به گزارش «فرهیختگان»، متن مصاحبه غلامرضا موسوی، تهیه‌کننده سینما با «فرهیختگان» به شرح ذیل است:

موضوع قوانین در زمینه فرهنگ و هنر از عمده‌ترین مسائل روز است. به‌طور نمونه ما در زمینه سرقت و دزدی فرهنگی در فضای مجازی یا فضای فیزیکی با معضلاتی روبه‌رو هستیم؛ برای اینکه وقتی سارق را می‌گیرند طبق قانون حداکثر 6 ماه زندانی می‌شود یا 20هزار تومان جریمه می‌شود، حال آنکه وقتی کسی فیلم ما را سرقت می‌کند، پنج‌میلیارد تومان به ما و حوزه فرهنگی صدمه می‌زند. یکی از قوانینی که به‌شدت نیاز دارد به‌روز شود و همانند دنیا باید تشدید شود، سرقت‌های فرهنگی است. این قوانین باید به‌روز شود و چنین رفتارهایی مجازاتی در حد اقدامی که انجام گرفته، داشته باشند.

ما با سیستم‌ها و افرادی روبه‌رو هستیم که داروندار همکاران ما را به یغما می‌برند. درمقابل اگر شکایت شود و پلیس فتا کمک کند و سارق را دستگیر کنند، کل قضیه با یک جریمه دزدی تمام می‌شود. بنابراین به گمان من از همه مهم‌تر به‌روز کردن قوانینی است که طی آن جلوی سرقت‌ها گرفته می‌شود.

درمورد پول‌های بادآورده و پولشویی در شبکه نمایش خانگی اولین‌بار من صحبت کردم. طبیعتا هیچ جای اجرایی نمی‌تواند مستقیم وارد شود. ما می‌گوییم چنین چیزی وجود دارد. وزیر هم این را می‌شنود ولی نمی‌تواند به کسی بگوید شما صاحب پول کثیف هستید. این را باید قوه‌قضائیه پیگیری کند. قوه قضائیه طبیعتا در مبارزه با فسادی که شروع کرده یکی از بخش‌ها همین است؛ اینکه سراغ کسانی برود که با پول‌های بادآورده سعی می‌کنند به سینما یا شبکه نمایش خانگی یا مراکز دیگر برای پولشویی بروند. دوستان برخی مواقع چون مورد را نمی‌شناسند، می‌گویند پولشویی نمی‌کند یا می‌گویند مگر حجم گردش مالی سینمای ایران چقدر است که در آن پولشویی باشد.

قضیه این است که آن فرد مساله‌دار سعی می‌کند خود را در سینما مطرح کند. کسی که نمی‌داند شبکه خانگی یا سینما چیست، بنابراین فکر می‌کند این پول از اینجا به دست آمده است و از همین راه پولشویی می‌شود. مثل آدم‌هایی است که کوکائین می‌فروشند و با پولش در دبی خانه می‌خرند، بعد خانه را که می‌فروشند طبیعتا منشا آن سالم شده است. بعد می‌گویند مگر خانه خریدن در دبی سود دارد؟ کسی که در آمریکای لاتین قاچاق می‌کند پول خود را کجا می‌برد؟ در مراکزی اینچنینی می‌گذارد و بعد همان را می‌فروشد و منشا را سالم می‌کند. طبیعتا فرد هم وارد شبکه نمایش خانگی می‌شود و برای او فرقی ندارد که سود یا ضرر کند. از اسم و رسمی که به عنوان سرمایه‌گذار پیدا کرده و از عکس‌های مختلفی که با اهالی سینما می‌گیرد، سوءاستفاده می‌کند. اساس این را باید ریاست قوه‌قضائیه پیگیر باشد ولی مجلس کاری که می‌تواند انجام دهد این است که قوانین فسادزا و اینچنینی را که قاضی باید درموردشان تصمیم بگیرد، تغییر دهد. وقتی قضات سالم می‌خواهند تصمیمی بگیرند براساس قانون است. وقتی قانون دست آنها را بسته یا مجازات اندک است فایده‌ای ندارد. این از نکاتی است که باید توجه شود.

قانون برای ورود قوه قضائیه به مسائل همواره وجود دارد. ولیکن قوانینی که قاضی به استناد آن بتواند برخورد کند، باید تشدید شود و این را می‌تواند مجلس بخواهد. نمایندگان باید این را از قوه قضائیه بخواهند.