به گزارش «فرهیختگان»، ژنرال؛ این لقب پرافتخارترین مربی لیگ برتر فوتبال ایران است که این روزها زیر تیغ انتقادها قرار گرفته است. 5 قهرمانی با استقلال(سه بار) و سپاهان(دو بار) در کنار 5 عنوان نایبقهرمانی با تیمهای استقلال، مس کرمان، سپاهان و تراکتورسازی(دوبار) نشان میدهد ژنرال اصول جنگیدن در فوتبال ایران را بهخوبی میداند. البته تحلیل درست، این است که او اصول جنگیدن را میدانست و حالا آن را اندکی فراموش کرده است، زیرا در هفت فصل اخیر نتوانسته عناوین قابلتوجهی را کسب کند و تیمهایش در رتبههای دوم تا ششم قرار گرفتهاند، اما این به معنی افت نیست زیرا او دوباره روند امتیازگیریاش را افزایش داده است.
ژنرال لیگ سیزدهم را با میانگین امتیاز 1.8 به پایان رساند. در لیگ چهاردهم هم او 1.56 امتیاز در بازیهایی که سرمربی استقلال بود، گرفت. در لیگ پانزدهم به تراکتور رفت و میانگین امتیاز 1.7 را از خود برجا گذاشت درحالی که در لیگ شانزدهم موفق شد با تراکتور 1.86 امتیاز در هر مسابقه کسب کند. لیگ هفدهم با میانگین 1.83 امتیاز برای قلعهنویی به پایان رسید و لیگ هجدهم نیز در سپاهان به امتیاز 1.93 در هر مسابقه رسید، درحالی که متوسط امتیاز برای تیمهایی که او به قهرمانی رسانده 1.97 بوده است(پرسپولیس درحال حاضر میانگین امتیاز خیرهکننده 2.3 را در هر بازی بهجا میگذارد) این یعنی ژنرال دوران افت را پشت سر گذاشته و مسیر جدیدی را آغاز کرده است. سوال مهم اینجاست؛ آیا عمر یکهتازی ژنرال به پایان رسیده است؟ آیا او تغییر کرده است؟
قلعهنویی: مقصر منم!
ژنرال در طول 16 سالی که سرمربی تیمهای لیگ برتری بوده همواره حاشیههایی را با خود به همراه داشته است. حاشیههایی که این روزها کمتر شده و او سعی میکند با مربیان یا کارشناسان دیگر درگیر نشود. شاید برای همین تغییر بزرگ هم باشد که قلعهنویی پس از شکست تیمش مقابل تراکتورسازی تبریز همه تقصیرها را گردن گرفت و اعلام کرد مقصر باخت شخص اوست. تیتر مصاحبه قلعهنویی پس از شکست مقابل تراکتور شاید در تاریخ ماندگار شود؛ «مقصر تمام اتفاقات من هستم.» در سالهای اخیر محمد مایلیکهن، ناصر حجازی، امیر حاجرضایی، امیر واعظآشتیانی، جواد زرینچه، محمد نوازی، سیدمهدی رحمتی، علی فتحاللهزاده، مجید جلالی، رضا عنایتی، صمد مرفاوی، پرویز مظلومی، کارلوس کیروش، محمد حسینجعفری، عادل فردوسیپور، جواد نکونام، فرهاد مجیدی و مجتبی جباری ازجمله معروفترین مخالفان امیر قلعهنویی بودند که در مقاطعی علیه او موضع گرفتند و البته واکنش طرف مقابل را هم گرفتند! قلعهنویی اما در فصل اخیر تقریبا هیچ درگیری فردی را تجربه نکرد و در عوض طی یکی دو سال گذشته بیشتر درگیر مسائل اجتماعی بود. حاشیه بزرگ او البته مربوط به بازی نکردن تیمش مقابل پرسپولیس است. اتفاقی که واکنشهای بسیاری را در پی داشت. سپاهان در انفعالیترین حالت ممکن خود در طول فعالیتش در لیگ برتر قرار گرفته و مسئولان و مدیران باشگاه هرگز نتوانستند توجیه مناسب و قابلدفاعی از عملکردشان برای حاشیه بهوجود آمده ارائه کنند. در پس این ماجرا اما کسی نپرسید نقش امیر چه بود؟ تنها خبری که بیرون آمد و کسی را هم خوشحال نکرد، استعفای مسعود تابش بود. مدیری که سالها در این باشگاه فعالیت کرده و تصمیمگیرندگان این باشگاه در اقدامی قابل تامل بعد از حواشی رخ داده در بازی برگزار نشده با پرسپولیس، این مدیر باسابقه را مجبور به استعفا کردند. گفته میشود اختلافات قلعهنویی با باشگاه سپاهان از همانجا شروع شد و او همان روزی که برخی مسئولان باشگاه، پشتش را خالی کردند، تصمیم به قطع همکاری گرفت. حالا هواداران سپاهان از خود میپرسند بر سر ژنرال شجاعی که وحید طالبلوی جویای نام را مقابل پرسپولیس به زمین فرستاد و به جوانگرایی شهره بود، چه بلایی آمده که بازی نکردن را به بازی کردن ترجیح میدهد.
18 بازیکن گرفتند تا قهرمان شوند اما...
سپاهان امسال با قلعهنویی فرازوفرودهای بسیاری را تجربه کرده و پس از دیدار مقابل تراکتور به میانگین امتیاز 68/1 در 25 بازی رسید. این بدترین میانگین امتیاز قلعهنویی در طول تاریخ رقابتهای لیگ برتر است (منهای مس کرمان که از نیمفصل دوم به آن اضافه شد و تیم را خودش نبسته بود). سومین شکست فصل برای تیم قلعهنویی هم درحالی شکل گرفت که او تا دقیقه 75 تصمیم گرفت سه مدافع خود را بیرون بکشد. این درحالی است که ژنرال همواره اعتقاد داشت تغییرات باید بهصورت تدریجی و در همه خطوط انجام شود. قلعهنویی ظاهرا تغییر کرده و این تغییرات را میتوانید بهصورت محسوس احساس کنید. سپاهان یکی از تیمهای پرهزینه امسال بود اما هرگز نتوانست در سه هفته پیاپی یک رتبه را در اختیار داشته باشد و مدام بین رتبههای اول تا سوم جابهجا میشد. این تیم پس از پرسپولیس و استقلال در رتبه سوم بیشترین تفاضلگل لیگ هم قرار دارد، اما کارشناسان معتقدند پاداش هزینههای میلیاردی سپاهان برای جذب بازیکنان مدنظر قلعهنویی، این رتبه نیست و تیم او باید امتیازات بیشتری را کسب میکرد. از آنجا که مبالغ قرارداد در لیگ فوتبال ایران معمولا بهصورت محرمانه هستند نمیتوان بهصورت دقیق گفت که تیم او بیش از سایر تیمها هزینه کرده یا خیر، اما جذب بازیکنان متعدد نشان میدهد بدون شک این تیم حوالی 100میلیارد تومان هزینه کرده تا عنوان قهرمانی را کسب کند.
قلعهنویی که معمولا به ثبات اعتقاد داشت و استقلال را با یک برنامه سه ساله قهرمان لیگ کرد، در فصل اخیر 18 بازیکن را به خدمت گرفته است. گئورگ گولسیانی، محمد طیبی، مهدی رحیمی، شایان مصلح، مهدی ترکمان، داوود رجبی، مرتضی منصوری، امید نورافکن، حامد بحیرایی، علیرضا نقیزاده، محمد زینعلی، سروش رفیعی، محمد محبی، رضا دهقانی، ابوالفضل عکاشه، محمدرضا حسینی، رضا میرزایی و محسن القسانی بازیکنانی بودند که امسال به تیم پرستاره سال گذشته سپاهان اضافه شدند، اما نتوانستند نتایج مدنظر مدیران سپاهان را بهدست بیاورند تا شایعاتی درباره احتمال جدایی قلعهنویی از تیمی که همواره به آن احترام میگذاشت و ازجمله تیمهای اصولمند میدانست، قوت بگیرد. حالا قلعهنویی محتاج حمایت رفقایش شده، شاید به همین دلیل هم باشد که سخنگوی سپاهان روز گذشته به حمایت از او پرداخت و از هواداران خواست صبوری پیشه کنند. او بهخوبی میداند خط قرمز ژنرال، هواداران هستند و با اولین شعارها علیه خودش، میرود و تیم دیگری را بنا میکند. میگویند مقصد بعدی ژنرال به احتمال زیاد استقلال است، جایی که آخرین بار با رتبه ششمی از آن خداحافظی کرد. البته گفته میشود مدیران مس هم به قلعهنویی اعلام کردهاند که به کرمان بازگردد تا با هزینههای هنگفت، دوباره تیمی شایسته را(درصورت قطعی شدن صعود به لیگ برتر) روانه مسابقات کند. هرچه که باشد بهنظر میرسد عمر مربیگری قلعهنویی در سپاهان به پایان رسیده و او به جدایی، نزدیکتر از ابقاست.
آلترناتیوهایی قدرتمندتر از ژنرال
میگویند قلعهنویی بدش نمیآید به استقلال برگردد و دوباره نتایج درخشان بگیرد اما در این راه رقبای سرسختی دارد. فرهاد مجیدی که البته اندکی از محبوبیتش را به واسطه نتایج ضعیفش در استقلال از دست داده همچنان بخش زیادی از سکوها را در اختیار دارد. جواد نکونام در فولاد درخشان ظاهر شده و ترجیح میدهد سرمربیگری در تیم محبوبش را هم امتحان کند. استراماچونی در آخرین گفتوگوی خود اعلام کرده دوست دارد یک روز دوباره به استقلال بازگردد و پرویز مظلومی، علیرضا منصوریان، صمد مرفاوی و مهدی پاشازاده هم از گزینههای دیگر سرمربیگری در استقلال هستند که بهصورت پیشفرض همواره گزینه آلترناتیو محسوب میشوند. این یعنی کار ژنرال برای بازگشت به تیم استقلال سخت شده و نتایج هم توجیهی برای بازگشت او محسوب نمیشود. عمر یکهتازی ژنرال به پایان رسیده؟ جواب میتواند مثبت باشد. او حالا رقبای سرسختی دارد که ممکن است یک روز لقبش را هم بگیرند.
افت درجه
اطرافیان قلعهنویی میگویند او میخواست سرمربی تیم ملی شود اما وقتی اسکوچیچ منتخب فدراسیون شد، انگیزههایش را از دست داد و حالا نیاز به یک استراحت چند ماهه دارد تا دوباره در کنار زمین، هدایتهایش را آغاز کند. فعلا ژنرال افت درجه داشته و باید به خود بیاید تا دوباره به روزهای اوج بازگردد. تقریبا در سالهای اخیر همیشه همه منتظر فصل بعدی بودند تا دوباره قلعهنویی را در نقش یک مربی فاتح ببینند. شاید این فصل بعدی هیچوقت از راه نرسد. شاید هم همه معادلات را بههم بزند. باید پذیرفت که او پتانسیل هر دو اتفاق را دارد.
حملات ادامهدار روزنامههای اصفهان علیه قلعهنویی
سپاهان: احساسی و عجولانه تصمیم نمیگیریم
تقریبا بعد از ماجرای بازی نکردن سپاهان مقابل پرسپولیس بود که روزنامههای چاپ اصفهان موضعگیری علیه امیر قلعهنویی را شروع کردند. آن زمان تلاش میشد بهطور غیرمستقیم به سرمربی سپاهان کنایه زده شود، اما در ادامه و بعد از کسب چند نتیجه ضعیف موضعگیریها علنی شد و این روند ادامه دارد. در روزهای گذشته شاهد انتشار تیترهایی نظیر «فاصله اجتماعی با صدر را بیش از حد حفظ کردید»، «قلعهنویی باز هم امتیازهای مهمی را از دست داد»، «هورا این بار مساوی نکردیم (بعد از باخت به تراکتور)»، «قلعهنویی میگوید بدشانس است اما اتفاقا شانس آوردی که شهرخودرو در آخرین ثانیهها گل خورد!»، «حیف از سپاهانی که صدرنشین بود»، «به برخی آمارهای خوب جام نمیدهند دوستان» و... بودهایم که بهخوبی نشان میدهد قلعهنویی از حمایت رسانهای در اصفهان برخوردار نیست. با این حال واکنش مدیران باشگاه به این اتفاقات فعلا حمایت تلویحی از کادر فنی است. سخنگوی سپاهان در همین زمینه تاکید کرد که این تیم پیش از این بهخاطر برخی تصمیمگیریهای احساسی دچار مشکل شده و بهتر است کسی از باشگاه توقع گرفتن تصمیم عجولانه نداشته باشد. این یعنی اینکه احتمالا قلعهنویی فصل را با سپاهان تمام میکند، اما شانس چندانی برای ادامه کار در فصل بعد نخواهد داشت.
* نویسنده: محمد آقاییفرد، روزنامهنگار