به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، خطبه عربی رهبر انقلاب، به همان سرعتی که خطبه‌هایشان به زبان فارسی در ایران منعکس شد، در کشورهای عربی و به‌ویژه عراق شنیده و دیده شد. ایشان پس از هشت سال، به نمازجمعه آمدند و بخشی از خطبه‌هایشان را به زبان عربی بیان کردند. ایشان در خطبه عربی خود به نکات مهمی اشاره کردند. برای بررسی بخشی از این بیانات با مهدی ازرقی، کارشناس مسائل عراق گفت‌و‌گو کرده‌ایم. متن این گفت‌وگو را می‌خوانید.

رهبر انقلاب در بخشی از سخنان‌شان فرمودند: «ما و شما (کشورهای عربی) با یکدیگر می‌توانیم بر هیبت ظاهری قدرت‌های مادی فائق بیایم.» خطاب رهبری در اینجا کدام کشورهای عربی و کدام بخش از آنها یعنی مردم یا ملت‌ها را در بر می‌گرفت؟

اگر صحبت‌های رهبری در مقاطع مختلف را بررسی کنیم، متوجه می‌شویم عموما خطاب اصلی ایشان به ملت‌هاست. البته دولت‌ها هم در منظور رهبری قطعا وجود دارند مانند دولت عراق که در مواردی مانند اشغال نیروهای خارجی همراه مقاومت است. تاکید رهبر انقلاب روی ملت‌های منطقه است. این مساله نیز تنها یک صحبت صرف نیست، بلکه یک راهبرد است. تاکید بر ملت‌های منطقه یک راهبرد برای برنامه‌ریزی‌های منطقه‌ای است. بر این اساس در برنامه‌ریزی‌ها باید نظر مردم کشورهای منطقه نیز لحاظ بشود. اگر بحث خروج نظامیان خارجی بخواهد پیگیری شود، باید مردم عراق و دیگر کشورها نیز در نظر گرفته شده و از طریق آنها برای اخراج نیروهای خارجی اقدام شود. اینکه فکر کنیم تنها دولت یا نیروهای مسلح یک کشور باید طرحی را اجرا کنند، مساله اشتباهی است. رهبر انقلاب مکررا درباره حضور و همراهی ملت‌ها تاکید داشتند.

رهبری اشاره داشتند که آمریکایی‌ها قصد طراحی فتنه در عراق و تجزیه این کشور را دارند و می‌خواهند نیروهای مومن در عراق را پاکسازی کنند. نظر شما در این رابطه چیست؟

 تحولات چند ماه اخیر عراق روشن کرد که هدف‌گذاری‌های صورت گرفته در راستای تضعیف دولت مستقر و رساندن این کشور به بی‌دولتی بوده است، ‌اینکه حتی اگر دولتی هم در بغداد حضور داشته باشد توانایی تصمیم‌گیری درباره برخی مسائل مهم را نداشته باشد. طراحی آمریکا در این زمینه جز در حوزه سیاسی و ارتباطاتی که با گروه‌های سیاسی داشت به وسیله شبکه‌های مجازی و گروه‌های اجتماعی نیز پیگیری می‌شد.

در دوره اخیر برخی گروه‌های اجتماعی که به وسیله دوره‌های آموزشی غربی ایجاد شده‌اند قصد تضعیف عراق و ایجاد درگیری در آن را داشتند. حدود 124 گروه و ان‌جی‌اوی بین‌المللی بر اساس طرحی که از سوی سفارت آمریکا در بغداد طراحی می‌شود، در عراق فعالیت می‌کنند. حضور این گروه‌ها در حوادث اخیر چشمگیر بود. البته بعد از شهادت سردار سلیمانی و ابومهدی المهندس نقطه عطفی در تحولات اتفاق افتاد و حتی پس از آن فراخوان عمومی برای حضور مجدد معترضان در خیابان‌های عراق داده شد حضور بسیار کمرنگی نسبت به اعتراضات قبلی شکل گرفت. مردم به صورت عمومی متوجه شدند این مسیر آینده روشنی برای عراق ندارد. پس از دادن اختیار اخراج نیروهای خارجی از عراق توسط پارلمان به دولت پیشبرد امور، آمریکا فشارهای مختلفی به بغداد آورد. فشارهایی مانند تهدید به تحریم و قطع کمک مالی و نظامی و حتی بازگشت داعش و تشدید اعتراضات و آشوب‌های خیابانی. حتی گفته می‌شود مسئولان مختلف آمریکایی در تماس‌های خود با آقای عبدالمهدی وی را مستقیما تهدید کرده‌اند.

اعتراضات چند ماه اخیر برای مشغول کردن دولت عراق رخ داد، زیرا عبدالمهدی پیش از اعتراضات هم پیگیر خروج نیروهای آمریکایی در عراق بود. آمریکایی‌ها با وجود مخالفت عراق تعداد نیروهای خودشان در عراق را افزایش دادند اما اگر فشارها برای خروج آمریکا از عراق بیشتر شود به احتمال زیاد آنها تلاش خواهند کرد اکثر نیروهایشان را از عراق خارج کنند و برای حفظ آبرویشان هم که شده تعدادی از آنها را در عراق باقی بگذارند. اما در عمل تا چند مدت دیگر تعدادشان به‌طور قابل‌توجهی کاهش خواهد یافت.