ماموریت دشوار

به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، سرانجام پس از نزدیک به سه ماه از جدایی مارک ویلموتس از نیمکت تیم ملی ایران، فدراسیون فوتبال جانشین او را انتخاب کرد و درحالی که بارها گفته شده بود یک مربی بومی هدایت ملی‌پوشان را برعهده خواهد گرفت، قرعه به نام یک مربی کروات دیگر افتاد. دراگان اسکوچیچ که در فوتبال ایران به‌عنوان یک مربی نسبتا موفق شناخته می‌شود، سکان هدایت تیم مرا برعهده گرفت تا حداقل برای 4 دیدار سرنوشت‌ساز ایران در مرحله مقدماتی جام‌جهانی 2022 قطر سرمربی ایران باشد. با انتخاب او فدراسیون ایران روند نزولی انتخاب‌هایش برای هدایت تیم ملی را ادامه داد و نیمکت تیم ملی ابتدا از کارلوس کی‌روش به مارک ویلموتس و سپس به اسکوچیچ رسید تا شاید او بتواند تیم ملی را از بحران کنونی نجات داده و به دور نهایی انتخابی جام‌جهانی برساند.

پنجمین کروات

رسانه‌های خارجی نیز در این دو روز واکنش‌های متفاوتی نسبت به این انتخاب داشتند. برخی او را انتخابی عجیب برای تیم ملی دانستند و برخی دیگر معتقدند این مربی کروات کار سختی برای رساندن یوزهای ایرانی به جام‌جهانی قطر دارد. سایت فاکس‌اسپورت آسیا در گزارشی به این انتخاب واکنش نشان داده و می‌نویسد: «دراگان اسکوچیچ کروات به‌عنوان سرمربی جدید تیم ملی ایران انتخاب شد و جای مارک ویلموتس بلژیکی را که در ماه‌های پایانی سال گذشته میلادی برکنار شده بود، گرفت. این مربی 51 ساله همین سه‌شنبه پیش از تیم صنعت نفت آبادان که در لیگ برتر خلیج‌فارس حضور دارد، استعفا داد و دو روز بعد به‌عنوان سرمربی تیم ملی ایران منصوب شد. او حالا به پنجمین مربی کروات تاریخ تیم ملی ایران بدل شده است و پیش از او استانکو پوکله‌کوویچ، تومیسلاو ایویچ، میروسلاو بلاژویچ و برانکو ایوانکوویچ حضور روی نیمکت ایران را تجربه کرده بودند. ویلموتس بلژیکی در ماه دسامبر و پس از شروعی ضعیف در مرحله مقدماتی جام‌جهانی 2022 قطر و جام ملت‌های 2023 آسیا از سمتش برکنار شد. ایران در گروه C این رقابت‌ها 6 امتیاز از 4 مسابقه خود اندوخته و با فاصله 5 امتیاز نسبت به عراق صدرنشین و 3 امتیاز نسبت به بحرین رده دومی در رتبه سوم قرار دارد و البته یک بازی نیز کمتر از آنها انجام داده است. اسکوچیچ در نخستین دیدار رسمی‌اش در 26 مارس (هفتم فروردین) برابر هنگ‌کنگ روی نیمکت ایران می‌نشیند و 5 روز بعد هم باید تیمش را برای مصاف با کامبوج آماده کند. آنها سپس با عراق و بحرین رودررو می‌شوند تا تکلیف صعودشان مشخص شود.»

نشریه معتبر فرانس فوتبال نیز در خبری به مربیگری دراگان در ایران پرداخته است. در مطلب این نشریه فرانسوی آمده است: «فدراسیون فوتبال ایران روز پنجشنبه دراگان اسکوچیچ را به‌عنوان جانشین مارک ویلموتس انتخاب کرد. فدراسیون ایران بالاخره سرمربی تیم ملی‌اش را پس از مدت‌ها انتخاب کرد. اسکوچیچ 51 ساله مدت‌ها در ایران مربیگری کرده و از سال 2013 در این کشور حضور دارد. او هدایت 4 تیم را برعهده داشته که آخرین مورد آن صنعت نفت آبادان بوده که هم‌اکنون در رتبه هفتم جدول لیگ ایران قرار دارد. هافبک سابق کروات نخستین بازیکن لیگ این کشور بود که راهی باشگاه‌های خارجی شد. او با توجه به موقعیت ایران در جدول گروهش در مقدماتی جام‌جهانی ماموریت سختی دارد؛ به‌خصوص پس از دو شکست برابر عراق و بحرین در دور رفت.»

حسرت ایتالیایی‌ها

سایت کالچو مرکاتو ایتالیا نیز که ظاهرا منتظر حضور یک مربی ایتالیایی روی نیمکت ایران بوده، در خبری کوتاه نوشت: «دراگان اسکوچیچ به‌عنوان سرمربی جدید تیم ملی ایران انتخاب شد. او جانشین مارک ویلموتس بلژیکی در این تیم شد. این درحالی است که نام دی‌بیاسی و استراماچونی، دو مربی ایتالیایی نیز برای این پست مطرح بود که درنهایت انتخاب نشدند.»

کالچو فن‌پیج یکی دیگر از سایت‌های ایتالیایی نیز به عدم انتخاب دی‌بیاسی واکنش نشان داده و می‌نویسد: «از مدت‌ها پیش مشخص بود که نیمکت تیم ملی ایران نیاز به سرمربی جدید دارد و جیانی دی‌بیاجی ایتالیایی نیز یکی از کاندیداهای اصلی بود که به نظر می‌رسید شانس زیادی برای جانشینی مارک ویلموتس دارد. با این حال فدراسیون فوتبال ایران تصمیم گرفت راه‌حل دیگری برای این کار پیدا کند و دراگان اسکوچیچ کروات را برای تیم ملی ایران برگزید؛ تصمیمی که شاید کمی عجیب باشد.

اسکوچیچ از سال 2013 در ایران حضور داشته و شناخت خوبی از فضای فوتبال این کشور دارد. عملکرد او در لیگ ایران نیز تا حدی خوب بوده و به همین دلیل مورد تمجید قرار گرفته است. حالا ماموریت صعود ایران به جام‌جهانی 2022 به او سپرده شده و البته کار اصلی‌اش را باید قطر انجام دهد. دی‌بیاسی نیز آماده بود تا هدایت این تیم را برعهده بگیرد و در ابتدای سال جاری میلادی به نظر می‌رسید کار تمام شده است؛ حتی قرارداد 30 ماهه او نیز آماده بود. این می‌توانست دومین تجربه حضورش روی نیمکت تیم‌های ملی باشد، اما پس از 6 سال حضور به‌عنوان سرمربی آلبانی و صعود دراماتیک به یورو 2016 دیگر نتوانست چنین تجربه‌ای داشته باشد.»

* نویسنده: سیامک خاجی، روزنامه‌نگار