به گزارش «فرهیختگان»، عصر امروز یک منبع آگاه قضایی خبر دستگیری محمد سعیدی عضو تیم سابق مذاکرهکننده هستهای را به اتهام فساد مالی تایید کرد و گفت دستگیری وی هیچ ارتباطی به موضوع هستهای ندارد و نام وی از مدتها پیش در شبکه فساد در شرکت کشتیرانی مطرح بوده است.(اینجا)
نام سعیدی و موارد اتهامی اش را باید در حضور او در سازمان کشتیرانی جست و جو کرد. فرهیختگان در شهریور سال گذشته در گزارشی تفصیلی به حضور پرحاشیه سعیدی در کشتیرانی پرداخته و برخی ابهامات را بررسی کرده بود. (اینجا را بخوانید)
یکی از این ابهامات، ماجرای تامین بخش قابلتوجهی از سوخت مورد نیاز دریایی (بانکرینگ) ایران از بندر فجیره امارات است. در همین زمینه یک پروژه راهبردی در جزیره قشم کلید خورد اما پروژه افتتاحشده در سال 95 هنوز به بهرهبرداری نرسیده. مهمترین دلیل این امر، مدیریت رفاقتی است که سالها بر داراییهای مادی و معنوی مردم در زیرمجموعههای شرکت تامین اجتماعی حاکمیت میکند. نقش محوری با سعیدی است که سالها مامور مذاکرات هستهای بود و بدون سابقه مدیریتی در حوزههای اقتصادی در سال 94 به مدیرعاملی هلدینگ بزرگ کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران با 22 شرکت گماشته شد و حالا پس از تحمیل هزاران میلیارد تومان ضرر به این مجموعه و کشور، اولا در یک فرار رو به جلو استعفا داد و حالا پس از 10 ماه بازدداشت شده است.
در این گزارش اشاره شده بود پروژه راهبردی سوخترسانی سلخ جزیره قشم با وجود افتتاح نمایشی برای بهرهبرداری نهایی، سهسال معطل چند میلیارد تومان بوده و مدیران کشتیرانی بهجای راهاندازی کامل این پروژه، مقادیر قابلتوجهی سوخت از امارات خریداری کرده و دپو میکنندو نمونه آن اختصاص 70 میلیون دلار ارز برای خرید سوخت سنگین کمسولفور (0.5 درصد) از بندر فجیره بود.
محمد سعیدی در شهریور سال 94 با حکمی از سوی وزیر صنعت، معدن و تجارت وقت، بهعنوان مدیرعامل کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران منصوب شد. بررسیها نشان میداد با انتصاب وی بهعنوان مدیرعامل شرکت کشتیرانی عملا فعالیتهای این هلدینگ عظیم حملونقل دریایی کشور (که خود 22 شرکت بورسی و غیربورسی دارد) به بیراهه رفت و سوددهی شرکت بهطور قابلتوجهی تنزل یافت. بدهی 1000 میلیارد تومانی شرکت کشتیرانی به شرکت امور مالیاتی، بدهی 68 میلیون دلاری شرکتهای سوخترسان این هلدینگ به شرکت ملی نفت و بدهی نزدیک به ۱۰۰۰ میلیارد تومانی به دو بانک دولتی و خصوصی، تنها بخشی از فاجعه مدیریتی است که سعیدی در دوره مدیریت خود بر شرکت سودده کشتیرانی به یادگار گذاشته است.