فرمانروایی عاملان تجاوز در ورزش‌آمریکا

به گزارش «فرهیختگان»، از دید رئیس‌جمهور آمریکا، نیویورک تایمز رسما به خروس بی‌محل تبدیل شده و بی‌محلی از آن جهت است که اخبار بد باید به دوران پسا انتخابات آمریکا موکول شوند در غیر این صورت یا تکذیب خواهند شد و یا با منتشرکنندگان آن برخورد جدی صورت خواهد گرفت.

نمونه این آواز بی‌موقع و افشاگری نگران‌کننده در ورزش آمریکا مقاله گونسالو خیمنس نویسنده افتخاری نیویورک تایمز و خبرنگار رسمی روزنامه ورزشی آس اسپانیا است که به‌شدت اهالی کاخ سفید را خشمگین کرده است، درست یک روز پس از آنکه ترامپ هنگام خروج از باشگاه بیس‌بال نیوجرسی به خبرنگاران گفت: «در این زمان ورزش آمریکا نفس کشید!» اکنون به وضوح می‌شود به شماره افتادن تنفس بدون ریتم ورزش آمریکا را مشاهده کرد، ورزشی که از شدت شرم، سر به پایین انداخته و به امید یک بازی خبری و فراموشکاری مردم، سکوت کرده است.

تیتر انتخاب شده از سوی آس اسپانیا این بود: «خردسالان و کودکان در ورزش آمریکا چه گناهی کرده‌اند؟» تیتر انتخاب شده در خود نیویورک تایمز اما جسورانه‌تر به‌نظر می‌رسید: «عاملان فساد اخلاقی و تجاوز در ورزش آمریکا فرمانروایی می‌کنند!» از دید نویسنده این گزارش، حمایت از خردسالان و کودکان و نوجوانان در ورزش باید در اولویت باشد و فناوری نوین می‌تواند بهترین راه برای کنترل این معضلات و موارد باشد.

ورزش بدون تردید میدانی برای رقابت سالم است و این سلامت همان کلیدواژه و شاید اسم رمز یادداشت نیویورک تایمز است، همان واژه‌ای که مدتی است در ورزش آمریکا و البته شاید در ورزش جهان به‌شدت در خطر افتاده است. گاه‌وبیگاه ماجراهایی در ورزش کشور آمریکا افشا می‌شود، باشگاه لس‌آنجلس‌لیکرز و رسوایی 1999 اولین افشاگری نبود و آخرین هم البته اما هنوز هم مهم‌ترین مثال برای رسوایی اخلاقی در ورزش آمریکاست.

نویسنده به اینجای یادداشت که می‌رسد، خاطرنشان می‌کند حالا اما مثال بهتری برای شما دارم، مثالی مهم که هرچند بیشتر از 10 بار آن را خوانده و در ذهنم مرور کرده‌ام هنگام نوشتن آن باز هم بغض می‌کنم و دوست ندارم این مثال‌ها در ورزش آمریکا تکرار شود و می‌شود.

در تابستان امسال رسوایی اخلاقی در تیم ژیمناستیک المپیک آمریکا که زخمی کهنه اما درحال بهبودی به‌نظر می‌رسید، همه ما را شگفت‌زده کرد و شوک سنگینی به همه خبرنگاران وارد شد. چه‌کسی می‌تواند ظاهرا انسان باشد و اینگونه دست به جنایت و تجاوز بزند؟ ترامپ که مدام از آموزش و پرورش بی‌بدیل آمریکا می‌گوید از دیدن میوه‌های این آموزش و پرورش در عرصه‌های مختلف جامعه چه حسی دارد؟

ماجرای تیم شنای زنان آمریکا نیز هنوز در خبرها دست و پا می‌زند و کسی نیست در این خصوص پاسخگو باشد. قربانیان آزار جنسی عمری سکوت می‌کنند و از ترس ریخته شدن آبروی خود، حتی با والدین خود نیز مشورت ندارند، اما باید این سکوت شکسته شود تا مقامات آمریکا بدانند تعداد کسانی که یک عمر با بدترین مشکلات روحی و روانی ناشی از آزار جنسی در دوران کودکی زندگی می‌کنند بسیار زیاد است.

بین فدراسیون‌های جهانی، فدراسیون فوتبال مهم‌ترین گام را برداشته و یک کمیته مجزا برای همین‌منظور درنظر گرفته است و جالب اینکه آمریکا یکی از چند کشوری است که چنین کمیته‌ای را در فیفا به‌رسمیت نمی‌شناسد، آیا مفهوم این بی‌اعتنایی از سوی آمریکا این است که در ورزش آمریکا هیچ خبری از رسوایی اخلاقی نیست؟

ما در عصر اطلاعات بلکه تحلیل اطلاعات زندگی می‌کنیم و کودکان امروز حتی قبل از آنکه به‌طور کامل حرف بزنند، در توئیتر حساب کاربری دارند، صفحه اینستاگرام دارند و خلاصه خیلی بهتر از قبل می‌توانند با الهه فضای مجازی گفت‌وگو داشته باشند، قبل از اینکه آنها به این الهه دروغین پناه ببرند باید پناهگاهی امن برایشان درنظر گرفته شود. به‌تازگی ماجرای تیم ملی اسکیت آمریکا نیز بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاده است.

این ادعای سوءاستفاده جنسی علیه قربانیان پس از آن صورت گرفت که فدراسیون اسکیت آمریکا شکایات مربوط به سوءرفتار‌های جنسی علیه قربانیان این پرونده توسط کریگ مائوریتزی در سال ۱۹۹۹ را رد کرد. مائوریتزی در مارس ۲۰۱۸ به یواس‌ای تودی گفت که کالاگان (یکی از قربانیان) در سال ۱۹۷۶ هنگامی که او ۱۳ ساله بود، با او رابطه برقرار کرد و ادعا می‌کند که بعد‌ها وقتی ۱۸ ساله شد با این مربی وارد رابطه شده است. مائوریتزی ادعا کرد که این رابطه تا ۲۲ سالگی ادامه داشته، اما کالاگان به مدت ۱۲ سال به‌طور پراکنده رفتار‌های نامناسب داشته است. این اتهامات در ژانویه سال ۲۰۱۸ به مرکز امنیت ورزش (SafeSport) ایالات متحده ارسال شد. اشمیت در شکایت خود علیه کالاگان، فدراسیون اسکیت را به‌دلیل رسیدگی نکردن به شکایات مائوریتزی و رد شکایت او در سال ۱۹۹۹، تا حدودی مقصر دانست.

بزرگ‌ترین رسوایی ورزشی آمریکا در شبکه نتفلیکس

آمریکا نباید روزی را فراموش کند که این خبر منتشر شد و مردم را در شوکی سنگین فرو برد. نتفلیکس مستند جدیدی با عنوان ورزشکارA  درمورد یکی از بزرگ‌ترین رسوایی‌های تاریخ ورزش اعلام کرده است. این شبکه گزارش‌های مفصلی از تلاش خبرنگاران شهر ایندیاناپولیس برای پرده‌برداری از آنچه برای تیم ژیمناستیک آمریکا رخ داده، منتشر خواهد کرد. انتظار می‌رود این مستند شامل چگونگی زنده ماندن افراد متجاوز باشد، درحالی که صدها بازمانده و قربانی تجاوز تجربیات دردناک خود را بازگو می‌کنند.

این مستند به پرونده پزشک لری ناصر، صاحب بزرگ‌ترین پرونده تجاوز جنسی در تاریخ، پس از متهم شدن به تجاوز و حمله به 140 ژیمناست زن در حین فعالیت با تیم ملی اشاره دارد که متهم و به 60 سال زندان محکوم می‌شود. این آخرین رسوایی در تاریخ ورزش آمریکا نخواهد بود، اما در زمانی دوباره بر سر زبان‌ها افتاده که ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور وقت، هرگز تحمل شنیدنش را ندارد.

حداقل 30 مربی فوتبال در باشگاه‌های کوچک و بزرگ فوتبال آمریکا در چند ماه گذشته بابت برخی افشاگری‌ها از سوی زنان آمریکایی مجبور به استعفای زودهنگام شده‌اند و البته به تعداد این مربیان رسوا شده پرونده‌های تازه‌ای باز خواهند شد که هر یک تهدیدی برای ستاد فرهنگی و ورزشی انتخابات ترامپ است.

کمپین‌های به راه افتاده و جنبش‌های مردمی در آمریکا علیه نژادپرستی و رفتار تبعیض‌آمیز نیروهای امنیتی و پلیس باعث شده تا رقبای ترامپ در کمین فرصت‌های کوچک و بزرگی از این دست باشند تا بیش از پیش بر طبل رسوایی او بکوبند. طبلی که مدت‌هاست به‌خصوص از روی کار آمدن ترامپ به گوش جهانیان رسیده است. اسپانیا یکی از متحدان آمریکا به‌خصوص در جهان ورزش باید حساب خود را از آن جدا و به همسایگان اروپایی خود ثابت کند که دستکم در این رسوایی‌های زنجیره‌ای متحد آمریکا نیست.

شاگردان لری ناصر هنوز هم به‌صورت هفتگی و حتی روزانه به روان‌پزشک و روان‌درمانگر مراجعه می‌کنند، منزوی شده‌اند و زندگی خود را تا حدود زیادی از دست داده‌اند. این قربانیان حق خود را از قانونی می‌خواهند که اجرا نمی‌شود و یا توان اجرایی ندارد.

* مترجم: بابک سرانی‌آذر