. ابراهیم اقبالی، رئیس دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز و شاگرد استاد شهریار ازجمله کسانی است که همراه با پدرش به نزد شهریار می‌رفت و او را می‌دید و برایش شعر می‌خواند. (لینک)
افشین علا، شاعر: شاعر متعهد به‌معنای واقعی
انتخاب شهریار را به‌عنوان نمادی برای روز شعر و ادب تصمیم مناسبی می‌دانم. نه اینکه شاعری بزرگ‌تر از او نداشته باشیم. بدیهی است که فردوسی، رودکی، حافظ، سعدی، مولانا و... در تاریخ ادبیات ایران و جهان سرآمدند. فکر می‌کنم در این انتخاب ملاک، معاصر بودن شاعر بوده است. از این نظر شهریار دربین معاصران شایستگی بیشتری دارد. هم به‌جهت پیشکسوتی‌اش، هم شور و حال و جهان‌بینی‌اش، هم استواری سخنش و از همه مهم‌تر جامعیتش. جامعیت را از این جهت می‌گویم که شهریار در همه ساحت‌های مضمونی بر قله ایستاده است. (لینک)
شاعران زیادی از شهریار یاد کرده‌اند و از او گفته‌اند. برای همین شهریار را می‌توان از محبوب‌ترین شاعران این سرزمین دانست. کسی که دغدغه‌مند بود و مردم و درد آنان برایش مهم بود. (لینک)
شعرهایی عاشورایی که مداحان خواندند
شهریار شعری برای امام حسین(ع) دارد که بسیار مورد استفاده مداحان قرار گرفته و حنیف طاهری نیز ازجمله آنهاست که از این شعر در یکی از مداحی‌هایش استفاده کرده است. مطلع این شعر این‌گونه است:
شیعیان دیگر هوای کربلا دارد حسین/ روی دل با کاروان کربلا دارد حسین/ از حریم کعبه جدش به اشکی شست چشم/ مروه پشت سر نهاد، اما صفا دارد حسین (لینک)
دیدار شهریار و مقام معظم رهبری
اول حضرت آقا تشریف آوردند، قدم رو چشمان ما گذاشتند و نشستیم و با اعلام ورود پنج، 6 دقیقه بعد از تشریف‌فرمایی حضرت آقا، اعلان ورود استاد شهریار را کردند که رفته بودند دنبالش. زمانی که حضرت آقا متوجه شدند استاد شهریار به جلسه آمده‌اند با نهایت بزرگواری بلند شدند و به‌سمت در رفتند و از شهریار استقبال کردند. آن موقع متوجه شدیم که چرا حضرت آقا همچنین شرطی کرده که شهریار به پای ایشان بلند نشود، بلکه ایشان به استقبال شهریار برود. (لینک)
* نویسنده: عاطفه جعفری، روزنامه‌نگار
نظرات کاربران
یادداشت
آخرین اخبار