به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، عصر امروز دیدار رمضانی رهبر انقلاب با دانشجویان مانند سنوات گذشته اما نه به صورت حضوری بلکه ویدئو کنفرانس برگزار شد و تعدادی از دانشجویان به نمایندگی از تشکل های مختلف دانشجویی در حضور رهبر انقلاب به بیان نقطه نظرات خود پرداختند.

بر اساس این گزارش، محمد حسین حبیبی، مسئول گروه جهادی روح الله دانشگاه امیرکبیر به نمایندگی از دانشجویان جهادی به بیان دغدغه و مشکلات و مسائل گروههای جهادی پرداخت که متن کامل سخنان وی به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت آقا، سلام، اجازه میفرمایید؟
با کسب اجازه از محضر رهبر معظم انقلاب عرایضم را آغاز می‌کنم.

دغدغۀ جهادگران از ابتدا «حرکت و تلاش برای تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی» بوده است. این ادعا را نه در حرف که در عمل دنبال کرده‌ایم؛ از حرکت دانشجویان جهادی به فرمان امام برای ریشه‌کن‌کردن محرومیت در مناطق دوردست کشور گرفته که به تشکیل جهادسازندگی انجامید، تا به امروز که با صدور بیانیۀ گام دوم و بیانات یک‌سالۀ اخیر شما این مسیر وارد مرحله و افق جدیدی شده است.

اکنون، با عنایت به سخنان شما در دیدار با دانشجویان سال گذشته که دستور العمل پیاده سازی گام دوم انقلاب و حرکت به‌سمت جامعه و تمدن اسلامی را بار دیگر تشریح، و بر ایجاد حرکت عمومی با محوریت جوان متعهد به‌عنوان عنصر لازمۀ این حرکت تأکید کردید و فرمایشاتتان در دیدار جمعی از جهادگران که به‌طور خاص به اهمیت ترویج عمومی این حرکت به‌شکل یک گفتمان و فراگیرشدن آن در بین همۀ جوانان، اشاره و بُعدِ بدیعی از دریای بیکرانۀ جهاد را برای ما نمایان کردید؛ سخنان خود را به ایجاز و اختصار در دو محور بیان می‌کنیم:

الف: در ابتدا خلاصه‌ای از شرح وضعیت و موقعیت حال حاضر گروه‌های جهادی نسبت به انتظارات شما را شرح میدهیم.

حرکت‌های جهادی چند سالی‌ست با شناخت صحنه‌های فعالیت خود و انتخاب جهتی صحیح در راستای اهداف بلند انقلاب اسلامی در حرکت هستند.

- به‌عنوان مثال، پس از چندین سال حضور دانشجویان در مناطق محروم شاهد شکل گیری نگاه مسئله محوری در گروه‌های جهادی هستیم به گونه‌ای که دانشجویان جهادگر با اتکا به ظرفیت علمی و عملی دانشگاه ها، مسائل و مشکلات را ریشه یابی کرده و ضمن مطالبه گری، وارد میدان عمل می‌شوند.

- در مثالی دیگر، با توجه به اهمیت بالای مسئلۀ حاشیه‌نشینی از سال ۹۵، جمعیت دانشجویی امام حسن (ع) برای تبدیل‌کردن تهدید حاشیه‌نشینی به فرصت، تشکیل شده است و در این راستا جمعی از گروه‌های جهادی در کنار فعالیت در روستا عرصه فعالیت مستمر خود را به مناطق حاشیه نشین گسترش داده اند.

- در مثالی دیگر می توان به فعالیت‌های گروه‌های جهادی در زمینه‌های علمی و آموزشی، فرهنگی و تربیتی و اقتصادی اشاره نمود که اتفاقات شایانی را در این عرصه‌ها شاهد هستیم.

- مثال مهم دیگرکه توسط جهادگران صورت پذیرفته، اقداماتی ست که موجب جلب مشارکت مردمی برای پاسخگویی به نیاز‌های محرومین شده است؛ که نقطۀ اوج آن را می‌توان مشارکت در حوادث و بلایای طبیعی دانست، که مثال حرکت‌های جهادی شکل‌گرفته از دل مردم خود بارقه‌هایی از این حرکت عمومی را به همگان نشان داده است. گروه‌های جهادی بنا بر ذات مردمی خود در بحران‌های گذشته، چون زلزله کرمانشاه و سیل سال گذشته نه‌تن‌ها منفعل نشدند بلکه با شور دوچندان از اولین جمع‌هایی بودند که در صحنه حاضر شدند و تا آخرین لحظه در کنار هم‌وطنان عزیزمان حضور داشتند.

- اوج تمامی این فعالیت‌ها از ابتدای شیوع بیماری منحوس کرونا به نمایش درآمد، این بار هسته‌های گروه‌های جهادی در سراسر کشور و در تک تک محلات فعال شدند. از تامین کادر درمان و کادر خدماتی بیمارستان‌ها تا تولید ملزومات پزشکی تا اقدامات پژوهشی و علمی. اقداماتی که منجر به پیوستن اقشار مختلف مردم و عمومی شدن گفتمان حرکت‌های جهادی شد؛ و اوج این بروز و ظهور را می‌توان در رزمایش کمک مؤمنانه مشاهده کرد.

ب: حضرت آقا! این‌ها گوشه‌ای از تلاش فرزندان شما در جهت تحقق فرمایشاتتان می‌باشد، ولی در کنار این تلاش‌ها هرچه به‌سمت عمومی‌شدن گفتمان جهادی پیش می‌رویم بیم بروز خطراتی درمقابل این گفتمان را نیز داریم:

۱- عدم حضور نماینده حرکت‌های مردمی در شورای تصمیم گیر بحران ها.

در چندسال گذشته از سویی شاهد ظرفیت‌های بالقوۀ مردمی در امداد رسانی فوری در حوادث و مخاطرات طبیعی هستیم و از سوی دیگر شاهد ساختارها، نهاد‌های مختلف که در هجوم حوادث و اتفاقات امکان حل مسئله و مدیریت صحنه را نداشته؛ و درنهایت، این نهاد‌ها و ساختار‌ها بدون درنظرگرفتن بستر و نقشی برای اراده‌های خودجوش مردمی که نقش مهمی در حل مسئله را به عهده دارند، چیزی جز سلسله‌مراتب اداری و فرمایشات بی‌روح سازمانی را از خود بروز نمی‌دهند.

به نظر می‌رسد لازم است با توجه به گستردگی حرکت‌های جهادی، جایگاهی در نهاد‌ها و شورا‌های تصمیم‌گیر در زمان‌های ورود این اراده‌های خودجوش به مسائل، شکل گیرد.

مثال این مدعا را می توان در بحران‌هایی همچون سیل و زلزله در سال‌های اخیر مشاهده نمود.

۲- سازمانی و حاکمیتی‌شدن گروه‌ها و حرکت‌های خودجوش مردمی.

در جامعۀ اسلامی لازم است امور محرومیت‌زدایی با مواسات و همدلی آحاد مردم صورت پذیرد و حرکت‌های پربرکت جهادی گامی مؤثر در مسیر حرکت به‌سمت تحقق جامعه و تمدن اسلامی است. در شرایط کنونی نهاد‌ها و سازمان‌های مسئول بیش‌ازپیش به امورات محرومیت‌زدایی ورود کردند که این در جای خود مایۀ خوشحالی است لکن تفاوت «جایگاه» و «جنس حضور» گروه‌های جهادی و این نهاد‌ها مسئله‌ای چالش‌برانگیز شده است. دستگاه‌های حاکمیتی به‌دنبال انجام رسالت خود در زمینه‌های مختلف هستند، اما گروه‌های جهادی در کنار نگاه محرومیت زدایی به رسالت فرهنگ‌گستر خود و عمومی‌نمودن این گفتمان فکر می‌کنند، اما اکنون با حرکت هرچه بیشتر گروه‌ها به‌سمت انجام بی‌چون‌وچرای مأموریت‌های سازمانی این نهاد‌ها، این گروه‌ها از هویت جهادی و انقلابی خود فاصله گرفته و به‌سمت حاکمیتی‌شدن و استهالۀ رسالت خود پیش خواهند رفت. آیا گروه‌های جهادی صرف تامین کننده نیروی اجرایی و بدنه مردمی در جهت پیاده سازی طرح‌های این نهاد‌ها باید باشند؟ آیا بناست نیرو‌های جهادی در لایه طراحی و رقابت با این نهاد‌ها حضور خود را تعریف نمایند؟

در شرایط مطلوب لازم است نهاد‌ها به‌جای ایفای نقش کارفرما به‌عنوان حامی و پشتیبان حرکت‌های جهادی نقش‌آفرینی نمایند که متاسفانه این حمایت به طرز نادرستی در حال رخ دادن است

۳- استفادۀ جریان‌های سیاسی از جایگاه مطلوب گروه‌های جهادی.

حضرتعالی پس از ادغام جهادسازندگی تدبیر نمودید، بسیج؛ سازماندهی جوانان را در قالب گروه‌های جهادی به عهده بگیرد و دولت عرصه فعالیت گروه‌های جهادی را تامین کند. اگر این تدبیر نبود، شاید تاکنون حرکت‌های جهادی که جوشیده از دل مردم هست بار‌ها دست خوش فراز و نشیب دولت‌های مختلف قرار می‌گرفت. امروز با رشد روز افزون حرکت‌های جهادی توجه نهاد‌ها و جریان‌های سیاسی بیش از پیش جلب شده، لکن آنچه در عمل مشاهده می‌شود آن است که تمایل برخی نهاد‌ها به حرکت‌های جهادی نه در جهت تقویت و تحکیم آن است، بلکه در استفادۀ ابزاری و به‌عنوان شیوه‌ای از تبلیغ برای کسب مقبولیت و محبوبیت در بین عامۀ مردم است؛ و با این رویکرد شاهد تأسیس نهاد‌ها و پایگاه‌های موازی هستیم که هر یک در اختیار و زیر نظر یک جریان و شخص و به صورت مجزا از بسیج مردمی فعالیت میکنند را شاهد هستیم؛ و این خود نیازمند نظارت و دقت بیشتر در نهاد‌های متولی است

آقا جان
شما در دیدار سال گذشته با دانشجویان فرمودید نقش‌آفرینی حرکت‌های جهادی در مسائل و به‌دوش‌کشیدن بار‌های انقلاب نیازمند حلقه‌های میانی است، حلقه‌هایی که وظیفۀ هدایت، تمرکز، پیگیری، فعالیت پی‌درپی و لحظه‌به‌لحظه را بر عهده دارد. در این ارتباط ابهاماتی مطرح است آیا این حلقه‌های میانی نیازمند راهبری از سوی سازمان یا نهاد خاصی یا چندین نهاد میباشد؟ یا این حلقه‌های میانی باید بر اساس آنچه خود از صحنه برداشت میکنند اقدام نمایند؟ همچنین با در نظر گرفتن آنکه سازماندهی حرکت‌های مردمی تاکنون در بستر بسیج صورت میگرفته، آیا ساختار و تشکیلات بسیج برای حمایت و هدایت این حلقه‌های میانی نیازمند باز طراحی و بروز رسانی نمیباشد؟ یا مجموعه دیگری باید نقش حمایت و هدایت این حرکت‌ها را ایفا نماید؟

این مسئله به جهت اینکه ابهامات بسیاری را در مجموعه‌ها و نهاد‌ها به‌وجود آورده است نیازمند تشریح و شفاف‌سازی توسط حضرتعالی می باشد.

در آخر، فرزندان شما امیدوارند با تلاش‌های شبانه‌روزی خود و نصب العین قراردادن منویات حضرتعالی و دفع خطرات مطرح‌شده بر سر راه حرکت‌های جهادی، این حرکت‌ها به قله‌های عالی انقلاب رسیده و در دستیابی به ایران قوی موثر باشد.

والسلام علیکم و الرحمه الله برکاته
محمد حسین حبیبی
مسئول گروه جهادی روح الله
دانشگاه صنعتی امیرکبیر

اخبار مرتبط:

متن سخنرانی نماینده دفتر تحکیم وحدت در محضر رهبر انقلاب