گزارش «فرهیختگان» از تیم خصوصی و بدهکار که رقابتش با دولتی‌ها پابرجاست
به گزارش «فرهیختگان»، تیم فوتبال تراکتور تبریز فصل پرفرازونشیبی را پشت‌سر گذاشت. شاید این تیم خوش‌شانس بود که استقلالی‌ها در آستانه فینال جام‌حذفی دچار خوددرگیری شدند و جام به تبریزی‌ها رسید. با این حال تلاش عوامل تیم تراکتور در فصلی که گذشت هرچند با حواشی زیادی همراه بود ولی تا حدی قابل‌قبول ارزیابی شده و آنها با کسب یک جام در میان این همه رقیب کار بزرگی کردند و حتی می‌توان گفت تراکتوری‌ها لیاقت یک جام را داشتند. در این گزارش سعی کردیم با کمک سردار حسین جعفری مدیرعامل پیشین تراکتور به بررسی وضعیت این تیم بپردازیم.
گاف بزرگ و بدهی‌های سنگین
شاید بزرگ‌ترین گاف تراکتوری‌ها در قراردادهایشان بود. آنجایی که به‌راحتی با یک بازیکن خارجی قرارداد بستند و محرومیت و بدهکاری و جریمه زیادی به بار آوردند. ولی حالا که کاپ قهرمانی در دست‌شان است نمی‌شود به خاطر این همه هزینه به آنها خرده گرفت. زنوزی مدعی است برخی بازیکنانی که جذب تیم شدند در تراکتور راندمان کافی را به نسبت بازی در کشور خارجی نداشتند. وی می‌گوید: «بازیکن هم باید آمادگی حضور در تراکتور و ایران را داشته باشد و برای برخی بازیکنان این اتفاق رخ نداد.»
جعفری، مدیرعامل پیشین تراکتور در این مورد به «فرهیختگان» گفت: «من نمی‌دانم در برنامه‌های مالی این باشگاه چه بوده است ولی می‌دانم بازیکنان خارجی چه آنها که بازی کردند و چه آنهایی که نیامده رفتند اعداد و ارقام قابل‌توجهی از بودجه این باشگاه را به خود اختصاص داده‌اند. حالا مشکل اینجاست که انباشته شدن این بدهی‌ها روی هم سنگین بوده و پرداختش سخت است.»
با این حال زنوزی و مدیرانش خیلی هم از این بابت نگران نیستند. آنها همچنان وعده تیمی کهکشانی می‌دهند. زنوزی در صحبت‌هایی عنوان کرد: «درست است که من از جیبم هزینه می‌کنم اما باید قبول کنم بعضی اشتباهات انجام شده و قرار نیست ما اینجا این مساله را لاپوشانی کنیم.»
به خصوصی‌ها اعتماد کنیم
از ابتدای فصل چیزی که بسیار مورد توجه بود تیمی کهکشانی بود که زنوزی بسته بود. او گام‌های بلند برداشت و حالا نتیجه بسیاری از این گام‌های بلند را با پرداخت هزینه‌های گزاف باید بدهد. با این حال او مالک تیمی خصوصی است و نمی‌توان به او خرده گرفت. شاید وقتی دیگر تیم‌ها در جنگ نابرابر با این مالک متمول کم می‌آوردند به انتخاب‌ها و حتی اشتباهتش خرده گرفتند ولی وقتی صحبت از بخش خصوصی است باید پذیرفت که این بخش خصوصی است که تاوان اشتباهاتش را می‌دهد و با جیب بیت‌المال فرق می‌کند.
زنوزی راهی را رفته است که دولت‌های اخیر همواره خواهان به ثمر رسیدن آن در تیم‌هایی چون استقلال و پرسپولس بودند. وزارت نفت می‌خواهد همین راه را برود و چه‌بسا اگر تاکنون چنین خریداری داشت، تیم‌هایش را واگذار کرده بود.
جعفری در این مورد می‌گوید: «یک چیز را باید در نظر بگیریم. ما سال‌هاست به‌دنبال آن هستیم که باشگاه‌ها خصوصی شوند. وقتی خصوصی شوند هزینه‌ها را از جیب خودشان پرداخت می‌کنند و دیگر ما نمی‌توانیم حساسیتی نشان دهیم. البته پولی که از مملکت خارج می‌شود پول این کشور است ولی بحث اصلی این است که به هر ترتیب این شخص است که باید درآمد و هزینه خود و باشگاهش را مدیریت کند. لذا نمی‌توانیم به زنوزی خرده بگیریم که چرا مقروض است. شاید او توان مدیریت حقوقی دارد و می‌تواند مشکلش را حل کند.»
زنوزی مدعی است هنوز به هدف اصلی‌شان نرسیده‌اند و زمان بیشتری می‌خواهند تا تراکتور را به جایگاه بهتر از این برسانند. این اظهارات نشان می‌دهد او با همین فرمان ادامه خواهد داد.
تراکتور چقدر بدهکار است؟
یک‌میلیون و 100 هزار دلار به کنستانت، 400هزار دلار به استوکس، 250هزار دلار به اروین و بدهی سنگین یک‌میلیون و 100 هزار یورویی به خاطر کوین فورچونه مبلغ سنگینی را روی دست زنوزی گذاشته است. با این حال تراکتوری‌ها مدعی هستند این بدهی قرار نیست تا این حد باقی بماند. این باشگاه در همان زمان مدعی شد این حکم قطعی نیست و هیچ خطری باشگاه را تهدید نمی‌کند. اگر تراکتور در همان زمان اعتراض کرده باشد برای ادامه روند پرونده فرصتی ۲۵ تا ۶۰ روز لازم است و هنوز یک ماه هم از آن زمان نگذشته است.
مدیرعامل سابق تراکتور هم بر همین باور است. جعفری می‌گوید: «این اعداد واقعی نیست. فعلا نگرانش نیستیم و هنوز برخی رای‌ها قطعی نیست. ممکن است توافقاتی صورت گیرد. زمانی موضوع حساس می‌شود که کسر امتیاز مطرح شود. تا جایی که زنوزی بتواند مشکل را حل می‌کند. برای باشگاهی مثل تراکتور نتیجه مهم است نه پول و تراکتور نتیجه و جام گرفت.»
بی‌کیفیت و باکیفیت همه رفتند
زنوزی شاید در قالب مدیری اقتصادی و همه‌چیز بلد وارد عرصه مدیریت باشگاه تراکتور شد ولی آزمون و خطای بزرگی کرد. او هم از بی‌کیفیت‌ها صدمه دید و هم از باکیفیت‌ها. آنجا که می‌توانست در ازای بهای سنگین به بازیکن با کیفیت خیلی زودتر از اینها به نتیجه برسد بازیکن با دست پر رفت و آنجا که باید دور بازیکن بی‌کیفیت را خط می‌کشید بی‌جهت جیبش را پر کرد و از مرخصی برنگشت.
مالک تراکتور اما زیاد نگران این چیزها نیست. او چند هفته قبل در گفت‌وگویی اعلام کرد: «اگر هم بازیکنی از تراکتور جدا شده یا خودش رفته یا نتوانسته در ایران در سطحی که ما انتظارش را داشتیم کار کند وگرنه ما هیچ بازیکن بی‌کیفیتی نیاورده‌ایم که بگویند سرمان کلاه گذاشته‌اند.»
با این حال اینکه تیم زنوزی یک تیم خصوصی است دلیل نمی‌شود که بی‌تفاوت باشیم. این مشکل زنوزی نیست که در همه پرونده‌های فیفا شکست می‌خورد، این فوتبال ما است که به شکست خوردن در فیفا عادت کرده است.
جعفری همین باور را دارد. او می‌گوید: «از قرارداد ویلموتس در فدراسیون تا وضعیت باشگاه‌ها نشان می‌دهد ما دچار مشکل زیربنایی هستیم و این قبیل مسائل مشکل مدیریت فوتبال کشور ما است. تا زمانی که این وضعیت ابتدا در فدراسیون و در ادامه در باشگاه‌ها و در مرحله بعد در اتحادیه فوتبالی که جایگاهش مشخص نیست حل نشود، همین آش و همین کاسه خواهد بود.»
با این حال مالک تراکتورسازی معتقد است بازیکنان بی‌کیفیتی جذب نکردند هر آنکه در زمان دنیزلی جذب شد با نظر مستقیم او بود. البته او به برخی اشتباهاتش هم اعتراف می‌کند و به نظر می‌رسد حرفه‌ای‌تر شده است.
جعفری در ادامه به قانون منع جذب نفرات خارجی اشاره و تاکید کرد: «وقتی در این وضعیت بحران ارزی چنین مشکلاتی پیش می‌آید جفا در حق مردم است. چه کسی باید این مشکلات را حل کند؟ نحوه جذب بازیکن به چه شکل باید باشد؟ چرا ما صورت‌مساله را پاک می‌کنیم مگر با نیامدن مربی و بازیکن خارجی مشکل حل می‌شود که چنین قوانینی اعمال می‌کنند؟ راه‌حل این نیست. بازیکن خارجی و مربی خارجی در جهت ارتقای سطح فوتبال کشور است. باید از این راه پول درآوریم. درحالی‌که فقط بدون هیچ استفاده‌ای به این بازیکنان و مربیان پول می‌دهیم. آدم‌هایی هم که در راس کار هستند ادعا دارند فوتبالی هستند. همین آدم‌های فوتبالی این گند را به فوتبال زدند. چند غیرفوتبالی وجود دارد که به آنها خرده بگیریم. من نمی‌خواهم فوتبالی‌ها و غیرفوتبالی‌ها را محکوم کنم، حرف‌های اینچنینی اصلا اضافه است. اما آدمی باید باشد که علم و توان مدیریت داشته باشد. توان تشخیص داشته باشد، تیزهوش باشد تا بتواند از فوتبال پول دربیاورد. ولی امروزه ما فقط هزینه‌کننده هستیم.»
زنوزی به هدفش رسید؟
وقتی مالک باشگاه تراکتور صراحتا اعلام می‌کند؛ پای باشگاه هست و از آقایانی که علیه او و اعضای باشگاه فضاسازی می‌کنند، می‌خواهد رودررو بجنگند یعنی تازه از تیمداری خوشش آمده است.مالک باشگاه تراکتور برای رسیدن به این تیم سال‌ها منتظر ماند. او با خرید ماشین‌سازی راضی نشد و همچنان خواهان تراکتور بود. در مذاکراتی که در تبریز صورت می‌گرفت، حمیداوی که حالا شهر خودرو را خریداری کرده، کنار زد و هیچ خریداری حریفش نشد. حالا اما او زمان می‌خواهد و مدعی است باید قهرمان لیگ برتر می‌شدند ولی قهرمانی در جام حذفی و حضور دوباره در لیگ قهرمانان آسیا او را به اهدافش نزدیک کرده است.
جعفری که تا حدودی در جریان روند درخواست خرید باشگاه تراکتورسازی از سوی زنوزی بود، می‌گوید: «زنوزی ابتدا که آمد به دنبال اسم و رسم و بزرگ کردن تراکتور و نام خودش بود و در نتیجه این مشکلات هم به وجود آمد. حضور او از زمان مدیریت من مطرح بود ولی رنگ و بوی جدی نداشت ولی آن زمان که کارخانه تراکتورسازی تصمیم گرفت تیم را واگذار کند زنوزی بهترین گزینه بود. هم بومی بود و هم تیمداری کرده بود و هم توان مدیریت را از نظر مالی داشت.»
زنوزی با کسب جام انتقاد‌ها را کنار زد. او حالا شناخته‌شده‌تر از قبل است و به قولی رگ خوابش را همه فهمیده‌اند. از این‌رو کار برایش سخت‌تر است. این را می‌توان از ادایی که بازیکنان برایش درمی‌آورند و همه داعیه جدایی سر دادند، فهمید.
تکلیف تراکتور چه می‌شود؟
مدیران تیم تراکتور اخیرا در بیانیه‌ای به هواداران تیم‌شان اطمینان دادند به فکر هستند و جای نگرانی وجود ندارد. این در حالی است که هنوز حتی سرمربی این تیم هم مشخص نشده است. جالب است در جلسات مکرری که مدیران این تیم با مالک باشگاه در تهران داشتند فعلا خبری از انتخاب سرمربی نیست. آنها منتظر تعیین‌تکلیف وضعیت ساکت الهامی، سرمربی تیم خود از سوی کمیته انضباطی هستند. می‌خواهند بدانند الهامی با محرومیت روبه‌رو می‌شود یا نه. البته مسئولان این باشگاه پیشدستی کرده و مستنداتی را برای دفاع از مربی خود آماده کردند تا در صورت لزوم ارائه دهند.
از طرفی این مربی هنوز استعفای رسمی نداده است و مدیران تراکتور گزینه‌های زیادی برای جانشینی او دارند و حتی صحبت از انتخاب سرمربی و در کنار آن ادامه همکاری با الهامی است. نام‌های بزرگی چون علی دایی و علی کریمی مطرح است و حتی صحبت‌هایی در مورد جواد نکونام شده است. باید دید موضع تراکتوری‌ها در آینده چیست و آنها با توجه به شرایط موجود به چه نتیجه‌ای می‌رسند.
آنها هنوز درمورد آینده تیم به تصمیم قطعی نرسیده‌اند، از این‌رو در مذاکره با تمام اجنت‌هایی که برای جذب بازیکن با آنها در ارتباط هستند گفته‌اند فعلا صبر کنند تا شاید هفته آینده سرمربی تیم‌شان مشخص شود. از این‌رو با وجود مذاکره با چند بازیکن و با وجود تماس با برخی اجنت‌های رسمی هنوز جواب قطعی نداده و یارگیری را به هفته آینده موکول کردند.
از آنجا که اغلب بازیکنان تراکتور با این تیم قرارداد دارند و استخوان‌بندی این تیم برای فصل بعد حفظ خواهد شد، تراکتوری‌ها نگران فصل بعد نبوده و برای یارگیری عجله ندارند. آخرین خبر هم این است که تراکتور به حاج‌صفی اجازه جدایی و انتقال به لیگ یونان را نداده است!
* نویسنده: نیلوفر مژدهی، روزنامه‌نگار
مطالب پیشنهادی
