فاصله در صدر جدول ۷ امتیاز است نه ۱۰ امتیاز

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، ملی‌پوش سپاهان از آن‌دسته بازیکنان کم‌حاشیه فوتبال ایران به‌شمار می‌رود و هرچقدر خودش از حواشی فرار می‌کند، اما اتفاقاتی می‌افتد که او را در دام حاشیه انداخته و دوباره نامش بر سر زبان‌ها خبرساز می‌شود. در بازی رفت سپاهان و پرسپولیس در تهران به‌خاطر یک عکس در اینستاگرامش از بازی محروم شد و در بازی برگشت هم به‌خاطر حضورنداشتن سپاهان در زمین بازی نتوانست دیدار با پرسپولیس در فصل نوزدهم را تجربه کند، هرچند معتقد است شاید بازی برگشت بالاخره برگزار و فاصله در صدر جدول کم شود. گفت‌وگوی «فرهیختگان» با سعید آقایی را در ادامه می‌خوانید.

به‌عنوان یک بازیکن حرفه‌ای نظرت درمورد ادامه رقابت‌های لیگ در شرایط فعلی چیست؟

 به‌نظرم اولین اولویت این است که سلامت جامعه درنظر گرفته شود، چون ما فوتبال بازی می‌کنیم تا مردم را سرگرم کنیم و با چنین هدفی به زمین می‌رویم. اگر ادامه رقابت‌های لیگ برای سلامتی مردم مضر نباشد، پس چه بهتر که از سر گرفته شود، چون همه تیم‌ها هزینه‌های زیادی کرده‌اند و باید لیگ را ادامه داد تا تکلیفش مشخص شود، بنابراین به‌نظر من اول باید سلامت مردم را درنظر گرفت و در وهله بعدی به‌خاطر تعطیلات دوماهه لیگ باید سلامتی بازیکنان را هم مدنظر قرار داد که بر اساس آن فکر می‌کنم حدود یک ماه زمان می‌برد تا بدن بازیکنان دوباره به شرایط عادی برگردد و بتوانند آماده برگزاری مسابقات شوند.‌ پس ان‌شاءالله با لحاظ این دو موضوع یک تصمیم خوب و به سود فوتبال کشور گرفته شود.

وضعیت خودت و تمرین در قرنطینه چطور است؟

این تمرینات الکی است، چون اصلا در خانه نمی‌توان تمرین کرد. از سوی دیگر برای اینکه شرایط را رعایت کنیم، حتی نمی‌توانیم در سطح شهر تمرین کنیم. چنین تمریناتی اصلا برای آماده‌سازی بازیکن به‌حساب نمی‌آید و ان‌شاءالله یک تصمیم خوب گرفته شود تا بتوانیم ادامه لیگ را برگزار کرده و ما هم از بلاتکلیفی نجات پیدا کنیم.

به‌نظرت اهدای قهرمانی به پرسپولیس با توجه به اختلاف ۱۰ امتیازی در صدر جدول امری منطقی است؟

البته من شنیده‌ام قانونی وجود دارد که اگر لیگی ۷۰درصدش برگزار شده باشد، می‌توان درخصوص تعیین قهرمان تصمیم‌گیری کرد، این درحالی است که ما حدود ۶۰ تا ۶۵ درصد لیگ‌مان را برگزار کردیم. خیلی در این مورد نمی‌خواهم صحبت کنم که جام را به چه تیمی بدهند و چه تیمی استحقاقش را دارد، اما امیدوارم تصمیمی گرفته شود که حق هیچ تیمی ضایع نشود. البته اختلاف هم در صدر ۷ امتیاز است نه ۱۰ امتیاز، چون هنوز رای بازی‌ای که برگزار نکردیم در استیناف است، پس باید همه موارد را درنظر گرفت و درنهایت با یک تصمیم خوب و مناسب به نفع فوتبال عمل کرد تا همه تیم‌ها راضی باشند و هیچ تیمی هم ضرر نکند، این درحالی است که ما باید لیگ‌های پایین‌تر را هم درنظر بگیریم، چون خیلی از تیم‌ها در لیگ دسته‌اول هزینه‌های زیادی کرده‌اند تا به لیگ برتر صعود کنند.

کمی هم درمورد بازی با پرسپولیس صحبت کن؛ مسابقه‌ای که برگزار نشد و کلی حرف‌وحدیث به‌همراه داشت و درنهایت هم کمیته انضباطی سه‌امتیاز آن را به پرسپولیسی‌ها داد.

ما در هرحال خودمان را برای رساندن به ورزشگاه آماده می‌کردیم. شرایط اصلا خوب نبود، حالا بعد از آن هرکسی گفت ما شرایط را درست کردیم یا شرایط خوب بوده، این حرف‌ها دروغ است، چون می‌خواهند با این صحبت‌ها بگویند ما وظیفه‌مان را انجام دادیم. هرکسی گفت شرایط خوب و اوکی بوده، مطمئنا دروغ گفته است. قسم می‌خورم دوسه بار برای بیرون آمدن از هتل اقدام کردیم که ما را با سنگ زدند. از سوی دیگر هواداران ما می‌گفتند یا بازی با تماشاگر برگزار شود و یا اصلا بازی نکنیم و بحث‌شان این بود، اما این که راه باز بود و ما خودمان نرفتیم، دروغ بزرگی است.

البته امیر قلعه‌نویی هم گفت که ما از هتل بیرون نیامدیم تا خون از دماغ کسی نیاید.

این حرف درست است و شرایط اصلا خوب نبود، با این‌حال ما بالاخره به ورزشگاه رفتیم، هرچند دیر رسیدیم. در هر صورت عادلانه این است که این بازی سرانجام برگزار شود و ان‌شاءالله ببینیم قسمت‌مان چه می‌شود و استیناف چه رایی می‌دهد.

عده‌ای هم گفتند سپاهانی‌ها از ترس‌شان در زمین مسابقه حاضر نشدند.

این حرف‌ها دیگر چیست؟ از چه چیزی باید می‌ترسیدیم؟ ما در استادیوم آزادی و درمقابل هواداران‌شان اینها را بردیم! در هر صورت حرف و حدیث زیاد است، اما اینکه کدام حرف درست است یا غلط، دیگر به این مسائل کاری ندارم و نمی‌خواهم وارد این بحث‌ها شوم.

شاید زمان زیادی از دیدار رفت با پرسپولیس گذشته باشد، اما هیچ‌گاه درمورد اتفاقی که منجر به محرومیتت در این دیدار شد، صحبت نکردی؛ محرومیتی که خیلی‌ها عقیده داشتند به ناحق درقبال تو اعمال شد.

در آن بازی به‌خاطر عکس یک کبوتر که روی پیج اینستاگرامم گذاشتند، محرومم کردند. هرچند این موضوع اصلا تقصیر من نبود.

 پس چرا در همان زمان نگفتی کار تو نبود؟

اگر می‌گفتم کار من نیست، همه فکر می‌کردند دروغ می‌گویم، اما خدا شاهد است که اصلا تقصیر من نبود و یک اتفاق باعث رقم خوردن این موضوع شد که بعدا سر فرصت در موردش توضیح لازم را می‌دهم، اما اشتباهم را می‌پذیرم، چون در صفحه من این اتفاق افتاد، با وجود اینکه بازهم می‌گویم کار من نبود و درواقع یک شوخی بود که یک نفر انجام داد و اصلا کار درستی نبود.

از آن‌دسته از بازیکنانی هستی که هر فصل نامت برای حضور در جمع سرخابی‌ها به‌خصوص استقلال مطرح می‌شود. البته این موضوع تا امروز محقق نشده است.

قرارداد من امسال با سپاهان به پایان می‌رسد، هرچند برخی گفتند سعید آقایی تمدید کرده، که این حرف‌ها درست نبود. درخصوص تمدید قرارداد فقط یک جلسه با مسئولان سپاهان صحبت کردیم که در آن جلسه هم توافقی حاصل نشد و قرار شد بعدا دوباره صحبت کنیم که هنوز جلسه بعدی را برگزار نکرده‌ایم. این درحالی است که چون از قراردادم زیر 6ماه باقی مانده، می‌توانم با تیم‌هایی که خواهان جذب من هستند، مذاکره کنم.

پیشنهادی هم دریافت کردی؟

به‌جز سپاهان که پیشنهاد تمدید قرارداد داده، از سه تیم داخلی هم پیشنهادهای خیلی خوبی دارم، هرچند اگر شرایط درست شود، خیلی دوست دارم برای سال آینده از ایران بروم.

استقلال و پرسپولیس هم جزءشان است؟

پیشنهاداتی هست. صبر کنید به‌مرور زمان مشخص می‌شود.

شاید هم منتظری تکلیف قلعه‌نویی با سپاهان مشخص شود تا سپس تیم جدیدش را انتخاب کنی.

امیرخان همیشه به من لطف داشته و چهار پنج سال هم با او کار کرده‌ام. این موضوع هم برایم مهم است، چون او از آن دسته مربیانی است که روی فوتبالم تاثیر زیادی گذاشته. ان‌شاءالله اگر شرایط مهیا شود، چون با هم راحت هستیم، شاید فصل بعد هم در خدمتش باشم.

البته شنیده می‌شود شاید قلعه‌نویی سرمربی فصل بعدی استقلال شود.

فوتبال است و هزار اتفاق و هیچ چیزی در آن معلوم نیست. باید ببینیم شرایط با سپاهان چطور پیش می‌رود. سپاهانی‌ها در حق من لطف زیادی کرده و هواداران این تیم هم همیشه از من حمایت کرده‌اند و باید این موضوع را هم در نظر بگیرم، بنابراین قطعا با اولین تیمی که مذاکره می‌کنم، سپاهان خواهد بود.

چند درصد از سپاهان دریافتی داشته‌اید؟

خداروشکر دریافتی‌های ما خوب بوده و از این لحاظ مشکلی نداشتیم. فکر می‌کنم کمی بیشتر از ۷۰ درصد از قراردادمان را گرفته باشیم.

* نویسنده: محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، روزنامه‌نگار