به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، هامون سبطی، دبیر کارگروه آموزش‌ دیده‌بان شفافیت و عدالت و مدیر سابق انجمن فرهنگی ناشران آموزشی در ارتباط با بلبشوی مدیریتی در نظام آموزشی کشور در ماجرای کرونا با «فرهیختگان» به گفت‌وگو پرداخت.

دربرابر تصمیمات  متناقض  و نسنجیده  شگفت‌زده‌ایم

سبطی ضمن تشریح وضعیت موجود خاطرنشان کرد: «واقعیت این است که خیلی از معلمان و فعالان آموزشی دچار شگفتی هستند، به‌طوری که می‌توان گفت در برابر این همه تصمیمات متناقض و کوتاه‌مدت و نسنجیده‌ای که در طول این چند ماه در سیستم آموزشی کشور به‌ویژه در آموزش‌وپرورش گرفته شده متعجب هستند و به‌همین‌خاطر من شک می‌کنم آیا گوش شنوایی برای این صحبت‌ها وجود دارد یا خیر. اگر هست آیا این شنیده‌ها در پروسه‌ای پردازش می‌شود و از آن نتایجی گرفته می‌شود یا خیر.

وی ادامه داد: ابتدا بگذارید به یک موضوع فرعی اشاره کنم. ماجرای فقیر و غنی ماجرای ملی نیست. ماجرای مشکلات سیاستگذاری و مشکلات مدیریتی است، یعنی اگر از فرزندان این کشور در برخی مدارس در برابر کرونا به وسیله ماسک و تب‌سنج محافظت می‌شود، جای تقدیر دارد، نه اینکه دوباره بخواهیم تنفر اجتماعی ایجاد کنیم و من واقعا از رسانه‌ها تقاضا دارم دچار چنین دامی نشوند. باید دست مدیر مدرسه را ببوسیم که این کار را انجام داده، نه اینکه بگوییم شکاف فقیر و غنی بیشتر شده است. این اصلا رویکرد درستی نیست. باید بگوییم چرا در مدرسه‌هایی که دولت جمهوری اسلامی ایران به کمک بیت‌المال آنها را تصدی‌گری می‌کند، این اتفاق رخ نداده و درست همه‌چیز برعکس عمل می‌شود.

تعطیلی مدارس نشان داد خیلی اتفاق خاصی از منظر آموزشی در آنها نمی‌افتد!

سبطی ادامه داد: «درمورد اینکه بازگشایی مدارس کار درستی بود یا خیر، اتفاقا در این چهار، پنج ماه یک محک خوبی مدارس ایران خورده و خانواده‌ها و بچه‌ها که از بودن در محیط مدرسه محروم بودند توانستند خوب بررسی کنند که بودن در محیط مدرسه چه فایده‌ای دارد. هر چیزی با ضد خود شناخته می‌شود. سه، چهار ماه در مدرسه نبودن توانسته در مدرسه بودن را درست‌تر تعریف کند. آنچه من به‌عنوان معلم با بیش از شاید 30هزار دانش‌آموز از راه مجازی و گاهی حضوری در ارتباط هستم، به دست آوردم این است که بیشترین چیزی که برای بچه‌ها جذاب بود باهم‌بودن آنها در مدرسه‌ها بود. یعنی درواقع جنبه اجتماعی مدرسه مدنظر است والا آموزشی که در مدارس داده می‌شد از روی برآیند و برون‌ده آن متوجه می‌شدیم بازده قابل‌قبولی نیست و نمره قبولی نمی‌گیرد، بنابراین بسته بودن مدارس خیلی لطمه به وضعیت آموزشی بچه‌ها نزده است، چراکه اتفاق مهمی در مدارس رخ نمی‌داده است. این فرصت بسیار ارزشمند بود که آموزش‌وپرورش آن را نابود کرد و واقعا از این جهت مایه تاسف است.

دبیر کارگروه آموزش‌ دیده‌بان شفافیت و عدالت گفت: آموزش‌وپرورش به‌خاطر اینکه دچار وحدت مدیریت نیست و از واقعیت‌های جاری در جامعه بی‌خبر است و پشت شعارهای مکتبی و سیاست‌زدگی خود پنهان شده است، متوجه نیست آنچه به‌عنوان خوراک فرهنگی و پرورشی و آموزشی به بچه‌های ایران داده می‌شود، جذاب نیست اما در این فرصت می‌توانست از نخبگان کشور کمک گیرد تا همین مطالب کتاب‌های درسی آموزش‌وپرورش را که بسیاری از آنها هم ساختارهای ارزشمندی دارند و فکر خوبی پشت آنها بوده ولی در زمان اجرا به افراد نخبه سپرده نشده است، طوری ارائه دهند که بتوانند کتاب‌های آموزش‌وپرورش برای هم دانش‌آموزان و هم والدین کتاب‌های ارزشمندی جلوه کند و اصلا تحولی در امر عدالت آموزشی رخ دهد. من چندین‌بار در مصاحبه‌های خود به این موضوع بدیهی اشاره کردم که رادیو در همه‌جای ایران وجود دارد و سیستم آموزش رادیویی به راه بیندازید که با حداقل هزینه‌ها امکان‌پذیر بود و حداکثر رضایت مردمی را می‌توانستند برای دولت و نظام جذب کنند که متاسفانه چنین کاری نکردند و دست به تاسیس شبکه‌ای زدند که نمی‌خواهم وارد مسائل فنی و مالی آن بشوم اما حداقل چیزی که درباره آن می‌دانم این است که کلمه شاد اغلب با چهره‌های ناراحت بچه‌ها همراه است و هم معلمان و هم دانش‌آموزان ناراحت هستند و می‌گویند خیلی از این کارها را در شبکه تلگرام انجام داده بودیم و دوباره ما را مجبور کردند همین‌ها را در شبکه شاد بیاوریم. مگر ما چقدر حقوق می‌گیریم و چقدر وقت داریم که بخواهیم دوباره‌کاری کنیم، برای اینکه شبکه‌ای را می‌خواهند سرپا نگه داشته باشند. بازخوردی که در این یکی، دو ماه از شبکه شاد داشتم یک بازخورد متوسط رو به پایین است، درحالی‌که می‌توانستند به کمک رادیو و تلویزیون یک تحول بنیادین در آموزش کشور به وجود بیاورند و این فرصت را سوزاندند و جای تعجب و بازخواست دارد.»

اعتماد مردم از مسئولان نظام آموزشی  با تصمیماتی که در این ایام گرفتند، سلب شده است

عضو سابق شورای منابع آموزشی و تربیتی وزارت آموزش و پرورش در ادامه مساله اعتماد عمومی به سیاست‌های مسئولان نظام آموزشی و میزان اقبال این سیاست‌ها در آینده گفت: «به‌هرحال مردم سکان کشتی زندگی خود را دست مسئولان سپرده‌اند. از مسئولان حرف‌شنوی دارند، منظورم مردم ایران نیست بلکه منظور کل جهان درطول تاریخ است. فلسفه تشکیل حکومت و دولت از همین‌جا بوده است. هرچقدر آن مسئول درست‌تر بتواند کشتی را هدایت کند مردم هم به او اعتماد بیشتری دارند، هرچه این کشتی را نادرست‌تر هدایت کند اعتماد مردم سلب می‌شود و تنها سرمایه حکومت‌ها اعتماد مردم است. درمورد مسائل بسیار ساده‌ای مانند اینکه آیا از کتاب‌های درسی سال دوازدهم مطالبی حذف می‌شود یا نمی‌شود، حدود دو ماه طول کشید تا مسئولان آموزش و پرورش به نتیجه برسند. درحالی که موضوع بسیار ساده‌ای بود و با اندکی هوش و ذکاوت می‌شد فهمید باید این کار اتفاق افتد. اگر این کار را در اسفندماه انجام داده بودند سازمان سنجش هم می‌توانست کار خود را راحت‌تر انجام دهد. متاسفانه تازه به سازمان سنجش ابلاغ شده که باید از 20 درصد کتاب‌های تحصیلی جدید سوال طرح نکند، درحالی که سوالات سازمان سنجش طراحی شده بود و باید دوباره این سوالات طراحی شده را بیرون بکشند و پرونده را باز کنند و از آن 20 درصد مطالب سوالات را حذف کنند و این مطمئنا باعث مشکل می‌شود و خیلی بعید می‌دانم سازمان سنجش الان بتواند این وصله‌وپینه‌ها را انجام دهد. نهایتا در کنکور سال 99 سوالاتی خواهیم داشت که از زیر دست طراحان سازمان سنجش دررفته و از آن 20درصدی که گفته شده حذف می‌شود، سوال مطرح می‌شود. اگر اسفند‌ماه همین تصمیم ساده را که نیاز به هوش و ذکاوت زیادی نداشت می‌گرفتند، این مشکل برای کنکوری‌های سال 99 احتمالا پیش نمی‌آمد. بعد از اینکه این تصمیم را گرفتند در کمال شگفتی شاهد هستیم برای تعیین 20درصد مطالبی که باید از پایان کتاب‌های سال دوازدهم حذف شود، سه‌بار اطلاعیه دادند.

وی در پایان خاطرنشان کرد: این مسائل غیرقابل‌تحمل است، اینها غیرقابل‌بخشش است. برای تعیین 20درصد مطالب یک کتاب نباید یک وزارت سه‌بار درآن تجدیدنظر کند. همین یک نمونه را ببینید، خود حدیث مفصل بخوان از مجمل! تناقض‌گویی‌هایی درمورد زمان کنکور داشتند بماند، آنقدر این موضوع  برای فعالان آموزشی نظیر من اعصاب‌فرسا بود که باید پاسخگوی تصمیمات نادرست در برابر دانش‌آموزان می‌بودیم و همچنین برای سازمان سنجش و حتی دانش‌آموزان کشور که نمی‌خواهم وارد این موضوع شوم. با این سابقه‌ای که در بحران کرونا آموزش‌وپرورش از خود به جا گذاشته من امیدوار نیستم مردم به گفته‌ها و توصیه‌های این وزارتخانه در آینده عمل کنند. اعتماد مردم در این زمینه سلب شده است. بنابراین نمی‌گویم هیچ آینده روشنی برای آموزش کشور متصور نیستم.

اخبار مرتبط: