به گزارش «فرهیختگان»، کریس رونالدو پس از غیبت در دیدار نخست تیم ملی پرتغال در لیگ ملت‌های اروپا برابر کرواسی، سه‌شنبه‌شب برابر سوئد به میدان رفت و هر دو گل تیمش را هم زد تا با 101 گل زده مجددا برای شکستن رکورد علی دایی دست به‌کار شود. ستاره پرتغالی بازی با کرواسی را به‌دلیل زنبورگزیدگی از دست داد و شاید اگر در آن مسابقه نیز حضور داشت، می‌توانست سهمی در گل‌های تیمش در جریان برتری 4 بر یک داشته باشد. او حالا پس از علی دایی، مهاجم اسبق تیم ملی ایران دومین بازیکن مرد تاریخ فوتبال است که توانسته تعداد گل‌های ملی‌اش را سه‌رقمی کند. باتوجه به شرایطی که رونالدو در سال‌های اخیر داشته و همچنین آمادگی بالای او برای حضور در میادین باوجود ورود به 35 سالگی، بعید است نتواند این رکورد را بشکند و باید منتظر حضور او در صدر این جدول باشیم.

ناکام برابر برزیل و آلمان

رونالدو به‌تدریج به سال‌های آخر فوتبالش نزدیک می‌شود، اما همچنان در اوج قرار دارد و حتی در 35 سالگی هم مهره‌ای تاثیرگذار برای یوونتوس و تیم ملی پرتغال است. او سال گذشته به رکورد 700 گل زده در دوران فوتبالش رسید و اگر اپیدمی کرونا رخ نمی‌داد، شاید تا امروز رکورد بهترین گلزن تاریخ فوتبال ملی را از چنگ دایی درآورده بود. سوئد حالا درکنار لیتوانی به محبوب‌ترین حریفان رونالدو در عرصه ملی تبدیل شده است. او برابر هرکدام از این دو تیم توانسته 7 بار گلزنی کند و البته در بازی برگشت برابر سوئد این شانس را دارد که آمارش برابر این تیم را بهتر کند. پس از این دو تیم، آندورا، ارمنستان و لتونی قرار دارند که 5 بار برابر این ستاره پرتغالی تسلیم شده‌اند و هلندی‌ها نیز 4 گل از این بازیکن دریافت کرده‌اند.

رونالدو هیچ‌گاه برابر انگلیس موفق به گلزنی نشده است، اما ضربه سرنوشت‌ساز او در ضربات پنالتی دیدار دو تیم در جام‌جهانی 2006 باعث کنار رفتن نسل طلایی سه‌شیرها از این مسابقات شد. برزیل، آلمان و فرانسه دیگر تیم‌های بزرگی هستند که موفق شده‌اند دروازه خود را برابر ستاره سابق رئال‌مادرید بسته نگه دارند. جالب اینکه هرچه سن و سالش بالاتر می‌رود، عملکردش در تیم ملی هم بهتر می‌شود و با ادامه این روند شاید رکوردی از خود به‌جای بگذارد که تا مدت‌ها کسی توان عبور از آن‌را نداشته باشد. سال 2019 بهترین سال او در تیم ملی بود و به‌تنهایی درطول این سال 14 گل به ثمر رساند تا رکورد 13 گلش در سال 2016 را بهبود بخشد.

این ملی‌پوش پرتغالی شروع خوبی در تیم ملی داشت و در سال 2004 که نخستین بازی‌های ملی‌اش را انجام داد، درمجموع 7 گل به ثمر رساند، اما رکورد او در سال‌های 2008 و 2009 بسیار ناامیدکننده است و در این دو سال مجموعا دو گل وارد دروازه حریفان کرد. با این حال روند خوب سال‌های اخیرش باعث شده تهدیدی جدی برای رکورد دایی باشد و اگرچه در سال 2020 با تعویق بازی‌های ملی تنها 2 گل به ثمر رسانده، اما در ادامه فرصت جبران خواهد داشت.

آندورا، حریف جذاب تدارکاتی برای کریس

پرتغال ماه آینده میلادی در دیداری دوستانه به مصاف اسپانیا خواهد رفت و پس از آن دو دیدار دیگر خود در لیگ ملت‌های اروپا برابر فرانسه و سوئد را انجام خواهد داد. مسابقه بعدی همبازیان او، دیدار دوستانه برابر آندورا خواهد بود که بهترین فرصت برای افزایش گل‌های ملی رونالدو است و شاید انتخاب این حریف ضعیف علاوه‌بر آماده‌سازی برای حضوری قدرتمند در یورو 2020، بی‌ارتباط به رکوردشکنی کریس هم نباشد.

فرانسه و کرواسی رقبای بعدی پرتغال در لیگ ملت‌ها هستند و پس از آن هنوز برنامه دیدارهای تدارکاتی این تیم پیش از حضور در جام ملت‌ها اعلام نشده است. با این‌حال احتمالا چند بازی تدارکاتی در دستورکار شاگردان سانتوس خواهد بود و این شانس برای رونالدو وجود دارد که حتی پیش از شروع این مسابقات رکوردشکنی خود را انجام داده باشد و با روحیه‌ای بالاتر برای دفاع از عنوان قهرمانی خود راهی این تورنمنت شود.

ستاره پرتغالی در 16 سالی که در تیم ملی حضور داشته، بیش از نیمی از گل‌هایش را با پای راست به ثمر رسانده است. 54 گل با پای تخصصی، 25 گل از روی ضربات سر و همچنین 22 گل با پای چپ نشان می‌دهد که او در گلزنی مهارت بسیار بالایی دارد و از همه توانایی‌هایش به‌خوبی استفاده می‌کند. رونالدو 80 گل خود را از داخل محوطه جریمه و 21 گل را از بیرون آن به ثمر رسانده که از این تعداد 10 گل از روی ضربات ایستگاهی و 11 گل نیز ضربات پنالتی بوده است.

15دقیقه پایانی بازی خطرناک‌ترین زمان برای رقبای او بوده است. کریس 28 گل خود را در این دقایق به ثمر رسانده و البته در فاصله دقایق 60 تا 75 نیز 22 دروازه حریفان را گشوده است تا مشخص شود هرچه از زمان بازی می‌گذرد، توان او برای گلزنی بالاتر می‌رود. آنالیز گل‌های او نشان می‌دهد چندان برایش فرقی نمی‌کند بازی در پرتغال انجام شود تا در زمین رقبا و او تنها به گلزنی برای تیمش فکر می‌کند. 41 گل او در خانه و 35 گل در زمین حریف به‌ثمر رسیده و 25 گل باقیمانده هم در زمین بی‌طرف زده شده است.

مسابقات مقدماتی یورو و همچنین جام‌جهانی بیشترین سهم را در گل‌های او داشته‌اند و رونالدو درمجموع 61 بار در این رقابت‌ها موفق به گلزنی شده است. همچنین در جام کنفدراسیون‌های 2017 روسیه دو گل زد و در لیگ ملت‌ها نیز تاکنون سه‌بار توپ را از خط دروازه تیم‌های رقیب عبور داده است. در تورنمنت‌های مهم هم او عملکرد قابل‌قبولی داشته است. 7 گل در جام‌جهانی که شامل یک هت‌تریک تاریخی برابر اسپانیا در سال2018 می‌شود و 9 گل در یورو که شاید مهم‌ترین آنها گلی بود که برابر ولز در نیمه‌نهایی یورو 2016 به ثمر رساند و پایه‌گذار حضور تیمش در فینال بود، 16 گل او در این رقابت‌های مهم را تشکیل می‌دهند.

جانشین فیگو

رونالدو در آگوست 2003 و درحالی‌که تنها چندهفته از انتقال 12 میلیون پوندی‌اش به منچستریونایتد می‌گذشت، نخستین بازی ملی‌اش را در 18 سالگی انجام داد. او در جریان برتری یک بر صفر تیمش برابر قزاقستان به‌جای لوئیس فیگو، ستاره آن سال‌های پرتغال وارد زمین شد، اما نزدیک به یک‌سال بعد بود که نخستین گلش را برای این تیم به ثمر رساند. لوئیس فیلیپه اسکولاری نام او را در فهرست نفرات پرتغال برای حضور در یورو 2004 قرار داد و او که فصلی خوب را در اولدترافورد گذرانده بود، در همان دیدار نخست برابر یونان گلزنی کرد، اما نتوانست مانع از شکست تیمش برابر قهرمان آن دوره شود. او برابر هلند در یک‌چهارم نهایی آن تورنمنت هم گل زد، اما درنهایت این یونان بود که در فینال برای دومین بار این تیم را شکست داد و ناباورانه قهرمان شد. رونالدو از آن زمان در 8 تورنمنت مهم به همراه پرتغال حضور داشته و در تمامی آنها موفق به گلزنی شده است تا عملکردی فوق‌العاده در این زمینه داشته باشد.

یورو 2020 می‌توانست برای او یک تورنمنت رویایی باشد که در آن شانس رکوردشکنی و همچنین رسیدن پرتغال به مراحل پایانی را داشت، اما تعویق یک‌ساله مسابقات به‌دلیل شیوع کرونا شاید به ضرر او تمام شود و در این سن‌وسال همین چندماه هم می‌تواند باعث افت یک بازیکن حتی در حد رونالدو شود. با این‌حال رکورد علی دایی برای او دردسترس‌تر از همیشه است و حداقل برای رسیدن به این افتخار کار چندان سختی پیش‌رو ندارد.

* نویسنده:  سیامک خاجی، روزنامه‌نگار