به گزارش «فرهیختگان»، بدون شک، روابط مستحکم و قوی بین تجارت و دانشگاه در کشورهای آسیایی که منطقه‌ای با موسسه‌های جوان در حال رشد است، ریشه‌ای صنعتی دارد. بسیاری از کشورهای آسیایی باوجود اینکه مدت‌زمان کمی از صنعتی شدن آنها می‌گذرد، اما طی چندسال گذشته توسعه یافته و قدرتمند شده‌اند. رشد و قدرت گرفتن استارتاپ‌ها و طرح‌های کارآفرینی ازجمله اقداماتی هستند که به‌ویژه در منطقه آسیا اهمیت زیادی داشته و نقش مهمی را در نوآوری دانشگاهی برای ایجاد شغل ایفا کرده‌اند. نتایج به‌دست آمده در ماه‌های اخیر حاکی از آن است که این استارتاپ‌ها و موسسه‌های نوآورانه حتی باوجود همه‌گیری کووید-19 هم توانسته‌اند با چالش‌های پیش‌ رو مقابله کنند.

در جدیدترین رده‌بندی برترین دانشگاه‌های دنیا که ازسوی پایگاه رتبه‌بندی تایم منتشر شده، دانشگاه‌های آسیایی در شاخص درآمد صنعتی که همان انتقال دانش را هم دربر می‌گیرد، جزء برترین‌های دنیا به‌حساب می‌آیند. این شاخص درواقع، درآمدهای صنعتی یک موسسه و دانشگاه را محاسبه می‌کند که برابری ارزی قدرت خرید آن کشور را نشان می‌دهد. نمودارهای به‌دست‌آمده از درآمدهای صنعتی دانشگاه‌ها بیانگر این مطلب است که تا چه اندازه حمایت‌های تحقیقاتی و بودجه‌های تجاری یک دانشگاه می‌تواند نسبت‌به ابعاد آن مرکز و سطح توسعه کشور نقش داشته باشد. از جمع 19 دانشگاهی که در رتبه‌بندی تایم، رتبه 100 را از شاخص صنعتی درآمد صنعتی به‌دست آورده‌اند، 11 دانشگاه آسیایی و جزء منطقه خاورمیانه هستند. موسسه‌های آموزشی و دانشگاه‌های کره جنوبی جزء برترین دانشگاه‌های آسیایی با عملکرد برتر در زمینه‌های صنعتی محسوب می‌شوند، به‌طوری‌که اساسا از همان ابتدای شکل‌گیری با هدف رشد و توسعه صنعتی پا به عرصه آموزش گذاشته‌اند.

  جایگاه دانشگاه‌های صنعتی در کره جنوبی

دانشگاه علم‌وفناوری پوهانگ (POSTECH) در رتبه‌بندی تایم، نمره 97.9 را در درآمد صنعتی از آن خود کرده است. این دانشگاه ازسوی شرکت فولاد موسوم به POSCO در دهه 1980 تاسیس شد و از آنجا بود که نخستین سیستم مشارکتی تحقیقاتی- دانشگاهی و صنعتی کره جنوبی آغاز به‌کار کرد. «سانگ وو کیم»، مدیر اجرایی بنیاد توسعه تجاری و تحقیقاتی این دانشگاه معتقد است مشارکت میان آموزش‌عالی و تجارت بخش مهمی از ساخت و توسعه کشور است. مشارکت قوی دانشگاه‌های صنعتی از دانشگاه‌هایی مانند دانشگاه علم‌وفناوری پوهانگ، اساس رشد شگفت‌انگیز کره بود، به‌طوری‌که این کشور فقیر با کشاورزی به‌عنوان صنعت اصلی خود در اوایل دهه 1960 به کشوری پیشرفته صنعتی تبدیل شد. اصول راه‌اندازی این دانشگاه، خدمت به ملت و بشریت با اشتراک‌گذاری نتایج به‌دست‌آمده ازطریق مشارکت‌های دانشگاهی و صنعتی با صنایع و پرورش بهترین استعدادهای جهانی ازطریق آموزش نخبگان است. این مقیاس بیشتر روی همکاری‌های عملی تمرکز دارد که به‌طور ملموس منجربه توسعه اقتصادی و اجتماعی می‌شود.

براساس داده‌های به‌دست آمده از موسسه «کلاریویت آنالیتیکس»، دانشگاه POSCO بین سال‌های 2007 تا 2016 در همکاری با بخش صنعتی، حدود 13 هزار و 545 مقاله منتشر کرده که 23 درصد کل خروجی مقالات کره جنوبی را به خود اختصاص داده است. این آمار در مقایسه با انتقال دانش و فناوری موسسه‌ها و دانشگاه‌های غربی بسیار بالاتر و قابل‌توجه‌تر است. به گفته «کیم»، این دانشگاه با نگاه به آینده، توسعه خدمات مالی جدیدی را با یک بانک کره‌ای برای دوره نخست آغاز کرده است. این مفهوم در کره جنوبی به آینده‌ای اشاره دارد که تحت سلطه تعاملات آنلاین و اتوماسیون باشد که در ادامه، منجربه توسعه داروهای جدید پیشرفته ازطریق زیرساخت‌های تحقیقاتی جدید و پیشرفته دانشگاه می‌شود.

  مبارزه با چالش‌های بعد از کرونا

مدیر اجرایی بنیاد توسعه تجاری و تحقیقاتی دانشگاه  POSCOمی‌گوید: «دنیای پیش از کرونا دیگر تکرار نمی‌شود. اکوسیستم‌های اجتماعی و صنعتی به‌طور کامل وارد حوزه جدیدی شده‌اند. در چنین کشوری، دانشگاه‌ها باید به فکر همکاری مطلق باشند تا بتوانند به درجه بالایی از رشد و توسعه دست یابند. یک سیستم مشارکتی قدرتمند میان دانشگاه‌ها و بخش خصوصی لازم است تا یک کشور بتواند بر رکود اقتصادی ناشی از بحران کرونا و نیز بحران‌هایی که بشریت در آینده با آن مواجه می‌شود، فائق آید.» او معتقد است دانشگاه‌هایی که به‌طور اختصاصی روی حوزه‌های علم‌وفناوری متمرکز هستند، قادر خواهند بود با حمایت از استارتاپ‌ها و پابرجا کردن روح کارآفرینی، موضوع مواجهه افراد با سختی‌های بازار کار را برای آنها کاهش داده و آن را رونق دهند.

  نمونه دانشگاه‌های فعال در زمینه تجاری

موسسه پیشرفته علم‌وفناوری کره جنوبی موسوم به (KAIST) که در رتبه‌بندی اخیر تایم نمره 100 را دریافت کرده، ریشه‌ای صنعتی دارد. این دانشگاه در سال 1971 با پشتیبانی آژانس آمریکایی توسعه بین‌المللی راه‌اندازی شد و بخش اعظم ساختار تجارتی آن نیز توسط «فردریک ترمن»، رئیس سابق استنفورد و پدر سیلیکون‌ولی شکل گرفت. امروز، دانشگاه KAIST در زمینه کارآفرینی مبتنی‌بر علم و نیز طرحی که کارآفرینی و مهندسی را با هم ادغام کرده، کودک نوپایی است که تازه راه‌رفتن را فراگرفته است. موسسه فناوری ارزش‌آفرینی کره جنوبی به استارتاپ‌ها در امر تجاری‌سازی محصولات تولیدشده کمک کرده و به‌دنبال شرکای تجاری برای این شرکت‌هاست، درحالی‌که فضای استارتاپ KAIST، فضای کافی را برای تقویت مهارت‌های عملی در شرکت‌های جدید فراهم می‌کند. دانشگاه KAIST تاکید زیادی روی راهنمایی و هدایت دارد. در این مرکز حدود 100 مشاور برای کمک به شرکت‌های کوچک و متوسط در تهیه قطعات و تجهیزات اساسی برای صنایع نیمه‌هادی و صنایع انرژی و اتومیبل کشور حضور دارند. «چانگ کیم»، مدیر اجرایی انجمن کره‌ای توسعه منابع انسانی در کره جنوبی می‌گوید: «همکاری میان دانشگاه‌ها و صنایع حتی پیش از بحران همه‌گیری کووید-19 هم وجود داشت. بسیاری از دانشگاه‌های کره‌ای طی سال‌ها، زیرساخت‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری خود را برای تقویت استارتاپ‌ها ایجاد کرده‌اند. این حرکت به رشد علاقه دانشجویان به حضور در استارتاپ‌ها می‌انجامد که نتیجه آن پیشرفت‌های فناورانه و کسب جایگاه‌های جهانی معتبر است.

ما در مقایسه با گذشته، به‌راحتی می‌توانیم دانشجویانی را پیدا کنیم که تمایل زیادی به شروع کسب‌وکارهای شخصی دارند تا از این طریق به آرزوهای خود جامه‌عمل بپوشانند. حتی دانشگاه‌های قدیمی‌تری در کره جنوبی با اشتیاق پذیرای دانشجویان علاقه‌مند به راه‌اندازی کسب‌وکارهای جدید هستند. دانشگاه سونگ کیون کوان (SKKU) که ریشه‌های صنعتی آن به قرن 14 برمی‌گردد، در دهه 1960 خود را با بازگشت به فناوری‌های برتر مانند صنایع الکترونیک سامسونگ بازیابی کرد و درحال حاضر هم در رتبه‌بندی تایم، در بخش درآمدهای صنعتی رقم 98.1 درصد را به‌دست آورده است. در این میان، دانشگاه ملی سئول که نخستین دانشگاه برتر کره جنوبی در آخرین رتبه‌بندی پایگاه تایم محسوب می‌شود، روی تقویت روابط خود با بخش‌های فناوری و تجاری اقدامات زیادی انجام داده و همچنان روی این بخش کار می‌کند. این دانشگاه در رده‌بندی‌های جهانی نمره 97.8 درصد را در بخش درآمدهای صنعتی از آن خود کرده است. «پارک وون وو»، استاد دانشکده علوم بازرگانی دانشگاه ملی سئول می‌گوید: «این دانشگاه اقدام به راه‌اندازی دانشکده‌ای مختص به نوآوری و کارآفرینی کرده است.» او در گفت‌وگویی رسانه‌ای اعلام کرده است ایجاد شغل تنها به معنای تجارت و کسب درآمد نیست، بلکه به‌معنای تحقق رویای داشتن سهم اجتماعی ازطریق ارزش‌آفرینی مبتنی‌بر نوآوری و همگرایی هم می‌تواند باشد.  

  نقش بودجه‌های دولتی در پیشرفت صنعتی

سیاست دولت و تعهد دانشگاه‌ها برای کار با حوزه کسب‌وکارها، ازجمله عوامل اصلی مؤثر در موفقیت کره جنوبی در رتبه‌بندی‌های جهانی طی سال‌های اخیر بوده است. به طورکلی، وقتی صحبت از نقش دانشگاه‌ها در تقویت نوآوری و برآورده شدن نیاز صنعت به میان می‌آید، دانشگاه‌های کشورهای آسیای شرقی در صدر جدول قرار می‌گیرند. «چانگ کیم» می‌گوید: «عملکرد قدرتمند کره جنوبی در بخش‌های تجاری و صنعتی نتیجه تأکید سیاست‌های دولت بر مشارکت‌های دانشگاهی، صنعتی و نیز استراتژی‌های دانشگاهی بوده است. دولت کره جنوبی همواره بر این مشارکت‌ها و همکاری‌ها به‌عنوان اهرمی برای رشد نوآورانه و در واکنش به تغییرات اجتماعی سریع مانند انقلاب صنعتی چهارم تاکید می‌کند. دولت این کشور برای هرچه قوی‌تر شدن مشارکت‌های دانشگاهی و صنعتی، بودجه‌ای را به دانشگاه‌ها می‌دهد و حتی در سال‌های اخیر، پارک نوآوری دانشگاهی را با همین بودجه‌ها راه‌اندازی کرد تا نقاط ایده‌آلی را در دانشگاه‌ها به مجتمع‌های صنعتی مجهز به فناوری‌های پیشرفته اختصاص دهند.» او تاکید می‌کند که چنانچه مجتمع‌های صنعتی فناوری‌های پیشرفته در دانشگاه‌ها طی سال‌های آینده به‌وجود بیایند، می‌توان انتظار داشت دانشگاه‌ها به‌زودی به مراکز زیرساخت نوآورانه‌ای تبدیل شوند که مشاغلی با کیفیت بالا برای دانشجویان فراهم کرده و مشارکت دانشگاه و صنایع هم فعال‌تر به راه خود ادامه می‌دهد.

  فعالیت 70 درصدی استارتاپ‌ها در دانشگاه‌ها

در این میان، بیش از 80 درصد دانشگاه‌های کره جنوبی دارای مراکز همکاری دانشگاهی و صنعتی هستند و به‌طور فعال، اعضای هیات‌علمی مسئول در این حوزه را استخدام می‌کنند. آنها دارای کمیته‌های ارزیابی داخلی هستند که به‌طور مداوم حوزه‌های مشارکت دانشگاهی و صنعتی را مانند آموزش، زیرساخت، کسب‌وکار و حمایت اجتماعی کنترل کرده و در راستای بهبود عملکردهای آنها تلاش می‌کنند. به‌عنوان مثال، دانشگاه هانیانگ طرح‌های یادگیری مبتنی‌بر مشکل و پروژه‌های مشاوره مدیریتی را به دانشجویان ارائه می‌کند تا از این طریق نیاز صنعت را برطرف کنند. بیش از 70 درصد دانشگاه‌های کره جنوبی منابع مرتبط با استارتاپ‌ها را ارئه می‌دهند تا از این طریق بتوانند بیش از پیش مشارکت‌های دانشجویی را جلب کنند.

  توسعه فناوری‌ها، ماحصل مشارکت دانشگاه و صنایع

موسسه پیشرفته علم‌وفناوری کره جنوبی درواقع در قالب استارتاپی موسوم بهKAIST، فضاهایی را برای کار، تمرین و آموزش و برنامه‌های عملی اختصاص می‌دهد که به دانشجویان کمک کرده و شرایط را برای راه‌اندازی کسب‌وکارهای دانشجویی فراهم می‌کند. سال گذشته، صنایع الکترونیک LG مشارکت خود را با این استارتاپ آغاز کرد تا بتواند بازار ارتباطات 6G را از آن خود کند. درواقع، محققان و کارشناسان بر اهمیت همکاری و مشارکت صنایع و دانشگاه‌ها بر توسعه فناوری‌های جدید تاکید می‌کنند. معمولا شرکت‌هایی که در این همکاری‌ها مشارکت دارند، بیشتر تمایل به شرکت در پروژه‌های کوتاه‌مدت با سود تجاری بیشتر دارند. در نقطه مقابل، دانشگاه‌ها معمولا تحقیقات طولانی‌مدتی را دنبال می‌کنند، اما جویای تاثیر بزرگ‌تری هستند، بنابراین دانشگاه‌ها نقش بهتری را در شناسایی و پرداختن به تاثیرات اجتماعی فناوری دارند که از آن‌جمله می‌توان به ملاحظات اخلاقی اشاره کرد که شرکت‌ها ممکن است به آنها بی‌توجه باشند. این استاد دانشگاه می‌افزاید: «دانشگاه‌ها در آموزش، ایده روح C3 را پیاده‌سازی کرده‌اند که دانشجویان را ترغیب به یادگیری چالشی و خلاق می‌کند. روح C3 به استراتژی‌هایی تزریق می‌شود که برای رشد و توسعه نوآوری دانشگاه‌ها مورد نیاز هستند و در انقلاب صنعتی چهارم هم به‌کار می‌روند.»

 *  مترجم: ندا اظهری