استعفای وزیر برزیلی
در سال 2011 اورلاندو سیلوا، وزیر ورزش وقت برزیل اعلام کرد که به دنبال اتهامات فساد مالی که به او زده شده، ترجیح میدهد از سمتش کنارهگیری کند تا آسیبی به وجهه دولت این کشور وارد نشود. برزیل در آن زمان خود را برای میزبانی دو رویداد مهم در سالهای بعد آماده میکرد؛ جامجهانی 2014 و همچنین المپیک 2016 قرار بود در این کشور برگزار شود و به همین دلیل دولت سرمایهگذاری زیادی در بخش ورزش انجام داده بود. در این میان اتهاماتی به سیلوا وارد شد و او متهم به سوءاستفاده از قدرت و همچنین تخلفات مالی شد. دادگاه عالی این کشور پروندهای در این زمینه باز کرد تا به اتهامات رسیدگی کند و سیلوا هم در این شرایط بهترین چاره را در استعفا دید. البته در این بحران سیاسی نام چند وزیر دیگر نیز مطرح بود که همگی آنها از سمت خود کنار رفتند.
سیلوا به همکاری با چند نهاد غیردولتی متهم شد که با سندسازی و همچنین دور زدن قانون تلاش داشتند تا کمکهای مالی دولتی دریافت کنند. مهمترین نگرانی برزیلیها در آن زمان تاثیر این بحران روی میزبانی آنها در این دو تورنمنت مهم بود که البته درنهایت هر دو آنها به شکل خوبی برگزار شد و کنار رفتن وزیر ورزش روی روند آمادهسازی این کشور برای میزبانی از مهمترین مسابقات ورزشی دنیا تاثیری نداشت.
کمکاری در ترکمنستان
ترکمنستان در سالهایی که بخشی از شوروی سابق بود نمایندگانی در ورزش این کشور داشت اما پس از فروپاشی شوروی و استقلال ترکمنها، ورزش در این کشور رشد چندانی پیدا نکرد و به درخشش در چند ورزش خاص ازجمله کشتی و سوارکاری محدود شد. با این حال قربانقلی بردیمحمدف، رئیسجمهور این کشور انتظارات زیادی از وزیر ورزش خود دارد و در این سالها تلاش کرده تا ورزش را در کشورش به سطح مناسبی برساند. بردیمحمدف حدود دو ماه پیش تصمیم گرفت دایانچ گولگلدیف، وزیر ورزش این کشور را به دلیل کاستیهای جدیای که در کارش وجود داشت از سمت خود برکنار کند. او در جلسه هیات دولت بهشدت از عملکرد وزیرش انتقاد کرد و گفت که با وجود زیرساختهای مناسبی که برای ورزش این کشور ایجاد شده است، سطح آموزش برای ورزشکاران بسیار پایین است و برنامههای این وزارتخانه نتوانسته پیشرفتی برای ورزش ایجاد کند. او همچنین از این موضوع انتقاد کرد که با وجود شرایط نامساعد آب و هوایی و گرمای شدید در این کشور، بیشتر فعالیتهای ورزشی در فضای آزاد برگزار میشود و این موضوع میتواند سلامت ورزشکاران را به خطر بیندازد. همچنین او از عدم توجه کافی به پرورش استعدادها و آموزش جوانان انتقاد کرد و درنهایت تصمیم گرفت فرد دیگری را بهعنوان وزیر معرفی کند. بریمحمدف فردای آن روز با همین دلایل، مدیر کانال ورزشی تلویزیون این کشور را نیز اخراج کرد تا نشان دهد در تصمیماتش برای تغییرات اساسی در ورزش این کشور و توجه به پرورش استعدادها بسیار جدی است.
زدوبند در بازسازی ورزشگاه
مراکش کشوری است که بهصورت پادشاهی اداره میشود و شاه محمد ششم امور این کشور را تحتکنترل دارد. در سال 2014 یک اهمالکاری در بازسازی یکی از ورزشگاههای این کشور باعث برکناری محمد اوزین، وزیر ورزش مراکش شد. داستان از آنجا آغاز شد که مراکش قرار بود میزبانی رقابتهای جام جهانی باشگاهها را برعهده داشته باشد و اقدامات لازم برای بازسازی ورزشگاهها و تجهیز آنها را آغاز کرده بود. ورزشگاه پرنس عبدالله در رباط، پایتخت این کشور یکی از ورزشگاههایی بود که قرار بود میزبانی این تورنمنت را برعهده داشته باشد اما بارش شدید باران باعث شد جمع شدن آب به زمین چمن این ورزشگاه آسیب شدیدی وارد کند.
به دنبال این اتفاق پادشاه از رئیس دولت این کشور خواست تحقیقات در این زمینه انجام شود تا مسببان این کمکاری مشخص شوند. دولت مبلغی حدود 25میلیون یورو برای بازسازی این ورزشگاه هزینه کرده بود اما باران سیلآسا خسارت زیادی به آن وارد کرد. در تحقیقات اولیه مشخص شد شرکتی که مسئولیت بازسازی ورزشگاه را برعهده داشته در زمین چمن زهکشی مناسبی انجام نداده و به همین دلیل آب باران جذب زمین نشده است. همین موضوع درنهایت منجر به برکناری وزیر ورزش شد که به عقیده پادشاه مراکش، وجهه این کشور در سطح بینالملل را تخریب کرده بود.
آقای رئیس در زندان
اولی هوینسیکی از بازیکنان قدیمی بایرنمونیخ بود که پس از آن به سمت ریاست باشگاه هم رسید اما رسوایی مالی او درنهایت باعث شد روانه زندان شود. در سال 2013 هوینس به فرار مالیاتی متهم شد. به نوشته رسانههای آلمانی، در آن زمان او حساب بانکی مخفیانهای در سوئیس داشته تا درآمدهایش را به آن واریز و از پرداخت مالیات آن به دولت آلمان خودداری کند. هوینس باید مبلغی بین 3.2 تا 7 میلیونیورو مالیات میپرداخت که از پرداخت آن خودداری کرده بود. با وجود انتقادات شدیدی که از او شد، هوینس همچنان در سمت ریاست باشگاه باقی ماند اما یک سال بعد رسما از سوی دادگاه به فرار مالیاتی متهم شد و مجموعا در هفت مورد گناهکار شناخته شد. دادگاه او سر و صدای زیادی در فوتبال آلمان برپا کرد و نهایتا در سال 2014 به سه سال و نیم زندان محکوم شد. یک روز بعد از ابلاغ این حکم، او از سمتش بهعنوان رئیس باشگاه و عضو هیاتمدیره استعفا کرد و اعتراض او به حکم نیز ثمربخش نبود. هوینس درنهایت مجبور شد راهی زندان شود و البته پس از حدود 6 ماه حضور در زندان به دلیل شرایط جسمانیاش شرایط راحتتری برایش در نظر گرفته شد و روزها آزاد بود و هر روز ساعت 6 عصر باید خود را به زندان معرفی میکرد تا شب را در آنجا سپری کند. او پس از گذراندن دوران محکومیتش دوباره در باشگاه بایرن و بهعنوان عضو هیاترئیسه مشغول به کار شد.
* نویسنده: سیامک خاجی، روزنامهنگار