به گزارش «فرهیختگان»، متن گفت‌وگوی پردیس پورعابدینی، بازیگر نقش «راضیه» در سریال آقازاده با «فرهیختگان» به شرح ذیل است.

از نحوه انتخاب خودتان برای حضور در سریال «آقازاده» بگویید.

از کودکی به بازیگری علاقه داشتم. حدود دو سال پیش بود که هنرجوی کلاس‌های بازیگری آموزشگاه استاد مسعود کیمیایی شدم. خانم «نسیم ادبی» بازی من را در نمایشی که در جشنواره تئاتر دانشجویی ثمر روی صحنه رفته بود دیدند و برای حضور در نمایش «قصه ظهر جمعه» انتخاب کردند. نمایشی که اوایل تابستان سال گذشته به کارگردانی ایشان اجرا شد. آقای بهرنگ توفیقی یک شب به دیدن نمایش ما آمدند، یک ماه بعد از دفتر آقای عنقا و توفیقی با من تماس گرفتند و خواستند تا برای تست بروم. من اصلا خبرنداشتم که برای بازی در چه کاری دعوت شده‌ام. بعد از چند جلسه صحبت و تست گریم و بازی برای این نقش انتخاب شدم. آقازاده اولین تجربه تصویری من است؛ البته قبل از آن یک نقش جزئی در یک فیلم کوتاه هم داشتم. در آغاز کار، فقط کلیتی از نقش می‌دانستم و در ادامه با راهنمایی آقایان عنقا و توفیقی خودم را بیشتر درگیر نقش کردم و توانستم لایه‌های پنهان این شخصیت را بشناسم.

باتوجه به اینکه در اولین تجربه جدی خود در اثری بازی کرده‌اید که بعد از پخش آن در کانون توجه و شهرت قرار می‌گیرید چه برنامه‌ای برای دور شدن از حواشی دارید؟

به هرحال حاشیه همواره درکنار بازیگری بوده است. طبیعی است من هم که شروع کارم با یک سریال پرمخاطب مثل آقازاده است در معرض این حواشی قرار بگیرم. همیشه دوست دارم در مسیر درستی قدم بردارم چون «بازیگر خوب بودن» برایم از شهرت مهم‌تر است و این چشم‌اندازی است که برای خودم ترسیم کرده‌ام. امیدوارم بتوانم همه کسانی که در این راه به من کمک کردند را سربلند کنم. می دانم که یکی دو بازیگر جوان که قبلا با کارهای آقای عنقا به شهرت رسیدند، با فعالیت‌های‌هایی که در فضای مجازی داشتند یک‌سری حواشی را به‌وجود آوردند. من در مقام قضاوت نیستم؛ فارغ از درستی یا نادرستی این رویکرد، به نظر من هرکس در انتخاب مسیر زندگی خودش مختار است. من به همه همکارانم چه جوان و چه پیشکسوت احترام می‌گذارم و برایشان آرزوی موفقیت دارم. در مجموع، من خودم شخصیت آرامی دارم و نمی‌خواهم با تکیه بر فضای مجازی و حواشی آن مطرح شوم.

بعد از پخش «آقازاده» چه مسیری را برای ادامه فعالیت در نظر گرفته‌اید؟

قبل از هر چیز باید بگویم سریال «آقازاده» بزرگ‌ترین اتفاقی بود که می‌توانست در زندگی من بیفتد. شاید بتوانم بگویم با حضور در این سریال بزرگ‌ترین آرزوی من آن هم در اولین گام بازیگری برآورده شد. با این حال نمی‌خواهم در همین مرحله باقی بمانم. دوست دارم انتخاب‌های بعدی هم گزیده و درست باشد. می‌خواهم این مسیر طولانی را که انتهایش را هم نمی‌دانم آهسته و پیوسته طی کنم. یعنی هیچ عجله‌ای ندارم که مثلا تا پخش «آقازاده» تمام شد سر یک کار دیگر بروم تا مبادا فراموش شوم و از بورس بیفتم! بازیگری برای من ارزشمند است و ترجیح می‌دهم خیلی آهسته و پیوسته و درست حرکت کنم. به جرأت می‌گویم که اعتبار و کیفیت بازیگران «آقازاده» شاید از چند کار سینمایی هم بالاتر باشد. من خودم باید در چهار پنج کار سینمایی بازی می‌کردم تا تجربه همبازی شدن با این بازیگران حرفه‌ای و باتجربه نصیبم می‌شد. برای من که در ابتدای مسیر یادگیری هستم، «آقازاده» مثل یک دانشگاه بود. درست است که هنوز خیلی چیزها برای یاد گرفتن پیش رویم هست اما همین اولین گام درس‌های فراوانی برای من داشت.