ساخت ‌وساز به بهانه موزه خط و خوشنویسی

 ریحانه جاویدی: سال گذشته ورثه غلامرضا فولادوند، از نمایندگان مجلس شورای ملی در دوره پهلوی، میراث اجدادی خود در کوچه حقیقی، خیابان شریعتی، تقاطع خیابان سمیه را به سازمان زیباسازی شهرداری تهران فروختند و حال با گذشت یک‌سال این سازمان عزم آن دارد خانه تاریخی را تبدیل به موزه خط و خوشنویسی کند اما در این میان به بهانه نبود فضای کافی برای راه‌اندازی موزه، ساخت‌وسازهایی را شروع کرده که علاوه‌بر دستکاری در شکل اصلی بنا و حذف عناصر هویتی آن، عرصه را برای بنا تنگ کرده، به‌طوری که پس از اتمام ساخت ساختمان‌های جدید، از 600 مترمربع عرضه تنها 150 متر باقی می‌ماند. این در حالی است که خانه فولادوند با داشتن معماری مدرن پهلوی معیارهای لازم برای ثبت در فهرست میراث ملی را دارد اما مسئولان اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان تهران تاکنون اقدامی در این راستا انجام نداده‌اند و در سایه سکوت مسئولان و بی‌خبری اهالی میراث فرهنگی و رسانه‌ها، تاکنون با پافشاری مشاوران این طرح ایوان نیم‌دایره‌ای بنا را حذف کرده‌اند و همچنین حوض داخل حیاط هم به زیربنای ساختمان‌های اداری در دست ساخت تبدیل شد.  تغییر کاربری بی‌سروصدای خانه تاریخی فولادوند در حالی است که مسئولان سازمان زیباسازی شهرداری تهران، حاضر به پاسخگویی به «فرهیختگان» درباره شرایط این خانه تاریخی نیستند و اسکندر مختاری، کارشناس میراث فرهنگی که ناظر کیفی پروژه احداث موزه خط و خوشنویسی در این بنای تاریخی است هم با بیان اینکه اجازه مصاحبه درباره پروژه‌های سازمان زیباسازی را ندارد، تنها به ذکر نکاتی کوتاه اکتفا کرد. مختاری در پاسخ به اینکه چرا به‌عنوان ناظر کیفی تاکنون اعتراض به ساخت‌وسازها در این بنای تاریخی نکرده است به «فرهیختگان» می‌گوید: «با وجود اینکه ناظر کیفی پروژه هستم، مدت طولانی است از پروژه بازدید نکرده‌ام. با این حال تنها سعی می‌کنم نظر خود را به مسئولان سازمان زیباسازی بگویم اما تصمیم‌گیری نهایی به خودشان مربوط است.» مختاری این بنا را واجد ارزش میراث فرهنگی و معماری می‌داند و معتقد است در این سال‌ها باید خانه فولادوند ثبت ملی می‌شد.