با مرگ رفیق شده‌ام

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، سرمربی تیم ملی فوتبال اسپانیا در گفت‌وگو با وب‌سایت رسمی فیفا از زندگی شخصی خود و تجربه ازدست‌دادن عزیزان خود گفت. او مدعی است دیگر بهانه‌ای جدی برای جدی‌گرفتن زندگی ندارد. متن این گفت‌وگو را بخوانید.

      مربیگری تیم ملی فوتبال اسپانیا به خودی خود همیشه استرس‌آور است!

نمی‌خواهم بگویم که این‌طور نیست، منظور شما سنگینی یک مسئولیت است که به آن اشراف دارم اما باید بگویم برای من در این دنیا دیگر هیچ‌چیز استرس‌آور یا اضطراب‌آور نیست، بعد از مرگ دخترم، دیگر واقعا بهانه جدی برای جدی‌گرفتن زندگی ندارم. با مرگ رفیق شده‌ام. اوضاع در دنیای فوتبال تغییر کرده و من هم مثل خیلی از مربیان و بازیکنان منتظر بازگشت به روزهای خوب فوتبالی هستم. بعید می‌دانم چنین روز خوبی به این زودی فرابرسد اما فوتبال به اهالی فوتبال آموزش داده که همیشه امیدوار باشند. باید تا آخرین دقیقه برای تغییر تابلوی نتایج تلاش کرد، یک فوتبالیست باید در همه ثانیه‌ها حتی وقتی اطمینان دارد که شکست‌خورده، بهترین خودش باشد. تیم ملی فوتبال اسپانیا نیز برای من مثل یک پدیده است؛ یک پدیده ارزشمند که مدتی از آن دور شدم و دوباره به آن ملحق شدم. امیدوارم با این تیم خوب دوباره اوج بگیریم و به قهرمانی برسیم، مردم کشورم به یک جشن ملی بزرگ و تاریخی بعد از این همه سختی و تلخی نیاز دارند.

      از مرگ دختر خود صحبت کردید، واقعیت این است که نمی‌خواهیم در این مصاحبه شما را غمگین کنیم اما چیزی هست که درباره آن تجربه تلخ بگویید؟

تلخ بود و غم‌انگیز اما اکنون دیگر غمگین نمی‌شوم، منتظر پایان زندگی خود نیستم اما واقعا ‌انگیزه زیادی هم برای در آغوش گرفتن آن ندارم. شاید بحران کنونی کرونا روی من هم اثر گذاشته باشد اما مشکل من چیز دیگری است که خیلی پیش از این دچارش شده‌ام. دنیای من کوچک شده و برای تماشای همه دنیا نیازی ندارم چشم‌های خود را کاملا باز کنم. پس از مرگ دخترم تصمیم گرفتم برای همیشه با دنیای فوتبال به‌طور کامل خداحافظی کنم اما یک دوست خوب و البته همسرخوبم به من پیشنهاد کردند دوباره به زندگی بازگردم. دخترم مثل یک فرشته بود و پایان عمرش درواقع پایان دردهایش بود و از این بابت خوشحال بودم که دیگر درد ندارد.

      به لالیگا بپردازیم، لغزش بارسلونا و امیدواری رئال‌مادرید!

هیجان در فوتبال همین است، حتی در بدترین شرایط روحی و ‌روانی، بدون تماشاگر و بدون سروصدایی که بخشی از دنیای فوتبال است، بازهم هیجان وجود دارد. رئال‌مادرید امیدوار است اما بعید می‌دانم بارسلونا میدان را خالی کند، قهرمانی بارسا به نظر من محتمل‌تر است.

  * مترجم: بابک سرانی‌آذر