متهم شدن کاندیداهای انتخاباتی آمریکا به رسوایی جنسی که ظاهرا جزء فرهنگ سیاسی این کشور شده است، این‌بار با «جو بایدن» آغاز شددر این گزارش به برخی از افشاگری‌هایی که توانست نتیجه انتخابات را تغییر دهد و همچنین رسوایی اخلاقی روسای‌جمهور آمریکا و مقامات این کشور پرداخته شده است.
اپیدمی رسوایی
به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، در تقویم انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، ماه اکتبر (مهرماه) به «ماه رسوایی» معروف است و هر کمپین علیه کاندیدای حزب رقیب دست به افشاگری‌هایی می‌زند تا از این طریق، در روند رای مردم تغییر ایجاد کند. انتخاب ماه اکتبر برای رسوا کردن، از آن جهت حائز اهمیت است که کاندیدایی که علیه او افشاگری صورت می‌گیرد، فرصت چندانی تا ماه بعد (نوامبر) برای ترمیم جایگاه ازدست‌رفته نخواهد داشت و عمدتا افشاگری‌ها به شکلی به کمپین نامزد رقیب مرتبط است. تعیین آغاز پروژه رسوایی کاندیدای رقیب را نظرسنجی‌های انتخاباتی مشخص می‌کند. با افزایش فاصله اقبال مردمی به یکی از کاندیداها، کمپین دیگر به دنبال هر راهی برای توقف روند رو به رشد محبوبیت کاندیدای رقیب است. در چند هفته گذشته و با شیوع ویروس کرونا، نظرسنجی‌ها از کاهش نسبی محبوبیت دونالد ترامپ همزمان با انتقادات از نحوه مواجهه دولت او با این ویروس را نشان می‌دهد. این وضعیت در کنار کناره‌گیری برنی سندرز به‌نفع بایدن، باعث رشد محبوبیت نامزد دموکرات در نظرسنجی‌ها شده است. نتایج یک نظرسنجی که اواخر هفته گذشته منتشر شد، نشان می‌دهد جو بایدن، ۱۱درصد از دونالد ترامپ رئیس‌جمهور کنونی آمریکا جلوتر است. همین وضعیت نیز باعث شده به دنبال اعلام یک رسوایی اخلاقی علیه جو بایدن، برخی رسانه‌های آمریکایی، این اقدام را تلاش جمهوری‌خواهان برای تخریب چهره تنها نامزد حزب دموکرات تلقی کنند. در چند سال اخیر افشاگری افراد در آمریکا، عمدتا حول‌وحوش مسائل اخلاقی شکل گرفته است. تکثر این رسوایی باعث شده بسیاری از کسانی که مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند، منتظر نمانند تا ماه اکتبر برسد و افشاگری کنند. رسوایی اخلاقی در جامعه سیاستمداران آمریکا، در افکار عمومی به این علت که برخلاف اخلاق و قانون است، زشت شمرده می‌شود ولی از سوی دیگر در میان مسئولان آمریکایی، مساله‌ای فراگیر و حتی به نوعی عادی است.
جدیدترین نمونه مهم در پرونده غیراخلاقی سیاستمداران آمریکایی، به جو بایدن مربوط است. او به تازگی متهم شده کارمند سابقش را مورد آزار و اذیت قرار داده است. تارا رید در شکایت‌نامه‌ای که به اداره پلیس متروپولیتن واشنگتن ارائه داده است، چنین نوشته که این اتفاق در دوره‌ای رخ داد که او به عنوان کارمند دفتر بایدن در سنا کار می‌کرد. بایدن نزدیک چهار دهه از سال ۱۹۷۳ تا ۲۰۰۹ سناتور ایالت دلاویر بوده است. اتهام این زن به 27 سال پیش در سال 1993 باز می‌گردد. او ماه گذشته میلادی شکایت خود را علنی ساخته است. این افشاگری تارا رید درحالی رسانه‌ای شده که دو هفته پیش نیز لوسی فلورز، نامزد پیشین معاونت فرمانداری ایالت نوادای آمریکا در مقاله‌ای اعلام کرد که جو بایدن، در جریان رقابت‌های انتخاباتی ۲۰۱۴ به شکل نامناسب و غیراخلاقی با وی رفتار کرده است. جو بایدن در پاسخ به او در توئیتر نوشت که «در طول سال‌های متعدد رقابت‌های انتخاباتی هرگز حتی یک‌بار هم، رفتارم نامناسب نبوده است. اگر گفته می‌شود چنین کاری کرده‌ام، با احترام گوش می‌کنم اما هرگز چنین قصدی نداشته‌ام.» پاسخ بایدن موجب شد تا سیلی از انتقادات با هشتگ‌های توئیتری مختلف از این اقدام شکل بگیرد و کاربران این شبکه اجتماعی او را فردی ضدحقوق زنان معرفی کنند.
هنوز دلیل این کتمان 27 ساله تارا رید و 6 ساله لوسی فلورز مشخص نیست و اینکه چرا در دوره‌های زمانی دیگر علیه بایدن شکایتی صورت نگرفته، اما به احتمال زیاد این افشاگری‌ها بی‌ارتباط با کمپین حزب جمهوری‌خواه آمریکا نیست. در فرهنگ سیاسی آمریکا، افشاگری، بخشی از پروسه رقابت‌های انتخاباتی و ابزاری سیاسی برای تحمیل شکست به کاندیدای رقیب به حساب می‌آید. برخلاف دونالد ترامپ، جو بایدن از این ناحیه آسیب‌پذیر است. دونالد ترامپ در سال 2016 با وجود تمام رسوایی‌های اخلاقی و غیراخلاقی، پیروز انتخابات شد و در چهار سال گذشته نیز هر کاری هم انجام داده باشد، خیلی متفاوت با اقداماتش در سال 2016 نیست اما ماجرا برای جو بایدن متفاوت است. او تازه در گرداب افشاگری‌ها درباره رسوایی‌های اخلاقی‌اش افتاده و روزهای دشواری در پیش دارد. او اگر از تمام این پرونده‌ها هم آسیب نبیند، با افشاگری پرونده اوکراین که ترامپ برای به نتیجه رساندن آن، استیضاح هم شد، حتما آسیب شدیدی خواهد دید. شاید کمپین ترامپ، اطلاعات دخالت بایدن به نفع پسرش در قرارداد با اوکراین را به رسانه‌ها بدهد و از این طریق بتواند بایدن را برای همیشه حذف کند. در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا نه‌تنها کمپین‌ها که رسانه‌ها نیز حریصانه در جست‌وجوی پیدا کردن یک رسوایی پنهان مانده از کاندیدایی هستند که تمایل به ریاست‌جمهوری او ندارند. آنها البته کار سختی در پیش ندارند، چراکه رسوایی در سیاست آمریکا به‌ویژه در حوزه اخلاقی گرچه مذموم است اما تقریبا در تمام صفحه‌های سیاسی آمریکا قابل مشاهده است. اندرو جکسون، هفتمین رئیس‌جمهور آمریکا، استیون گروور کلیولند بیست‌ودومین رئیس‌جمهور آمریکا، جو بایدن، سناتور مک‌کین و دونالد ترامپ از مقاماتی بودند که افشاگری علیه آنان در جریان رقابت‌های انتخاباتی انجام شد. از این چند نفر، افشاگری‌ها مک‌کین و بایدن را از گردونه رقابت حذف کرد ولی دیگران توانستند به کاخ سفید راه پیدا کنند. در این گزارش به برخی از افشاگری‌هایی که توانست نتیجه انتخابات را تغییر دهد و همچنین رسوایی اخلاقی روسای‌جمهور آمریکا و مقامات این کشور پرداخته شده است.
رسوایی پدران بنیانگذار
الکساندر همیلتون یکی از بنیانگذاران اصلی آمریکا بود. او امضا‌کننده بیانیه استقلال این کشور، بنیانگذار حزب فدرالیست که تا سال 1801 قدرت را در آمریکا به دست داشت و همچنین نخستین وزیر خزانه و پایه‌گذار نظام مالی دولت آمریکا بود. او در دوران وزارتش درحالی که مردی متاهل بود با ماریا رینولدز، که یک زن متاهل بود، رابطه داشت. همسر رینولدز پس از مدتی متوجه این رابطه شده و برای آنکه همیلتون را رسوا نکند چندین سال از او حق‌السکوت می‌گرفت. بعدها در سال 1797، زمانی که همیلتون دیگر وزیر خزانه‌داری نبود، جیمز کلندر که یک روزنامه‌نگار بود این قضیه را افشا کرد تا همیلتون مجبور به عذرخواهی علنی شود. کلندر همچنین سالیان بعد رسوایی توماس جفرسون یکی از متفکران اصلی و بنیانگذاران آمریکا، نویسنده اصلی و اعلامیه استقلال ایالات‌متحده آمریکا را نیز افشا کرد. جفرسون سومین رئیس‌جمهور آمریکا بود که از سال 1801 تا 1809 قدرت را در واشنگتن در دست داشت. کلندر در افشاگری خود مدعی شده بود جفرسون از همینگز خواهر ناتنی همسر متوفی خود مارتا، چند فرزند دارد. این ادعا دو قرن بعد در سال 1998، توسط گروهی از محققان مورد راستی‌آزمایی قرار گرفت.
اندرو جکسون، هفتمین رئیس‌جمهور
اندرو جکسون پیش از ریاست‌جمهوری نماینده کنگره، سناتور و فرماندار فلوریدا بوده و در زندگی‌اش نشانه‌هایی از یک رسوایی اخلاقی وجود دارد. افشاگری‌ها علیه او، در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری به جریان افتاد و درنهایت نیز به مرگ همسرش منجر شد. او در سال ۱۷۹۱ درحالی با راشل دونلسون ازدواج کرد که وی هنوز به صورت رسمی از همسر قبلی خود جدا نشده بود.
به همین دلیل ازدواج آنها باطل شد تا اینکه این دو توانستند در سال 1795 مجدد با یکدیگر ازدواج کنند. در تمام دوران کاری جکسون، این مساله دستاویزی برای سرزنشش از سوی رقیبان سیاسی بود. پس از پیروزی جکسون در انتخابات ریاست‌جمهوری راشل که گفته می‌شد دچار فروپاشی عصبی شده، درگذشت و حتی نتوانست مراسم تحلیف همسرش را ببیند. جکسون اتهام‌زنی‌ها در زمان مبارزات انتخاباتی را عامل مرگ راشل می‌دانست.
جیمز بیوکنن، پانزدهمین رئیس‌جمهور
جیمز بیوکنن پیش از ریاست جمهوری سابقه سناتوری و فعالیت های دیپلماتیک نیز داشته است. پرونده غیراخلاقی او به نوعی متفاوت از دیگر پرونده‌های دیگر سیاستمداران است. طعمه او نه یک زن است و نه یک انسان معمولی که با ویلیام روفوس کینگ سیاستمدار عالی‌رتبه آمریکایی دارای رابطه همجنس‌بازی بوده است. کینگ در دوران ریاست‌جمهوری فرانکلین پیرس،معاون او بوده است. استفاده نامشروع یک رئیس‌جمهور از معاون رئیس‌جمهور قبلی مساله جدید و نادری بود که پانزدهمین رئیس‌جمهور آمریکا آن را در تاریخ این کشور ثبت کرد.
شروع به‌کار او درست قبل از وقوع جنگ داخلی امریکا بود. جیمز بیوکنن نه تنها در برقراری صلح در کشور جنگ‌زده‌اش ناکام ماند، بلکه موجب ناخشنودی هر دو حزب جنگ (داخلی) امریکا نیز شد. بسیاری هنوز هم بیوکنن و عدم مدیریت صحیح وی را دلیلی بر شروع جنگ داخلی امریکا می‌دانند.
استیون گروور کلیولند، بیست‌ودومین رئیس‌جمهور
استیون گروور کلیولند نخستین فردی است که دو دوره غیرمتوالی به عنوان رئیس‌جمهور آمریکا انتخاب شده است. او متهم بود که به زنی با نام ماریا کرافتز هالپین تجاوز کرده است. هالیپن همچنین با افراد دیگری چون اسکار فولسام، دوست و پدرزن کلیولند روابط غیراخلاقی داشته است. پایگاه آمریکایی «آلترنت» درباره او اینطور نوشته است: «گروور کلیولند برای خود شهرتی به عنوان مرد زن‌ها بودن، به هم زده بود. او در حالی که شهر بوفالو نیویورک مشغول فعالیت‌های وکالت بود با زن جوانی به نام ماریا کرافتس هالپین رابطه داشت. هالپین سال‌ها بعد او را متهم کرده که پدر اسکار، فرزند پسر او است. کلیولند این موضوع را رد نکرد اما هرگز پدر بودنش را تایید نکرد».
ماجرای روابط غیراخلاقی با هالیپن در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری گریبان‌گیر کلیولند شد. مخالفان کلیولند برای تحت‌فشار گذاشتن او شعاری مرتبط با این مساله ساخته بودند: «ماما، کجاست بابا؟»، این شعار برگرفته از فرزند هالیپن بود که گفته می‌شد، پدر او کلیولند است. کلیولند پس از پیروزی در انتخابات با این جمله پاسخ شعار مخالفان خود را داد: «رفته به کاخ سفید، ها، ها، ها!»
وارن هاردینگ، بیست‌وهفتمین رئیس‌جمهور
وارن هاردینگ، عضو حزب جمهوری‌خواه بوده و متهم است با دو فرد به نام‌های کری فیلیپس و نان بریتون در دهه‌های 1910 و 1920 روابط غیراخلاقی داشته است. کری فیلیپس دوست نزدیک فلورانس، همسر هاردینگ بوده است. هاردینگ از طریق روابط نامشروع خود یک فرزند دختر نیز داشته است. برای نخستین‌بار در سال 1927 نان بریتون با انتشار اتوبیوگرافی خود با نام «دختر رئیس‌جمهور» مدعی شد فرزند او الیزابت متعلق به هاردینگ است. ادعاهای او در آگوست 2015 و پس از انجام آزمایش دی‌ان‌ای ثابت شد. آلترنت درباره او اینطور نوشت: « دولت وارن هاردینگ غرق در فساد، رشوه و ناشایستگی عمومی بود. او در حالی که در ابتدا به شدت پر طرفدار بود اما رئیس‌جمهوری فاجعه بود. البته برای او چندان اهمیتی نداشت چرا که او مشغول وقت گذراندن با زنان مختلفی در کاخ سفید بود. جدا از روابط بلند مدت او با کری فولتون فیلیپس که همسر دوستش جیمز فیلیپس بود، هاردینگ با نان بریتون زنی که 30 سال از او جوانتر بود، رابطه داشت».
جان‌اف کندی، سیوپنجمین رئیس‌جمهور
جان اف کندی سیوپنجمین رئیس‌جمهور آمریکاست و عضو حزب دموکرات بوده است. وی در میان سیاستمداران آمریکایی تا پیش از ترامپ پررنگ ترین کارنامه ارتباطات غیر اخلاقی را به خود اختصاص داده است. معروف ترین فردی که او در دهه 1940 به عنوان یک مرد مجرد جوان با آن ارتباط داشته ایگنا آرواد ، روزنامه‌نگار دانمارکی، و همچنین هنرپیشه ای به نام جنه تیرنی بوده اند. کندی در کارنامه خود سوابق زیادی از ارتباطات نامشروع با زنان روسپی و متاهل دارد افرادی مانند: مرلین مونرو، گونیلا وان پست، جودیث کمپل، ماری پینچات میر، مارلین دیتریش، می‌می آلفورد، و همچنین پاملا تورنور که منشی همسرش بوده است. لیست کتاب سیاه هوسرانی‌های نامشروع جان اف کندی، چشمگیر است. جان اف کندی تنها به زنان فریبنده و مسحور کننده علاقه نداشت بلکه از میان کسانی که همبستر او بودند، نام پریسکیلا ویر و جیل کووان، معاونان و منشی‌های او در کاخ سفید هم دیده می‌شود.
نیکسون و رسوایی واترگیت
رسوایی واترگیت به تبلیغات انتخابات ریاست‌جمهوری سال 1972 بازمی‌گردد. کمپین حزب جمهوری‌خواه برای پیروزی در انتخابات، افرادی را به ستاد مرکزی حزب دموکرات در هتل واترگیت واشنگتن فرستادند تا آنها علاوه‌بر سرقت اسناد و مدارک، دستگاه شنود در دفتر دموکرات‌ها کار بگذارند.
برپایه این اسناد و استراق‌سمع، ریچارد نیکسون، کاندیدای جمهوری‌خواه پیروز شد. پس از پیروزی نیکسون، با پیدا شدن یک نوار توسط مأمور حراست هتل، به‌طور تصادفی ماجرا لو رفت. دو خبرنگار روزنامه واشنگتن‌پست این موضوع را افشا کردند و کار به کنگره و دیوان عالی کشور کشید. نیکسون در ابتدا خود را از اتهامات مبرا می‌دانست، اما مخالفت او با تحویل نوارهای ضبط شده، پایش را به وسط ماجرا کشید. درنهایت نیکسون اعتراف کرد از این داستان اطلاع داشته است. کنگره آمریکا نیز به همین دلیل پرونده استیضاح او را در جریان انداخت تا نیکسون پیش از استیضاح استعفا کند.
کپی‌برداری نطق جو بایدن 1988
جو بایدن در ژوئن ۱۹۸۷ در دوران رونالد ریگان، نامزدی خود را برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۹۸۸ اعلام کرد. گفته می‌شود بایدن در سخنرانی‌های خود بدون اشاره، از بخش‌های قابل‌توجهی از سخنان رابرت کندی و هوبرت همفری و همچنین سخنرانی چهارماه قبل نیل کیناک، رهبر حزب کارگر انگلیس استفاده کرده بود. بعد از اینکه رسوایی سرقت ادبی او توسط یکی از روزنامه‌نگاران نیویورکتایمز به نام مائورین دود علنی شد، جو بایدن چاره‌ای جز کناره‌گیری از نامزدی برای انتخابات ریاست‌جمهوری ندید. بایدن درنهایت 23 سپتامبر ۱۹۸۷ به دلیل فشار رسانه‌ای پیرامون سرقت ادبی یکی از سخنرانی‌های کمپین خود، از ادامه نامزدی انصراف داد. بعدها وی متهم شد بخش‌هایی از سخنرانی‌های دیگر خود را از هوبرت هامفری، رابرت کندی و جان‌اف کندی تقلید کرده است. این موضوع سال 2015 و همزمان با احتمال کاندیداتوری او، بار دیگر مطرح شد و دونالد ترامپ در کنایه‌ای که مخاطبش بایدن بود، گفت: «من فکر می‌کنم با هم عالی باشیم. من تولید‌کننده شغل هستم. سابقه خوبی داشتم، درگیر سرقت ادبی نشده‌ام. فکر می‌کنم با او خیلی خوب بازی می‌کردم.»
بیل کلینتون، چهل‌ودومین رئیس‌جمهور
یکی از پرونده‌های رسوایی‌های اخلاقی متعدد بیل کلینتون به جنجالی‌ترین پرونده‌های تجاوز در تاریخ سیاسی آمریکا تبدیل شد. اخبار مرتبط با روابط نامشروع او با مونیکا لوینسکی منشی کاخ سفید در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا باعث شد تا کلینتون در 26 ژوئن 1998 در مقابل دوربین بگوید: «من با آن زن، خانم لوینسکی، رابطه جنسی نداشته‌ام.» او پس از انتخابات به دلیل این دروغ و جلوگیری از اجرای قانون در پرونده لوینسکی در مجلس نمایندگان استیضاح شد. کلینتون در آن زمان پس از اندرو جکسون دومین رئیس‌جمهور در آمریکا بود که استیضاح می‌شد. پرونده لوینسکی جنجالی‌ترین ارتباط نامشروع کلینتون بود نه مهم‌ترین آنها. او تقریبا در هر دوره‌ای کارنامه‌ای پررنگ از روابط نامشروع دارد. کلینتون نیز همانند دونالد ترامپ یکی از دوستان نزدیک جفری اپستین، میلیاردر مشهور آمریکایی بوده است. اپستین یکی از معروف‌ترین تاجران جنسی در آمریکا و جهان است. او سال گذشته در زندان خودکشی کرد. اپستین به جرم قاچاق انسان زندانی بود.
افشاگری درباره دختر سارا پیلین 2008
در جریان انتخابات سال 2008، سناتور جمهوری‌خواه جان مک‌کین در جریان رقابت‌های انتخاباتی، سارا پیلین فرماندار ایالت آلاسکا را به عنوان معاون اول خود معرفی کرد. در آن زمان برخی تحلیلگران می‌گفتند احتمال دارد انتخاب او تاکتیکی برای جلب‌آرای زنانی از حزب دموکرات باشد که از شکست هیلاری کلینتون از باراک اوباما ناخشنود هستند. ناشناخته و کم‌تجربه بودن پیلین یکی از انتقادات به مک‌کین برای انتخاب او بود تا اینکه در اول سپتامبر 2008 یک خبر همه‌چیز را دگرگون کرد. خبر مربوط به یک رسوایی اخلاقی بود. این‌بار رسانه‌ها نه از مک‌کین یا پیلین که از دختر او، اطلاعات ارزشمندی به دست آورده بودند. رسانه‌ها افشا کردند بریستول، دختر مجرد ۱۷ساله سارا پیلین، نامزد معاون اولی حزب، باردار است. این خبر به قدری در آمریکا مهم بود که حتی خبر واگذاری شهر الانبار از سوی نیروهای آمریکایی به ارتش عراق، تحت‌الشعاع آن قرار گرفت. افشاگری درباره بریستول، یکی از عوامل شکست مادرش در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا شد. البته پس از افشای این موضوع، رسانه‌ها تمرکز بیشتری بر زندگی پیلین کردند و رسوایی‌های دیگری را از او افشا کردند و این باعث شد ستاد مک‌کین بیش از تبلیغات به توضیح درباره حاشیه‌های زندگی پیلین بپردازد.
2016 کلکسیون رسوایی‌ها
سال 2016 همه‌چیز به شکلی عجیب تغییر کرد. اگر تا پیش از آن، تنها یک افشاگری، یک حزب را به ورطه سقوط می‌کشاند، در انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2016، نه یک افشاگری که مجموعه افشاگری‌ها هم نتوانست تاثیری در روند انتخابات بگذارد. نکته قابل‌توجه این است که در رقابت‌های سیاسی پیشین، این رسانه‌ها بودند که افشاگری می‌کردند و جامعه هم به سرعت به آن واکنش نشان می‌داد. در این سال علاوه بر رسانه‌ها، کاندیداهای ریاست‌جمهوری هم پرده از رسوایی‌های یکدیگر برداشتند ولی در عمل اتفاق خاصی نیفتاد؛ گویی که برای جامعه این مسائل دیگر دارای اهمیت چندانی نیست. در رقابت‌های انتخاباتی 2016، دونالد ترامپ نامزد جمهوری‌خواه، هیلاری کلینتون دموکرات را متهم به عدم وفاداری به همسرش و خیانت کرد. او حتی گفت که هیلاری بر فساد اخلاقی بیل کلینتون سرپوش می‌گذاشت.
هیلاری کلینتون و رسانه‌های دموکرات نیز علیه ترامپ دست به افشاگری‌های عجیبی زدند. بعد از ادعای کلینتون درباره مالیات ندادن ترامپ، شبکه خبری سی.ان.ان نیز در گزارشی اعلام کرد به احتمال خیلی زیاد ترامپ حدود دو دهه مالیات پرداخت نکرده است. این افشاگری‌ها درباره آنچه درباره فساد اخلاقی دونالد ترامپ، مطرح شد، تقریبا هیچ به حساب می‌آید. در میانه رقابت‌های انتخاباتی، جسیکا لیدز و ریچل کروکس در گفت‌وگو با رسانه‌های آمریکایی مدعی شدند دونالد ترامپ، آنها را مورد آزار و تعرض جنسی قرار داده است. روزنامه نیویورکتایمز آمریکا در این‌باره نوشته بود که یکی از موارد تعرض مربوط به سال 2005 و دیگری مربوط به حدود 30 سال پیش است. این ادعاها درحالی مطرح شده بود که در همان زمان یک فایل صوتی و ویدئویی از اظهارات به شدت زننده ضدزن ترامپ که برای حدود 11 سال پیش بود هم افشا شد. علاوه بر دو زنی که داستان خود را با نیویورکتایمز در میان گذاشتند، یک زن دیگر به نام میندی مک‌گیلیوری نیز به روزنامه پام‌بیچ‌پُست گفت در سال 2003 و در 23 سالگی با تعرض جنسی ترامپ روبه‌رو شده است. با وجود این حجم رسوایی ترامپ، او پیروز انتخابات ریاست جمهوری شد. از سال 2016 تاکنون ده‌ها زن رئیس‌جمهور آمریکا را متهم به آزار جنسی کرده‌اند، به گونه‌ای که در مواردی رسواکننده دونالد ترامپ مجبور شده مبالغ هنگفتی برای حق‌السکوت آنها پرداخت کند. اکنون نیز ترامپ با این پرونده، از شانس بالایی برای تکرار ریاست‌جمهوری برخوردار است.
* نویسنده: صادق امامی، دبیرگروه بین‌الملل
مطالب پیشنهادی
