به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، برانکو ایوانکوویچ بدون‌شک یکی از موفق‌ترین مربیان خارجی حاضر در فوتبال کشورمان است. مردی که رگ خواب ایرانی‌ها را به‌خوبی می‌شناسد و هر بار با هر عنوانی که به فوتبال ایران آمده، توانسته رای اکثریت فوتبال‌دوستان را به خود اختصاص دهد و حتی خیلی‌ها او را ایرانی‌تر از ایرانی‌ها می‌دانند. روز گذشته مصاحبه‌ای از او منتشر شد که جای تامل و تعمق بیشتری داشت. برانکو در این مصاحبه ادعا کرد که او موفق‌ترین مربی تاریخ فوتبال ایران است که این افتخارات به همراه تیم ملی و باشگاه پرسپولیس به دست آمده است. در این خصوص بررسی‌های بیشتری روی این ادعای برانکو به عمل آوردیم تا بدانیم این حرف‌ها از سوی برانکو یک ادعای اشتباه است یا اینکه واقعا او را باید موفق‌ترین مربی تاریخ فوتبال ایران بدانیم.

 تمام افتخارات برانکو در فوتبال ایران

این مربی در سال 2001 به همراه میرواسلاو بلاژویچ وارد فوتبال ایران شد. پیرمردی که با کرواسی در جام‌جهانی 98 فرانسه به رتبه سوم دست پیدا کرد و خیلی‌ها او را فرشته نجات تیم ملی می‌دانستند، اما بلاژ نتوانست تیم ملی ایران را به جام‌جهانی ببرد تا جوانی آرام و سر به زیر که بسیاری او را مغز متفکر بلاژ می‌دانستند، جایش را روی نیمکت تیم ملی بگیرد. برانکو در سال 2002 تیم امید ایران را در بازی‌های آسیایی قهرمان کرد و بعد با تیم ملی فوتبال کشورمان در سال 2004 به مقام سومی جام ملت‌های آسیا رسید و در همان سال در بازی‌های غرب آسیا مقام قهرمانی را کسب کرد. او یک قهرمانی هم در چلنج کاپ آسیا-اقیانوسیه در کارنامه افتخاراتش دارد که در سال 2003 کسب شد. نقطه اوج حضور برانکو روی نیمکت تیم ملی صعود آسان و بی‌دردسر به جام‌جهانی 2006 آلمان بود و البته نتایج نه‌چندان خوب در این بازی‌ها و خداحافظی برانکو با تیم ملی!

برانکو در فصل 2016-2015 یک‌بار دیگر به ایران برگشت و این‌بار روی نیمکت پرسپولیسی‌ها نشست تا تقریبا 4 فصل استثنایی را پشت‌سر بگذارد و به یک چهره فوق‌العاده محبوب برای سرخ‌ها تبدیل شود. اولین مقام مهم او نایب‌قهرمانی لیگ بود که به خاطر تفاضل گل کمتر نسبت به استقلال خوزستان رقم خورد تا هواداران پرسپولیس در حرکتی کم‌نظیر تیم نایب‌قهرمان را در حد یک قهرمان تشویق کنند و در فوتبال سرپا بایستند. این آغاز مقدمه‌ای بود برای 3 فصل رویایی و خاطره‌انگیز برای برانکو و البته پرسپولیس و هوادارانش.برانکو در 3 فصل بعدی 3 قهرمانی لیگ برتر را به دست آورد، 3 بار قهرمان سوپرجام شد، یک قهرمانی جام‌حذفی در آخرین فصل حضورش به دست آورد و البته پرسپولیس را برای اولین‌بار در تاریخ لیگ قهرمانان آسیا به فینال رساند تا تنها حسرتی که در دل خود و هواداران باقی بماند این باشد که کاپ لیگ قهرمانان آسیا به ویترین افتخارات پرسپولیس اضافه نشده است. البته اینها تنها بخش نتایج برانکو است و او در پرسپولیس بسیاری از رکوردهای پرسپولیس و لیگ برتر را جابه‌جا کرد و عنوانی نبود که همراه با این تیم به دست نیاورده باشد.

 پروین؛سلطانی که هنوز سلطنت می‌کند

هرجا می‌خواهند از یک چهره فوتبالی ماندگار و موفق حرفی به میان بیاورند، بدون‌شک نام علی پروین را به‌عنوان اولین گزینه بر زبان جاری می‌کنند. مرد چشم‌تیله‌ای فوتبال و پرسپولیس که از دوران بازی کردنش تا همین حالا کم خاطرخواه نداشته و هنوز هم حرف‌هایش برای فوتبالی‌ها و فوتبال‌دوستان خریدار دارد.سلطان محبوب سرخ‌ها را اگر از روزی که با شماره 7 برای پرسپولیس و تیم ملی بازی می‌کرد، بررسی کنیم شاید نیاز باشد که ویژه‌نامه‌ای برای این منظور تهیه شود، اما برای مقایسه دوران مربیگری‌اش با برانکو تنها به حضورش روی نیمکت سرخ‌ها و البته تیم ملی فوتبال کشورمان اشاره می‌کنیم.علی پروین از سال 1360 مربیگری خود را در پرسپولیس آغاز کرد و در این سال موفق شد قهرمان جام بین‌المللی وحدت شود. در سال 61  او هم قهرمان باشگاه‌های تهران شد و هم در جام‌حذفی تهران عنوان قهرمانی را کسب کرد. در سال 65 او باز هم قهرمان باشگاه‌های تهران شد و در سال 66 قهرمانی باشگاه‌های تهران، جام‌حذفی تهران و جام‌حذفی کشور را به دست آورد. در سال‌های 67 و 68 باز هم قهرمانی باشگاه‌های تهران را به دست آورد، او در همین سال مربیگری خود را در تیم ملی آغاز کرد.

سال 69 علاوه‌بر مربیگری در تیم ملی، هدایت پرسپولیس را هم برعهده داشت و توانست سرخ‌ها را قهرمان باشگاه‌های تهران کند. در همین سال تیم ملی با هدایت پروین در بازی‌های آسیایی پکن عنوان قهرمانی را کسب کرد و یک‌سال بعد از آن همراه با پرسپولیس در جام در جام باشگاه‌های آسیا توانست عنوان قهرمانی را کسب کند. او در سال 1370 با پرسپولیس قهرمان جام‌حذفی شد.سلطان سرخ‌ها در سال 77 با پرسپولیس دبل کرد و موفق شد قهرمانی جام آزادگان و جام‌حذفی را کسب کند. پروین در سال 78 قهرمان جام آزادگان شد و در اولین دوره لیگ برتر هم در سال 80 جام قهرمانی را بالای سر برد. پرسپولیس در سال 72 هم یک نایب‌قهرمانی دیگر در جام در جام آسیا به دست آورد.

 منصور پورحیدری؛ یک سبد پر از جام

وقتی صحبت از مربیان پرافتخار می‌شود نباید نام منصور پورحیدری را هم فراموش کرد. «پدر استقلال» حداقل در این تیم پرافتخارترین مربی تاریخ محسوب می‌شود و مانند پروین و برانکو قهرمانی در بازی‌های آسیایی (98) را هم در کارنامه دارد. او در 20 سالی که کار مربیگری کرده، 8 بار استقلال را به جام‌قهرمانی رساند که مهم‌ترینش قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا در سال 70 است. در همین تورنمنت یک‌بار هم تیمش را نایب‌قهرمان و یک‌بار هم سوم کرد. درواقع اگر پروین را پرافتخارترین مربی تاریخ پرسپولیس بدانیم، بدون‌شک پورحیدری هم پرافتخارترین مربی تاریخ استقلال به شمار می‌رود.

 امیر قلعه‌نویی؛ بهترین مربی لیگ برتر

امیر قلعه‌نویی بی‌تردید یکی از مربیان موفق لیگ کشور است که البته مدتی هم سرمربیگری تیم ملی را به دست گرفت، اما درنهایت نتوانست نتایج درخشانی را کسب کند و فرصت زیادی برای نشان دادن توانایی‌های خود در سطح ملی به دست نیاورد.او کار خود را با کشاورز آغاز کرد و برق شیراز و استقلال خوزستان تیم‌های بعدی او بودند. امیر قلعه‌نویی در فصل 81-80 اولین حضورش در استقلال را پشت‌سرگذاشت و توانست به قهرمانی جام‌حذفی دست پیدا کند. او در بازه زمانی سال‌های 82 تا 85 برای 3 فصل هدایت آبی‌های پایتخت را برعهده داشت و در این سال‌ها یک عنوان دومی، یک عنوان سومی و یک قهرمانی در سال پایانی به دست آورد.

قلعه‌نویی در فصل 88-87 بار دیگر به استقلال برگشت و یک عنوان قهرمانی دیگر برای آبی‌ها به ارمغان آورد. ژنرال آبی‌ها 2 فصل بعد از این را در تیم زردپوش سپاهان پشت‌سرگذاشت که نتیجه‌اش 2 قهرمانی دیگر بود تا از لحاظ هت‌تریک در قهرمانی رقیب پروفسور باشد. امیر قلعه‌نویی سال 91-90 را با تراکتورسازی گذراند و یک نایب‌قهرمانی دیگر به افتخاراتش اضافه کرد.امیرخان فوتبالی‌ها در فصل 92-91 بار دیگر به استقلال برگشت تا آخرین قهرمانی خود را در لیگ برتر و آخرین قهرمانی آبی‌ها را در این رقابت‌ها به دست بیاورد و پرافتخارترین مربی در لیگ برتر لقب بگیرد.گفتنی است قلعه‌نویی در سال 85 هدایت تیم ملی را برعهده گرفت و توانست یک قهرمانی غرب آسیا را به دست بیاورد و در جام ملت‌های آسیا در دیدار یک‌چهارم مقابل کره‌جنوبی در ضربات پنالتی تیمش را حذف‌شده دید تا با آمار 10 پیروزی، 6 تساوی و یک شکست به کار خود در تیم ملی پایان دهد.

 حق با برانکو است، نیست!

مرور این گزارش نشان می‌دهد که انتخاب برترین مربی تاریخ فوتبال ایران کار راحتی نیست. درباره برانکو می‌توان گفت که او نسبت به مدت زمانی که به‌عنوان مربی در فوتبال ایران کار کرده، افتخارات بیشتری کسب کرده، هرچند حداقل درباره سوپرجام‌هایی که با پرسپولیس به دست آورده، باید تامل بیشتری کرد، چراکه در گذشته خبری از برگزاری سوپرجام‌های متوالی نبوده. شاید بتوان گفت برانکو موفق‌ترین مربی تاریخ فوتبال در یک بازه هشت ساله است!