۱۳۹۹-۰۴-۱۴ - ۱۱:۴۰
۰
به گزارش «فرهیختگان»، همان تصویری که ایستاده بود و انگار در غبار گم شده بود، همیشه در ذهنم باقی مانده است. آن چشم‌هایی که صلابت در آن هویدا بود و شاید باعث شده بود خیلی‌ها به‌خاطر همان چشم‌ها از او حساب ببرند. احمد متوسلیان کسی که سال‌هاست خیلی‌ها در انتظار بازگشت او هستند. اگر بود الان 67 ساله بود. فرمانده لشکر 27 محمد رسول‌الله (ص)، کسی که در مریوان و پاوه توانست خیلی از اتفاقات را رقم بزند و هم با عراق بجنگد، هم با منافقان و هم مردم منطقه را با خودش همراه کند. گفتن از او، صفحه‌های زیادی می‌خواهد. در گزارش امروز به سراغ کتاب‌هایی رفتیم که در مورد او نوشته شده است؛ کتاب‌هایی که در همه آنها و در فصل آخرشان از بازگشت او می‌گویند؛ بازگشتی که همه امیدوار به زنده بودنش بودند و می‌خواستند که دوباره همان چشم‌های باصلابت را ببینند. حالا در این روزها که خبری از بازگشت دوباره او منتشر شده است به سراغ این کتاب‌ها رفتیم.
سی‌وهفت سال
کتاب «سی‌وهفت سال (نگاهی واقع‌بینانه به طولانی‌ترین گروگانگیری قرن اخیر)» نوشته حمید داودآبادی است. این کتاب، اثری جنجالی است و همان‌طور که نویسنده اشاره کرده، برای بسته‌شدن پرونده ۲۵سال تحقیق و پژوهش‌اش درباره ربایش چهار دیپلمات ایرانی در سال ۶۱ در لبنان منتشر شده است. داودآبادی در گفت‌وگویی که چندسال پیش با سایت خبر مشرق‌نیوز داشته و به‌عنوان یکی از یادداشتهای پایانی کتاب، بازنشر داده شده، می‌گوید: «من مستندات زیادی دارم که تکلیف حاج‌احمد را معلوم می‌کند، اما جایگاه حقوقی ندارم که بخواهم آن را بیان کنم.»
مرد
رمان مرد، شرح زندگی سردار جاویدالاثر سپاه اسلام، حاج‌احمد متوسلیان است و انتشارات سوره مهر در سال 95 این اثر را با 184 صفحه و تیراژ 2500 نسخه به چاپ دوم رسانده است. داوود امیریان که بیشتر او را با کتاب‌های دفاع مقدس در حوزه نوجوان می‌شناسیم، این کتاب را با محوریت زندگی حاج‌احمد متوسلیان برای مخاطب نوجوان نگارش کرده است.
در هاله‌ای از غبار
این کتاب راوی‌محور و در 22 فصل نوشته شده است. زندگی متوسلیان در این اثر از دوران کودکی تا زمان اسارتش در چهاردهم تیرماه سال 1361 دنبال می‌شود. در نگارش این اثر تلاش شد با راویانی صحبت شود که تاکنون کمتر از حاج‌احمد متوسلیان سخن گفته‌اند، مانند منصور کوچک محسنی، صیف‌الله منتظری و محسن رفیق‌دوست و برخی اعضای خانواده وی که خاطرات جدیدی را بیان کردند. برای جذابیت بخشیدن به اثر 47 صفحه مصور گنجانده شده که شامل 80 عکس با شرح تصاویر است.
وقتی که کوه گم شد
کتاب «وقتی که کوه گم شد» حکایت مردانی است از جنس آذرخش که در غبار غفلت و غفلت‌زدگی ما گم شده‌اند. «وقتی که کوه گم شد» شاید پاسخ به سوالی باشد که نسل مظلوم امروز از گذشته مهجور مانده‌اش دارد. این کتاب اوراق پراکندگی سرداری را ورق می‌زند که تا مدت‌ها در هزارتوی غبارآلود رعایت مناسبت‌های سیاسی اسیر بود. اسوه‌ای انسانی که به جرم زیاد بزرگ بودنش در هزار دخمه عفریت بهانه‌ها مخفی نگه داشته شد. او پرچمدار فتح خرمشهر، سرلشکر حاج‌احمد متوسلیان است.
می‌خواهم با تو باشم...
کتاب «می‌خواهم با تو باشم»، درواقع سرگذشت‌نامه‌ای از زندگی حاج‌احمد متوسلیان است. در بخشی از این کتاب آمده است: «من که برم لبنان، دیگه برنمی‌گردم. اینها باید به فکر خودشون باشن. من می‌دونم که برم لبنان، دیگه برنمی‌گردم. با شنیدن این حرف، ما به او گفتیم: این حرف‌ها دیگه چیه که می‌زنی؟ ان‌شاءالله میری و سالم برمی‌گردی اما او باز هم با چشمانی اشک‌بار می‌گفت «زیاد نگران دیر و زودش نباش.» این کتاب نوشته علی‌اکبر مزدآبادی است که توسط انتشارات یا زهرا در سال 95 منتشر شده است.
فرمانده جدید
«فرمانده جدید»، نهمین کتاب از مجموعه «قصه فرماندهان» است که حسین نیری آن را براساس یکی از شاخص‌ترین شهدا قلمی کرده است. نیری که نویسنده‌ای خوش‌سابقه و خوش‌قلم در نگارش داستان‌های جنگی، به‌ویژه در زمینه کتاب‌های خرمشهر است، زندگی فرمانده و دیپلمات شهید کشورمان را دستمایه قرار داده است.
احمد متوسلیان هستم
کتاب «احمد متوسلیان هستم»، مجموعه مصاحبه‌ها و سخنرانی‌‌های حاج‌احمد متوسلیان فرمانده تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله(ص) است که در قالب یک کتاب جمع‌آوری شده است. شادانلو، نویسنده درباره کتابش می‌گوید: «این کتاب شامل دفاعیات او در دادگاهی که سال 1357 برای او تشکیل شده بود، سخنرانی‌ها، گفت‌وگو‌های مطبوعاتی او با راویان وقت دفتر سیاسی سپاه، سخنرانی‌ها و مصاحبه‌های او با رسانه‌ها در سال‌های 1361 و 1362 است.»
ایستاده در غبار
سوژه و قهرمان «ایستاده در غبار» احمد متوسلیان است. حاج‌احمدی که در فیلم می‌بینیم یک قهرمان باورکردنی، ملموس و زمینی است که هر مخاطبی با هر سنی با آن ارتباط برقرار می‌کند. محمدحسین مهدویان درباره ساخت فیلم ایستاده در غبار می‌گوید: پژوهشی درباره احمد متوسلیان انجام می‌دادیم. بیکار بودیم و خیلی هم سرخورده شده بودیم که پروژه قبلی‌مان به نتیجه نرسیده بود. چون بعد از «آخرین روزهای زمستان» خیلی امیدوار بودیم کارمان را ادامه دهیم. فیلمنامه خوبی داشتیم که هنوز هم فکر می‌کنم باید ساخته شود، چون حرف مهمی دارد.
مشروح گزارش عاطفه جعفری، روزنامه‌نگار «فرهیختگان» در این خصوص را «اینجا» بخوانید.
نظرات کاربران
یادداشت
آخرین اخبار