یادداشت انتقادی بازیگر «همه مردان رئیس جمهور»فرهیختگان آنلاین: چهل و پنج سال بعد از رسوایی «واترگیت» که به استعفای ریچارد نیکسون رئیس جمهور وقت امریکا ختم شد، رابرت ردفورد با انتشار یادداشتی در روزنامه واشنگتن پست با یادآوری خاطرات خود از بازی در نقش باب وودوارد روزنامهنگار امریکایی و یکی از افشاگران واترگیت در فیلم «همه مردان رئیس جمهور»، از برخورد دونالد ترامپ با رسانهها به شدت انتقاد کرده است.
رابرت ردفورد: برخورد ترامپ با رسانهها از دولت نیکسون هم بدتر است
او در این یادداشت به صراحت نوشته که برخورد رئیس جمهور فعلی امریکا با رسانهها حتی از نحوه رویارویی دولت نیکسون با مطبوعات بدتر است.
ردفورد در این مطلب ابتدا خاطره خود را از اولین باری که درباره واترگیت شنید، روایت کرده است: در ژوئیه 1972 من سوار قطار بودم تا برای فیلم «کاندیدا» در فلوریدا تبلیغ کنیم. خبرنگاران سیاسی و سینمایی همراه ما بودند و من شنید که از شایعهای درباره نفوذ به مقر کمیته ملی حزب دموکرات در مجتمع واترگیت در واشنگتن صحبت مکردند. این ماجرا را دو روزنامهنگار جوان واشنگتن پست، باب وودوارد و کارل برنستاین پوشش میدادند.»
ردفورد در ادامه مینویسد که او شیفته این داستان شد، طوری که «به ذهنم رسیدمیتواند به فیلم خوبی تبدیل شود؛ تلاش دو روزنامهنگار سختکوش برای دستیابی به حقیقت. اولین ایده من فقط این بود که فیلمی درباره دو خبرنگار، اهمیت روزنامهنگاری و آزادی رسانهها ساخته شود. مدت گذشت و عمق رسوایی واترگیت کشف شد.»
اما در ابتدا وودوارد و برنستاین تماسهای ردفورد را پاسخ نمیدادند. ردفورد در این باره مینویسد: «آنها میترسیدند از سوی دولت نیکسون برایشان پاپوش و دسیسه ساخته شود.»
اما در نهایت «همه مردان رئیس جمهور» ساخته شد و به یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینما با موضوع روزنامهنگاری تبدیل شد.
بعد از بازگویی این خاطرات، بازیگر و کارگردان برنده اسکار به شباهتهای وقیع سال 1972 و 2017 اشاره میکند: «اشتراکها زیادند. بزرگترین شان اهمیت رسانههای آزاد و مستقل است که تا از دموکراسی ما دفاع کنند.»
ردفورد در ادامه انتقادهای خود از ترامپ را علنی کرده است: «وقتی رئیس جمهور ترامپ از حضور در «جنگ در حال وقوع» با رسانهها صحت میکند، آنها «جزو دغلبازترین انسانهای روی زمین» میخواند و توییت میکند که آنها «دشمن مردم امریکا» هستند، ادبیات او اتهامهای دروغین دولت نیکسون به روزنامهنگاری «تقلبی» و «نخنما» را به سطحی جدید و خطرناک میبرد.»
اما این دو دوران چه تفاوتهایی دارند؟ ردفورد مینویسد: «زیادند. کشور ما دچار شکاف شده و اتکای ما به حقیقت ضعیف است.» او با ستایش از سیاستمداران در سال 72 که «سیاست های حزبی خود را کنار گذاشتند تا حقیقت را کشف کنند» و متحد شدند تا «برای پایان دادن آرام یک دوران ریاست جمهوری فاسد و مجرمانه راه حل پیدا کنند» به شکل واضح میگوید که شک دارد در دوران فعلی اتفاق مشابهی رخ دهد.
ردفورد مینویسد: «جان دین در بیانیهای در ماه می 1973 به آنچه تلاش برای بیاعتبار کردن شهادت او به واسطه بیاعتبار کردن شخصی خود بود، اشاره کرد. این گفته او مشهور است: «حقیقت همیشه ظاهر خواهد شد». من نگرانم که این روزها حقیقت ظاهر نشود.»
مطالب پیشنهادی
.gif?v=0)
