به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، عادل برکم، کارشناس و فعال حوزه آموزشی کشور در ارتباط با مدیریت تعارض منافع و افزایش شهریه مدارس غیردولتی به «فرهیختگان» گفت: «نفس اقدام و مدیریت درجهت تعارض منافع خوب و مثبت است اما چند مورد وجود دارد؛ یکی اینکه آنچه از متن برمیآمد خیلی از نهادهای مهم مثل شورای عالی آموزشوپرورش و شورایعالی انقلاب فرهنگی شامل این مساله نمیشوند یعنی اعضایی از این دو شورا داریم که نقش مهمی در سیاستگذاری دارند و همزمان هم در مدارس خصوصی فعال هستند اما شامل این بخشنامه نمیشوند.
علاوهبر عدمایجاد و اداره مدارس غیردولتی، فرزندان مدیران نیز نباید در مدارس غیردولتی تحصیل کنند
وی افزود: باید منتظر بود و خروجی نهایی را دید، با این حال و با شناختی که از فضای نظام آموزشی داریم به نظر میرسد خیلی از مسئولان باید استعفا بدهند، مگر بعدها شاهد باشیم یکسری تبصره بگذارند و مانع اجرای درست این بخشنامه شوند. مضاف براین به نظر من شمول این مساله باید گستردهتر شود و اینکه مدیرانی که بهنوعی سیاستگذار در زمینه آموزش هستند، علاوهبر اینکه اجازه تاسیس مدارس خصوصی نداشته باشند بستگان آنها نیز چنین امتیازی را نداشته باشند، یعنی نتوانند با استفاده از اسم فرزند، همسر و آشنایان خود کاری کنند. علاوهبر اینها باید بگویم تعارض منافع تنها به این شکل نیست. یک تعارض منافع دیگر هم وجود دارد که خیلی از مسئولان دولتی در آن اثرگذار هستند، مثلا استانداران بهعنوان روسای شورای آموزش استانها خیلی فعال و اثرگذار هستند. ما با تعارض منافع دیگری نیز سروکار داریم که مدیران دولتی و فرزندان آنها در مدارس غیردولتی تحصیل میکنند. علاوهبر اینکه یک مدیر دولتی نباید اجازه داشته باشد مدرسه خصوصی بزند و مدیریت کند یا از طریق بستگان خود تاسیس و مدیریت کند، این قانون و این محدودیت باید گذاشته شود تا فرزندان مسئولان دولتی حداقل مدیرانارشد اجازه تحصیل در مدارس غیردولتی را نداشته باشند. مجبور باشند در مدارس دولتی تحصیل کنند و این به این دلیل است که خواه یا ناخواه وقتی یک مدیر دولتی در جایگاهی قرار میگیرد که تصمیم او میتواند بهنفع دولت یا غیردولتی باشد وقتی فرزند او سوای اینکه نقشی در مدیریت و تاسیس نداشته باشد، در مدرسه غیردولتی باشد احتمال تصمیمگیری بهنفع مدارس دولتی وجود ندارد. این یعنی تعارض منافع تنها در مدیریت و تاسیس نیست. به نظر من در بهرهبرداری و استفاده از فضایی که آموزشوپرورش بهنفع مدارس خصوصی رقم میزند، نوعی تعارض منافع وجود دارد.»
فوقبرنامه راه دور زدن سقف شهریه دریافتی مدارس غیردولتی است
برکم در ارتباط با ماجرای تعیین نرخ شهریه مدارس غیردولتی و افزایش 30درصدی آن برای سال تحصیلی پیشرو هم گفت: «درمورد شهریه الان چند سالی است که مدارس خصوصی یا غیردولتی با یک راه دررویی بالاتر از سقف مصوب شهریه میگیرند و آن فعالیتهای فوقبرنامه است. در مدرسه غیردولتی درصد زیادی از شهریه و تفاوتشهریهای که بین مدارس است مربوط به فعالیتهای فوقبرنامه است. اینکه آیا فعالیت فوقبرنامه تعریف درستی برای خیلیها دارد یا خیر، بحث جداگانهای میطلبد. بههرحال به این طریق شهریهها افزایش داده میشوند و بهنظر میرسد هیچ محدودیتی عملا وجود ندارد و فقط کفی را مشخص میکنند و آن را افزایش میدهند وگرنه سقف آزادانه تعیین میشود و هرکسی مطابق میل خود تعیین میکند. دراین شرایط اقتصادی فعلی به خانوادههای بسیاری مخصوصا آنهایی که در مناطق متوسط هستند، مناطقی که مدارس دولتی را حذف کردند و به جای آن مدارس خصوصی گذاشتند (مثلا خیلی از مناطق تهران) و مدرسه غیردولتی گسترش داشته و مدرسه دولتی به دلیل فرسودگی یا دلایل دیگر برچیده شده است، فشار مضاعفی را تحمیل میکنند، سوای اینکه فوقبرنامهها افزایشی نداشته باشد، همین افزایش کف تعرفه نیز به سختی تامین میشود. خانوادهها قطعا با مشکلاتی مواجه میشوند و فرزندان را به مدارسی دورتر از محل سکونت میفرستند یا مشکلات دیگری ایجاد میشود. اینکه آیا ضرورت داشته این مقدار افزوده شود یا خیر، خب باید بگویم خیلی از مدارس مساله اجاره و عوارض و معافیتهای مالیاتی و... را بهانه میکنند، اما میدانیم با نرخ اجاره نسبتا خوبی مدرسه را مدیریت میکنند و با این بهانه افزایش دادن شهریهها خیلی منطقی بهنظر نمیرسد. از طرف دیگر معلمان مدارس افزایش حقوق را ندارند و حقوق قابلتوجهی را نمیگیرند. در این میان خیلی مشخص نیست آن هزینهها کجا صرف میشود.»