به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، تیم پرسپولیس برای چهارمین سال متوالی در فوتبال ایران آقایی می‌کند و با نتایج خوبی که در مستطیل سبز کسب کرده، هوادارانش را به بردن و قهرمانی عادت داده است. یکی از دلایل مهمی که سرخ‌ها را به یک تیم کامل و غیرقابل مهار تبدیل کرده، هارمونی است که در این تیم وجود دارد و پست‌های مختلف مانند نواهای یک موسیقی زیبا با یکدیگر هماهنگ هستند و یکدیگر را همپوشانی می‌کنند تا اگر صدایی به زیر رفت، صدایی دیگر آن را پوشش دهد و درنهایت یک اثر زیبا را شنوا باشیم.

درمورد پرسپولیس هم به این شکل است که روزهایی خط‌دفاع این تیم بدون نقص ظاهر می‌شود و خط‌حمله آن قدرت لازم را ندارد، یک روز هافبک‌ها جور مهاجمان را می‌کشند و... این چرخه به بازیکنان هم کشیده می‌شود و آنها هم در روزهای خوب و بد همدیگر را پوشش می‌دهند و اجازه نمی‌دهند تیم از افت یک نفر ضربه بخورد.

  تغییرات بی‌فایده ترکیب دفاعی

پرسپولیس در زمان برانکو یکی از شاخصه‌هایش این بود که زیاد دست به ترکیب تیمش زده نمی‌شد و این یکی از مواردی است که همیشه منتقدان را مقابل برانکو قرار می‌داد و اکثر اهالی فن بر این باور بودند که دست پروفسور و تیمش برای تیم‌های رقیب رو شده و به همین دلیل سرخ‌ها نمی‌توانند بیشتر از این به یکه‌تازی خود در لیگ برتر ادامه دهند.

اما تیم برانکو با همین شیوه بازی‌ها را یکی پس از دیگری می‌برد و حتی با همین حربه به فینال آسیا هم راه پیدا کرد تا پیرمرد دوست‌داشتنی برگ‌برنده را مقابل منتقدانش در دست داشته باشد. در نقطه مقابل این مرد کروات، گابریل کالدرون آرژانتینی قرار داشت که تا می‌توانست در ترکیب تیمش دست می‌برد و در هر بازی هواداران و فوتبال‌دوستان را سورپرایز می‌کرد.

البته این اتفاق هم منتقدان کمی نداشت و این‌مرتبه هم کارشناسان و تحلیلگران با راه انداختن این بحث که این تغییرات اجازه هماهنگی را از تیم گرفته به مرد آرژانتینی حمله کردند. مهم‌ترین تغییرات کالدرون هم در خط دفاع رخ می‌داد و بارها شاهد تغییر زوج خط‌دفاع و مدافعان کناری این تیم بودیم؛ تغییراتی که تقریبا هیچ ثمری برای او و تیمش نداشت و پرسپولیس به روند سینوسی گل‌خوردن در چند بازی ادامه می‌داد.

  نهایت «آقای بی‌نهایت»

در لیگ‌های شانزدهم، هفدهم و هجدهم هم پرسپولیسی‌ها خیلی گل نخورده بودند و در این سه فصل آنها دوبار لیگ را با 14 گل دریافتی به خاتمه رساندند و یک‌مرتبه هم 15 گل دریافت کردند که میانگین خوبی برای سرخ‌ها محسوب می‌شود. البته آنها در لیگ سیزدهم در بخش دفاعی یک رقیب جدی به‌نام استقلال داشتند که درنهایت هم رقیب دیرینه موفق شد با 13 گل خورده عنوان برترین خط‌دفاع را ازآن خودش کند و بعد از دوسال این عنوان را از پرسپولیسی‌ها بگیرد.

پرسپولیس در لیگ نوزدهم تا هفته بیست‌ویکم بازهم صاحب عنوان برترین خط‌دفاع لیگ است اما حالا موضوعی که به چشم می‌آید از بین رفتن تفاوت‌هایی است که در گذشته بین بازیکنان دفاعی سرخ وجود داشت. در لیگ‌های گذشته هربار سیدجلال حسینی بنابر دلایلی ازجمله محرومیت یا مصدومیت دیداری را از دست می‌داد، خط‌دفاع به نقطه ضربه‌پذیر قرمزها تبدیل می‌شد و حضورش در زمین برای هواداران و کادرفنی سرخ‌ها خیلی ضرورت داشت اما با اضافه‌شدن محمدحسین کنعانی‌زادگان و هماهنگی خوبش با سایر نفرات دفاعی کار را به‌جایی رساند تا «آقای بی‌نهایت» پرسپولیسی‌ها دیگر ستاره بی‌چون و چرای خط دفاع نباشد و حتی برای رسیدن به ترکیب اصلی راه سختی را پیش‌روی خود ببیند. 

سیدجلال در لیگ برتر نوزدهم از 21 بازی برگزارشده در 9 بازی حضوری ثابت داشت و یک بازی را هم از دقیقه 83 به ترکیب اضافه شد تا یکی از فصل‌های بد فوتبالی‌اش را (از نظر فیکس‌بودن) سپری کند. او در آسیا هم از 2 بازی، یک‌مرتبه در ترکیب قرار گرفت که البته در نیمه دوم به‌دلیل عملکرد ضعیف خط‌دفاعی سرخ‌ها و شرایط خاص بازی در امارات و هوای شرجی تعویض شد و جای خود را به کنعانی‌زادگان جوان‌تر داد. هواداران پرسپولیس که در این سال‌ها خاطرات خوبی با سیدجلال داشته‌اند حالا دیگر باور می‌کنند که غروب یک ستاره نزدیک شده و باید به تیم بدون سوپرمن عادت کنند؛ اتفاقی که سخت است اما برای ستاره‌های بزرگی مثل کریمی، دایی، مهدوی‌کیا، عابدزاده و... هم رخ داده است.

  میانگین گل‌خورده سرخ‌ها

پرسپولیسی‌ها تا اینجای فصل 21 بازی (در لیگ) را برگزار و 10 گل دریافت کرده‌اند و با یک ضرب و تقسیم ساده می‌توان متوجه شد سرخ‌ها در هر بازی به‌طور متوسط 47/0 گل دریافت کرده‌اند و در این بین سیدجلال با 9 بازی به‌صورت ثابت و یک بازی به‌صورت تعویضی میانگین 46/0 گل دریافتی در بازی‌هایی که در زمین حضور داشته را از خود برجای گذاشته است که این آمار و ارقام نشان می‌دهد پرسپولیس رفته‌رفته به فوتبال بدون سیدجلال هم عادت می‌کند و مانند گذشته حضور او به‌معنای بالا رفتن استحکام خط‌دفاعی نیست.

در این بین اما شجاع خلیل‌زاده در سال‌هایی که کنار کاپیتان سرخ‌ها بازی کرد توانست تجربیات زیادی از او کسب کند و حالا این توانایی را دارد که نقش فرمانده خط‌دفاعی را برعهده بگیرد و از کنعانی‌زادگان ملی‌پوش هم یک زوج تمام‌عیار دفاعی برای خودش بسازد. هرچند در این بین شجاع باید کمی بیشتر به خودش مسلط شود و بتواند به هم‌تیمی‌هایش آرامش بدهد و اگر عصبانیت‌های پرتعداد خلیل‌زاده در زمین کم شود، قطعا می‌توان یک سیدجلال جوان را تا سال‌ها در ترکیب سرخ‌ها دید که می‌تواند حتی در تیم‌ملی هم مهره‌ای تاثیرگذار باشد.

  وضعیت آسیایی سرخ‌ها قمر در عقرب

پرسپولیسی‌ها برخلاف لیگ برتر در لیگ قهرمانان آسیا اصلا شرایط خوبی در خط‌دفاع ندارند و در دو بازی برگزارشده چهار گل دریافت کرده‌اند تا متوسط در هر بازی دو گل خورده باشند. سرخ‌ها برابر الدحیل پرقدرت با زوج کنعانی‌زادگان-شجاع خلیل‌زاده به میدان رفتند و دوبار دروازه خود را بازشده دیدند و برابر الجزیره که خیلی‌ها انتظار یک برد راحت را برای سرخ‌ها می‌کشیدند با ترکیب دفاعی سیدجلال-شجاع به زمین آمدند که بازهم دوبار دروازه خود را بازشده دیدند. البته در این بازی کالدرون اشتباهات خط‌دفاعی را ناشی از اشتباهات سیدجلال تشخیص داد و در نیمه دوم او را از زمین مسابقه بیرون کشید تا مجددا پرسپولیس به ترکیب دفاعی کنعانی‌زادگان-خلیل‌زاده روی بیاورد.

در هر صورت یحیی برای موفقیت در آسیا باید شرایط مدافعان تیمش را بیشتر مورد ارزیابی قرار دهد تا تیمی که در لیگ سخت گل می‌خورد در آسیا هم بتواند مقابل حریفانش صخره بچیند، ضمن اینکه احتمال دارد فصل آینده خبری از نام حسینی در لیست قرمزها نباشد و یحیی مدافع دیگری را جایگزین کاپیتان باسابقه و پرافتخار پرسپولیس کند.

 * نویسنده :  آرش محمدی،  روزنامه‌نگار