به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، فائزه ساسانیخواه، نویسنده و پژوهشگر نوشت:
یک هفته از مرگ یکی از بستگان نزدیک که بر اثر ابتلا به ویروس کرونا از دنیا رفته میگذره ولی هنوز نتونستیم یه مراسم درست و حسابی بگیریم و اون طور که شایسته است عزاداری کنیم.
برای لحظات کوتاهی که دور هم جمع شدیم نمیدونستیم به حال عزیز از دست رفته که غریبانه به خاک سپرده شد گریه کنیم یا به حال بازماندهها که از شدت غم میسوختن ولی نمیتونستن کسی رو بغل کنن و زار بزنن!؟ عجیب ترین مراسم سوگواری عمرم رو رفته بودم.
هموطن عزیزی که علیرغم توصیههای پی در پی مسولان قصد سفر داری، قبل از رفتن حتما سری به خونه خانوادههای داغدار بزن و وضعیت شون رو از نزدیک ارزیابی کن، بعد از شهر خودت بزن بیرون.
لحظههای سختی که ما خانوادههای داغدار این روزها و شبها داریم تجربه میکنیم رو به عنوان سوغاتی برای سایر هموطنانت نبر! سایه مادر یا پدری رو از سر فرزندانش کوتاه نکن و داغ فرزندی رو به دل مادر و پدرش نذار.
و اما پرستار عزیزی که فیلم رقصت رو پخش میکنی این طرف و اون طرف میدونی عزیزت بره بیمارستان و برنگرده یعنی چی؟! هموطنی که دیگران رو دعوت به چالش رقص میکنی میدونی داغ دیدن و ختم نگرفتن یعنی چی؟! میدونی چشم به راه فامیل بودن برای عرض تسلیت یعنی چی؟ نه نمیدونید چون امثال شما فقط منتظرید از آب گل آلود ماهی بگیرید و به هر بهانه ای از خط قرمز ها عبور کنید!
تو کز محنت دیگران بی غمی/نشاید که نامت نهند آدمی
کاش می دونستید الان وقت رقصیدن نیست، وقت تلاش برای آگاهی بخشیدن به هموطنان بیتفاوتیه که کرونا رو توی چمدونشون گذاشتن، بار سفرشون رو بستن و میخوان از این شهر به اون شهر برن و خانوادههای دیگهای رو به جمع خانوادههای داغدار اضافه کنن. به جای رفتارهای نامعقول و سخیف باید دست به دست هم داد و جلوی بروز یک فاجعه ملی رو گرفت. باید مدام یادآوری کرد "هر ایرانی برای کشور یک سرمایه است پس لطفا در خانه بمونیم".