به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، خردادماه امسال سرانجام بعد از چند ماه بلاتکلیفی برای سرمربیگری تیم ملی، سرانجام فدراسیون فوتبال که برای سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران با مارک ویلموتس به توافق اولیه رسیده بود، درنهایت با این مربی به توافق نهایی رسید. مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال که برای عقد قرارداد با این مربی راهی بلژیک شده بود، پس از این مذاکرات درنهایت قرارداد سرمربی سابق تیم ملی بلژیک را با فدراسیون فوتبال ایران به نتیجه رسانده تا این مربی برای زیرنظر گرفتن تیم ملی راهی ایران شود. قرارداد ویلموتس در آن زمان با ایران تا جام‌جهانی ۲۰۲۲ قطر ذکر شد و طی این مدت نیز ارقام زیادی درخصوص قرارداد این مربی عنوان شد و گمانه‌زنی‌های زیادی صورت گرفت.البته ویلموتس قبل از امضای قرارداد در سفری چند روزه و کوتاه برای بازدید از امکانات فوتبال کشور به ایران سفر کرده بود و بعد از ارزیابی کلی شرایط حاکم بر فوتبال ایران موافقت خود را برای سرمربیگری تیم ملی اعلام کرد.

وقتی به یکباره ورق چرخید

با روی کار آمدن سرمربی جدید، فصل تازه‌ای در تیم ملی ایران بعد از حدود 8 سال حضور کارلوس کی‌روش در این تیم آغاز شد و سروشکل این تیم از پرتغالی به بلژیکی تغییر پیدا کرد. در ابتدا همه‌چیز گل و بلبل و شیرین بود؛ از نتایج تیم ملی در بازی‌های دوستانه گرفته تا شرایطی که همواره ویلموتس در مصاحبه‌هایش با رسانه‌های بین‌المللی از آنها به نیکی یاد کرده و البته تعریف و تمجیدهای این مربی از فضای کشور ایران و...در همین راستا نیز بازی‌های دور دوم مقدماتی جام‌جهانی 2022 قطر در منطقه آسیا با قدرت برای تیم ملی آغاز شد تا همگان نسبت به یک صعود بی‌دردسر دیگر به جام‌جهانی امیدوار شوند. برتری در خانه هنگ‌کنگ و سپس برتری پرگل در تهران مقابل کامبوج در یک روز تاریخی امیدها را به بیشترین سطح ممکن افزایش داد، اما در ادامه اتفاقاتی افتاد که به یکباره ورق برگشت و به ناگاه تیم ملی در وضعیت اورژانسی قرار گرفت. ویلموتس که به اولین زمین سفت در آسیا رسیده بود، ابتدا در بحرین قافیه را واگذار کرده و بعد از آن 3 امتیاز حیثیتی دیدار با عراق از دست رفت تا تیم ملی بعد از سال‌ها دوباره کارش به اما و اگر کشیده شود.این درحالی است که سوای مسائل فنی، شرایط گل و بلبل برای سرمربی بلژیکی به پایان رسید و این مربی بدون آنکه درخصوص دریافت قراردادش اعتراضی نسبت به بدعهدی فدراسیون را آشکار کند، شرایط را به سمت قهقرا برد تا درنهایت تیم ملی بدون آماده‌سازی درست و حسابی برای برگزاری حساس‌ترین دیدار سال مقابل عراق راهی اردن شود. درواقع شرایط مناسب و مطلوب تیم ملی که با حضور ویلموتس در هر زمینه‌ای رو‌به‌جلو پیش می‌رفت، به یکباره نزولی شده و اوضاع از کنترل خارج شد.

چرا ویلموتس اعتراض نمی‌کند؟

در این بین می‌توان به عدم اعتراضات آشکار مارک ویلموتس اشاره کرد، آن هم درست بعد از دورانی که جار و جنجال و اعتراض‌های گاه و بیگاه کی‌روش در واکنش به همه‌چیز شهر را به هم ریخته و بعضا مشکلاتی را برای مقام‌های مسئول ایجاد می‌کرد.با رفتن کی‌روش شرایط و امکانات تغییری نکرد و بی‌پولی‌ها نیز تداوم داشت و تنها نکته خاموش شدن فریاد اعتراض‌ها از سوی سکانداران هدایت کشتی تیم ملی بود که عجیب جلوه می‌کرد و سوال‌هایی را به وجود می‌آورد. این درحالی است که طبق اطلاعات «فرهیختگان» در قرارداد ویلموتس بندهایی وجود دارد که او را از هرگونه مصاحبه اعتراضی منع می‌کند و به وی متذکر شده که اگر او نیز راه همتای پرتغالی و سرمربی قبلی تیم ملی را ادامه بدهد، مطمئنا با جرایم سفت و سخت مالی مواجه شده و مشکلات عدیده انضباطی برایش ایجاد خواهد شد تا به این ترتیب در روزهای برزخی تیم ملی از هر لحاظ، این مربی هیچ گلایه‌ای از اوضاع نداشته باشد.

ویلموتس به کجا رفت؟

دو روز پیش، ابتدا بین رسانه‌ها اختلاف بر سر سفر ویلموتس به تهران به وجود آمد و این درحالی بود که هر رسانه‌ای از دیدگاه خود حرف درستی را مطرح می‌کرد! ابتدا ایسنا تیتر زد که ویلموتس با تیم ملی به ایران باز نگشت و فارس در ادامه این خبر را تکذیب و اعلام کرد که سرمربی تیم ملی با ملی‌پوشان به ایران برگشته است.این درحالی بود که جمعه‌شب درنهایت حقیقت ماجرا اعلام و مشخص شد ویلموتس با تیم ملی به تهران آمده، اما در ادامه بدون اقامت در این شهر، کشورمان را ترک کرده است. با این حال هرگز مقصد این سرمربی و هدفش از ترک تهران اعلام نشد که درنهایت با پیگیری‌های خبرنگار «فرهیختگان» مشخص شد این مربی تهران را به مقصد بروکسل ترک کرده است.

بی‌قانونی در تیم ملی موج می‌زند!

سرمربی تیم ملی هر اندازه هم که پروازی باشد و نسبت به قراردادش به خاطر عدم تعهدات طرف مقابل پایبند نباشد، باید به قوانین بین‌المللی احترام بگذارد و این درحالی است که قانون می‌گوید سرمربی تیم‌های ملی باید در روزهای فیفادی تحت هر شرایطی نسبت به تیم‌های خود احساس مسئولیت کنند و شرایط را در این زمینه زیرنظر بگیرند.با این حال، مارک ویلموتس بدون در نظر گرفتن این مسائل در روزهای فیفادی که بعضا سرنوشت برخی تیم‌ها از لحاظ مختلف ازجمله آماده‌سازی برای رقابت‌های پیش‌رو، حفظ صدرنشینی رنکینگ فیفا در بین کشورهای آسیایی، زیرنظر داشتن شرایط بازیکنان و... را تعیین می‌کند به کشورش بازگشته و با تعطیلی اردوی تیم ملی، ملی‌پوشان نیز به تمرینات باشگاه‌های خود برگشته تا عملا در حساس‌ترین روزها کار تیم ملی روی زمین بخوابد.ویلموتس حتی می‌توانست با یک برنامه‌ریزی دوباره به اردن سفر و دیدار فینال‌گونه عراق و بحرین را از نزدیک تماشا کند، اما به نظر می‌رسد او با یک گروکشی بچه‌گانه نسبت به دیر پرداخت شدن تعهداتش تیم ملی را در این مقطع تنها گذاشت.

مرخصی پشت مرخصی!

حدود 6 ماه از روزی که ویلموتس سرمربی تیم ملی ایران شده، سپری می‌شود و او به جز حضور نمایشی در چند دیدار لیگ برتر در شهرهای مختلف در 4 دوره از روزهای فیفادی، تیم ملی را تمرین داده تا به این ترتیب فقط حدود 60 روز از 180 روز سپری‌شده در ایران باشد. در این بین اگر 30 روز دیگر را ویلموتس به هر ترتیبی برای تیم ملی سپری کرده باشد، 90 روز دیگر یعنی بیش از 3 ماه مرخصی برای وی در همین مدت کوتاه 6 ماهه به ثبت رسیده که این یک رکورد محسوب می‌شود.این تعداد مرخصی بسیار بیشتر از آن چیزی است که معمولا توافق می‌شود و مشخص نیست چگونه با این مربی بلژیکی قرارداد بسته شده که او می‌تواند تحت هر شرایطی تیم ملی را در حساس‌ترین روزها رها کرده و راهی شهر و دیار خود شود و از سوی دیگر لیست تیم ملی و ترکیب تیم ملی در دیدارهای مختلف نیز نشان می‌دهد این مربی هنوز روی فضای بازیکنان تیم ملی احاطه‌ای نداشته و چه‌بسا این نتایج ضعیف بیانگر همین عدم شناخت سرمربی باشد.

حرف آخر و یک هشدار

سرمربی تیم ملی ایران به‌عنوان یک سرمربی حرفه‌ای در دنیای فوتبال حق دارد حقوق مالی قراردادش را مطالبه و نسبت به این موضوع اعتراض کرده و تهدیداتی را نیز مطرح کند و حتی درنهایت قراردادش را براساس قوانین فیفا یکطرفه فسخ و ترک کند، اما قطعا این حق را ندارد تا وقتی با تیم ملی کشورمان قرارداد دارد و عنوان سرمربی تیم ملی را یدک می‌کشد، آرزوها و منافع یک ملت را به گروگان بگیرد و دلخوشی‌های آنها را به قهقرا ببرد.

* نویسنده:  محمدرضا حاجی‌عبدالرزاق، روزنامه‌نگار