به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، محمد تقی‌زاده دانشجوی رشته مطالعات آمریکا در دانشگاه علامه طباطبایی (ره) نوشت:

برنی سندرز رقیب اصلی دموکرات جو بایدن از رقابت های حزب دموکرات کنار کشید. بایدن معاون رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، در پی پیروزی در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات در سه ایالت فلوریدا، آریزونا و ایلینویز، عملاً به نامزد این حزب در انتخابات ریاست‌جمهوری ۲۰۲۰ در مقابل دونالد ترامپ تبدیل شده بود و سندرز شانس چندانی برای نامزدی حزب دموکرات نداشت.

حزب دموکرات همانند انتخابات 2016 حمایت چندانی از سندرز نداشت و این بار هم جانب فردی از جنس اعضای سنتی حزب را گرفت. رهبران حزب بیشتر موافق بایدن هستند. نظر موافق حزب را می‌توان در کنار کشیدن بیشتر کاندیداهای ناموفق به نفع بایدن درست پیش از انتخابات "سه شنبه‌های بزرگ" مشاهده کرد.

پیت بوتیجج بعد از مذاکره با جیمی کارتر، رئیس‌جمهور اسبق آمریکا خود را از مبارزه انتخاباتی کنار کشید و حمایت خود را از جو بایدن اعلام کرد. همچنین آن واقعیتی که جلو افتادگی چشمگیر بایدن را کلید زد، حمایت بی‌دریغ نماینده دموکرات، بانفوذ و آفریقایی‌تبار مجلس نمایندگان "جیمز کلیبرن" از بایدن بود.

حمایت بیشتر حزب از بایدن فرمولی طبیعی بود. مسلما بایدن فردی حزبی و دارای نفوذ بود درحالی که سندرز به عنوان یک فرد مستقل وارد کارزار انتخاباتی دموکرات‌ها شده بود.

 سندرز باهوش‌تر از آن بود که با توجه به طرفداری بزرگان حزب از بایدن، پیشی گرفتن بایدن از وی در نظرسنجی‌ها، شانس کم خود برای انتخاب به عنوان نامزد نهایی دموکرات‌ها را متوجه نباشد. او با واقف بودن به این مسائل چشمانش را بر بخشی از رویای خود برای انقلاب سیاسی در آمریکا، فروبست. او بعد از کناره‌گیری اذعان کرد که عملا شانس پیروزی برای او ناممکن شده بود.

 سندرز که همیشه خود را یک سوسیالیست معرفی می‌کرد سرمایه‌داری را مهم‌ترین عامل مشکلات کشور می‌دانست و با فراخوانش برای یک "انقلاب سیاسی" و پایان دادن به سرکشی‌های طبقه میلیاردر آمریکا بدنبال شکست دونالد ترامپ در نوامر 2020 بود. تلاش وی برای مخالفت با طبقه ثروتمند باعث شد به وی لقب "خرمگس اجتماعی" بدهند.

سوسیالیست بودن سندرز وقتی مهم‌تر جلوه خواهد یافت که بدانیم از زمان جنگ سرد تا امروز واژه‌های کمونیسم و سوسیالیسم در صحنه سیاسی آمریکا دو واژه "سمی و خطرناک" بوده‌اند و کمتر فردی با تمسک به این واژها سعی در کسب قدرت داشته است.

سندرز به خاطر مواضعی که در قبال قوانین فروش اسلحه اتخاذ کرده بود از جمله مخالفت با اشکال مختلف طرحی که بررسی سوابق خریداران اسلحه و وقفه در تحویل آن را ضروری می‌‌کرد با انتقادهای زیادی روبه‌رو شد.

از عوامل مهم پیروزی در رقابت‌های درون حزبی و انتخابات آمریکا برنامه کاندیداها و نوع برداشتی است که از این شعارها و برنامه‌ها وجود دارد. مسلما شعار های انقلابی سندرز مخالفان زیادی در حزب داشت اما بزرگان حزب هم به این موضوع واقف بودند که حتی در صورت پیروزی سندرز در انتخابات، سنا و مجلس نمایندگان اجازه عملی شدن شعارهای افراطی وی را نخواهند داد.

سندرز معتقد بود که با مالیات بستن بر درآمد و اموال میلیاردرها مخارج را تامین خواهد کرد؛ ادعایی که به نظر بسیاری غیرعملی‌ست ومی‌تواند برای بزرگترین اقتصاد جهان خطرناک باشد.