جمشیدی، کارشناس مسائل بین‌الملل:
به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، محمد جمشیدی، کارشناس مسائل بین‌الملل و عضو هیات‌علمی دانشکده حقوق و علوم‌سیاسی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با «فرهیختگان» ضمن اشاره به فعال‌کردن مکانیسم ماشه علیه ایران از سوی آلمان، انگلیس و فرانسه اظهار داشت: «پیش از این نسبت به مکانیسم حل اختلاف در برجام هشدارهای زیادی داده شد و کارشناسان از همان زمانی که مذاکرات برجام در جریان بود و کلیات آن مورد توافق قرار گرفت، نسبت به این موضوع تذاکراتی را مطرح کرده بودند؛ اما متولیان آن خط تحلیلی غلطی را در جامعه رواج دادند و به‌نوعی بر مشکلات داخلی توافق هسته‌ای ازجمله مکانیسم حل اختلاف آن سرپوش گذاشتند.»
وی افزود: «امروز شاهدیم آن هشدارها به واقعیت تبدیل شده و مجموعه تحلیل‌هایی که برآیند آنها بی‌کم و کاست بودن برجام بود، امروز غلط از آب درآمده است.»
جمشیدی ادامه داد: «نکته اول این است که مسئولیت‌پذیری وجود داشته باشد و افرادی که تحلیل‌های ناصحیح به جامعه ارائه دادند و مسیر کشور را به سمتی بردند که با این مشکلات مواجه شد، باید پاسخگو باشند چراکه جامعه نمی‌تواند نسبت به این مسائل فراموشکار باشد.»
این استاد دانشگاه ادامه داد: «نکته دوم آن است که اروپایی‌ها نشان دادند در چارچوب سیاست‌های آمریکا عمل می‌کنند و قبل از اینکه ترامپ آنها را تهدید کند، به‌خاطر منافع دوجانبه در سیاست ضدایرانی با آمریکا همسویی داشتند. کمااینکه ما شاهد بودیم که وزرای امور خارجه و همچنین روسای سه کشور اروپایی، بیانیه‌های مختلفی را علیه ایران صادر کردند.»
وی اضافه کرد: «آنها سیاست‌های خود را با سیاست‌های آمریکا همگرا می‌دانستند و می‌گفتند در حوزه موشکی و حقوق بشر و منطقه‌ای از آمریکا تندتر هستیم، لذا باید گفت آنها حداکثر در تاکتیک برجام اختلاف داشتند و ما روندی از سیاست مقابله‌جویانه از طرف اروپایی‌ها را از قبل شاهد بودیم.»
جمشیدی در توضیح چگونگی مواجهه ایران با سناریوی جدید اروپایی‌ها در فعال‌کردن مکانیسم ماشه علیه ایران خاطرنشان کرد: «ضروری است وزارت امور خارجه تحرکات دیپلماتیک خود را افزایش داده و در این خصوص ابتکار حقوقی داشته باشد تا بتواند جلوی تحقق اهداف آنها را بگیرد.»
این کارشناس مسائل بین‌الملل ادامه داد: «اینکه بتوانیم با کشورها و قدرت‌های رقیب غرب وارد مکانیسم‌هایی جدیدی برای تعاملات شویم بسیار حائز اهمیت است. در عین حال باید پیامدهای ملموس، قابل تحقق و البته پرهزینه برای طرف اروپایی و غربی تعریف کرد و به آنها هشدار داد درصورتی که این مسیر را ادامه دهند، اقداماتی متقابل از سوی ایران انجام خواهد شد.»
وی در توضیح ابتکار‌های حقوقی در دسترس ایران گفت: «طرح‌ها و مفاهیمی در حقوق بین‌الملل وجود دارد که بتوانیم جلوی اجرایی‌شدن این مکانیسم را بگیریم و این به این معنی است که ما منتظر نمانیم تا آنها علیه ایران اقدامی انجام دهند بلکه به عکس، ما باید علیه آنها اقدام کنیم و شکایت از طرف مقابل را در دستورکار قرار دهیم، نه اینکه او از ما شکایت کند.»
جمشیدی با بیان آنکه ایران اکنون به نقطه‌ای رسیده که با وجود اجرای تعهدات خود، طرف مقابل از آن شکایت کرده و خود نیز از آنها هیچ شکایتی نکرده، این رویه را غیرقابل قبول دانست و گفت: «اگر باور یا تحلیل دستگاه سیاست خارجه این بود که اروپایی‌ها با ما همسو نخواهند بود باید تحرکات بیشتری انجام می‌دادند و ما از آنها شکایت می‌کردیم.»
عضو هیات‌علمی دانشگاه تهران در تحلیل چشم‌انداز این سناریو و میزان پیشروی اروپایی‌ها در آن گفت: «اگر از طرف ایران انفعال صورت گیرد اروپا مسیر را تا آخر پیش می‌رود ولی اگر تحرک باشد و در مقابل نشان داده شود هزینه‌هایی در مقابل اقدام آنها وجود دارد که این هزینه‌ها نه‌تنها در حوزه برجام بلکه در حوزه‌هایی که جمهوری اسلامی در آنها از ابزار قدرت برخوردار است، شرایط به گونه دیگری پیش خواهد رفت. اما اگر مسیر انفعال و موضع‌گیری‌های بی‌ارزش از طرف دولت ادامه یابد، طرف مقابل احساس هزینه نمی‌کند و این مسیر را تا انتها طی خواهد کرد.»
وی در پایان پروتکل الحاقی را نیز یکی دیگر از ابزارهایی دانست که جمهوری اسلامی ایران می‌تواند با بهره‌گیری از آن در این مسیر برای طرف مقابل نوعی بازدارندگی تولید کند.
مطالب پیشنهادی
