به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، سوزاندن اجساد حیوانات آزمایشگاهی در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران موجب اعتراض ساکنین این منطقه به بوی نامطبوع ناشی از سوزاندن این اجساد شد که این اقدام واکنش مسؤولان دانشگاه و محیط زیست را در پی داشت.

در همین رابطه هفته گذشته دکتر فردین عمیدی، مسؤول هدایت‌کننده پروژه سوزاندن حیوانات آزمایشگاهی در دانشگاه علوم پزشکی تهران و همچنین معاون اداری و مالی این دانشکده در گفت‌وگوی اختصاصی با ایسنا توضیحاتی در خصوص سوزاندن اجساد حیوانات آزمایشگاهی در دانشگاه علوم پزشکی تهران ارائه داد و اظهار کرد: اجساد حیوانات آزمایشگاهی تا قبل از سال ۸۹ در کل پردیس دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده علوم و سایر دانشکده‌ها در تفکیک‌ها بین زباله‌ها ریخته می‌شد و یا اینکه این اجساد را در چاهی که حفر کرده بودند، قرار می‌دادند.

وی در ادامه تصریح کرد: دانشگاه علوم پزشکی تهران از سال ۸۹ کوره‌ای که توسط یک شرکت آمریکایی بر اساس آخرین تکنولوژی روز ساخته شده بود را خریداری کرد و از این سال به بعد اجساد تمامی حیوانات در پردیس و حتی دانشکده‌های دیگر در این کوره سوزانده می‌شوند. اغلب این اجساد متعلق به حیوانات کوچک نظیر موش است که با قرار گرفتن در داخل کوره به پودر تبدیل می‌شوند.

معاون اداری و مالی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران خاطرنشان کرد: کوره سوزاندن اجساد در هر هفته نیم ساعت روشن می‌شود و این حفره می‌تواند ۵۰ کیلو جسد حیوانات را به ۳۰۰ گرم خاکستر تبدیل کند.

دکتر عمیدی تاکید کرد:‌ کارشناسان محیط زیست استاندارد بودن این حفره را تایید کرده‌اند و ما هم روز گذشته جلسه‌ای را با مسئولان شهرداری تهران برگزار و به آنها اعلام کردیم که اگر روش بهتری برای سوزاندن اجساد هست، خود شهرداری این موضوع را بر عهده بگیرد که البته آنها اعلام کردند که در این زمینه دخالت نمی‌کنند. ضمن اینکه همانطور که عنوان شد، این کوره آلودگی محیط زیستی ایجاد نمی‌کند و با توجه به اینکه حیوانات آزمایشگاهی سمی هستند، اگر در کوره سوزانده نشوند یا باید داخل بسته‌بندی‌هایی در جوی‌های اطراف انداخته شوند و یا اینکه در اطراف تهران یا ورامین که باغات سبزیجات وجود دارد، رها شوند!

وی ادامه داد: دانشگاه علوم پزشکی تهران تنها دانشگاه در کشور است که کوره استانداردی برای سوزاندن اجساد حیوانات آزمایشگاهی دارد. ضمن اینکه این امکانات در سایر دانشگاه‌های دنیا نیز به کار گرفته می‌شوند. بنابراین اگر اعتراضی در این زمینه وجود دارد، ما نیز باید سوزاندن این لاشه‌ها را رها کرده و آنها را در فاضلاب و یا در بسته‌بندی‌هایی معمولی و جلوی ساختمان دانشکده قرار دهیم.

مسؤول هدایت کننده پروژه سوزاندان حیوانات آزمایشگاهی دانشکده علوم پزشکی تاکید کرد: سازمان انرژی اتمی نیز از دانشکده ما درخواست کرده که اجساد حیوانات آزمایشگاهی این سازمان نیز در این کوره سوزانده شود که البته دانشکده از پذیرفتن این پیشنهاد خودداری کردیم.

وی تاکید کرد: متاسفانه در رسانه‌ها این خبر با عنوان "سوزاندن اجساد در دانشگاه علوم پزشکی تهران" منتشر شده است! در صورتی‌که این، نوعی شیطنت رسانه‌ای به شمار می‌رود و دانشگاه حق پیگیری حقوقی این موضوع را برای خود محفوظ می‌داند.

بنا بر اعلام دانشگاه علوم پزشکی تهران،‌ این دانشگاه در سال ۸۹ با ارسال نامه‌ای به سازمان محیط زیست از این سازمان به منظور بازدید از دستگاه لاشه‌سوز و اعلام نظر در خصوص استاندارد لازم دعوت به عمل آورده بود و این نامه از سوی سازمان بهزیستی بی پاسخ ماند.

در حالی‌که مسؤول هدایت‌کننده پروژه سوزاندن حیوانات آزمایشگاهی در دانشگاه علوم پزشکی تهران و همچنین معاون اداری و مالی دانشکده پزشکی این دانشگاه اعلام کرده بود که دستگاه لاشه‌سوز حیوانات آزمایشگاهی در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران مستقر است، اما مسعود زندی، رئیس اداره محیط زیست شهر تهران در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرده که این دستگاه در دانشکده دامپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران مستقر است و در این رابطه اخطاریه‌ای برای رییس دانشکده دامپزشکی تهران ارسال شده است!

در این رابطه مسعود زندی، رئیس اداره محیط زیست شهر تهران در گفت‌وگو با ایسنا، در واکنش به اعتراض ساکنین این منطقه به بوی نامطبوع ناشی از سوزاندن لاشه این حیوانات گفت: کارشناسان اداره محیط زیست شهر تهران این موضوع را بررسی کرده‌اند؛ بوی نامطبوع اطراف دانشکده دامپزشکی استشمام می‌شد. طی چند سال گذشته نیز این مشکل وجود داشت و این دانشگاه اقدام به سوزاندن اجساد حیوانات از طریق دستگاه لاشه‌سوز می‌کرد که پس از پیگیری‌های محیط زیست رفع آلایندگی کرد.

وی ادامه داد: در حال‌حاضر دوباره به این اقدام روی آورده که سبب نارضایتی ساکنان این منطقه شده است. اگر قرار باشد که دستگاه لاشه‌سوز در دانشکده دامپزشکی مستقر باشد، مسئولان این واحد موظف هستند که نسبت به کنترل آلودگی‌های آن اقدام کنند.

رییس اداره محیط زیست شهر تهران با بیان اینکه در حال حاضر اخطاریه‌ای برای رییس دانشکده دامپزشکی تهران ارسال شده است، گفت: این واحد دامپزشکی مکلف است که در اسرع وقت رفع آلودگی کند و چنانچه نسبت به آن بی‌توجهی کنند، قطعا از طریق مراجع قضایی پیگیر این موضوع خواهیم شد.

در نهایت نشست سه جانبه کارشناسان محیط زیست با مسئولین دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران و همچنین نمایندگان شاکی این منطقه در این دانشکده برگزار شد.

دو سال است که بوی نامطبوع استشمام می‌کنیم

در این جلسه نماینده شاکیان منطقه به بوی نامطبوع ناشی از سوزاندن حیوانات آزمایشگاهی با تاکید بر این که حدود دو سال است که این بوی نامطبوع را تحمل می‌کنیم، گفت: از حدود دو سال پیش این بوی آزاردهنده باعث اعتراض ساکنین این منطقه شده بود، اما ما منشا و منبع این بو را پیدا نمی‌کردیم تا در نهایت حدود دو ماه پیش متوجه انعکاس این بو از دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران شدیم و اعتراض خود را به این موضوع از طریق مراکز مختلف پیگیری کردیم.

وی در این جلسه تصریح کرد: ما نامه‌ای در اعتراض به سوزاندن اجساد حیوانات آزمایشگاهی به بازرسی وزارت بهداشت ارسال کردیم، اما متاسفانه این بازرسی همان نامه را به خود دانشگاه ارجاع داد و در نهایت ما مجبور شدیم موضوع را از طریق محیط زیست و همچنین رسانه‌ها پیگیری کنیم.

وی خاطر نشان کرد: بوی ناشی از سوزاندن اجساد حیوانات آزمایشگاهی به دلیل سمی بودن آن قطعا برای ما مضر است و این بو علاوه بر این که حدود دو سال از این محل استخراج می‌شود، حتی بعد از تعمیرات اخیر این دستگاه نیز قابل استشمام بود.

نماینده شاکیان ساکنین منطقه دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران تاکید کرد: ما ساکنین دنبال پیگیری حق و حقوق ضایع شده خود هستیم و در این زمینه تمامی مسیرها را نیز رفتیم، به طوری که چندین بار با شماره ۱۳۷ نیز تماس گرفتیم، اما نتیجه‌ای حاصل نشد.

تدفین شرعی اجساد انسانی تشریح شده در بهشت زهرا

در ادامه ایمان عروجی، مدیر امور مالی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران از انعکاس خبر سوزاندن اجساد حیوانات آزمایشگاهی تحت عنوان "سوزاندن اجساد" انتقاد کرد و گفت: این موضوع از اساس نادرست است؛ چرا که اجسادی که به منظور تشریح در دانشگاه علوم پزشکی تحویل گرفته می‌شوند، بعد از انجام تشریح، به صورت کاملا شرعی در بهشت زهرا دفن می‌شوند.

از خارج جسد وارد نمی‌کنیم

وی در ادامه با تاکید بر این که در حال حاضر به هیچ عنوان جسدی به منظور تشریح از کشورهایی نظیر هند و غیره دریافت نمی‌کنیم، گفت: خوشبختانه در این زمینه فرهنگ‌سازی صورت گرفته و حدود ۲۵ تا ۳۰ سال است که ما دیگر جسدی را از هند یا غیره وارد نمی‌کنیم؛ چرا که داوطلبان زیادی برای اهدا وجود دارند و ما به هیچ عنوان جسد بی هویت تحویل نمی‌گیریم  و این اجساد بعد از انجام تشریح تحویل خانواده‌ها می‌شوند و به صورت شرعی در بهشت زهرا دفن می‌شوند.

عروجی در ادامه با تاکید بر این که ما هیچ مشکلی برای همکاری در خصوص حل مشکل سوزاندن حیوانات خانگی با شهرداری یا محیط زیست نداریم، گفت: هر راهکاری که از طرف آنها ارائه شود، ما آن را انجام خواهیم داد.

۷۰ سال لاشه حیوانات آزمایشگاهی داخل چاه قرار می‌گرفت

در ادامه علی اکبری، مسؤول امور عمومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران با تاکید بر این‌که لاشه حیوانات آزمایشگاهی در گذشته داخل چاه انداخته می‌شد و با آهک نابود می‌شدند، گفت: این راهکار به سلامتی افراد و هم به محیط زیست کاملا آسیب می‌زند؛ چرا که این اجساد سمی و آلوده هستند.

وی با بیان این که در هفته حدود ۸۰ موش در دستگاه لاشه‌سوز سوزانده می‌شوند، گفت: حدود ۸ سال پیش در این دانشگاه همانند همه دانشگاه‌های دیگر در کشور اجساد حیوانات آزمایشگاهی در داخل سطل زباله یا چاه قرار می‌گرفت، اما با این راهکار سوزاندن اجساد، خطرات و آلودگی ناشی از آن را کاهش دادیم.

شهرداری زباله‌های عفونی را با معمولی مخلوط می‌کند

وی با اشاره به این که شهرداری باید در زمینه سوزاندن لاشه‌های اجساد حیوانات آزمایشگاهی ورود کند، مدعی شد: متاسفانه وضعیت به گونه‌ای است که ما در بیمارستان‌ها با پرداخت هزینه‌ای کیسه‌های زباله‌های عفونی را دریافت می‌کنیم تا زباله‌های عفونی را به صورت جداگانه بسته‌بندی کنیم که با زباله‌های معلومی و شیمیایی مخلوط نشوند؛ ولی شهرداری برای دریافت این زباله‌ها آنها را با یکدیگر مخلوط می‌کند، یعنی هزینه اضافی بابت این زباله‌های عفونی دریافت می‌کند ولی در جای دیگر مجددا آنها را مخلوط می‌کند!

اکبری با بیان این که بعد از اخطار هفته گذشته محیط زیست هیچ لاشه‌ای از حیوانات در دانشکده سوزانده نشد، گفت: در حال حاضر یک هفته است که لاشه‌ها سوزانده نشده و در داخل یخچال نگهداری می‌شود و تا دو روز آینده باید راهکاری برای این موضوع ارائه شود. در واقع اگر خروجی دستگاه از سوی محیط زیست مشکل داشته باشد، ما آن را متوقف خواهیم کرد.

به سازمان محیط زیست نامه دادیم

در ادامه دکتر فردین عمیدی، مسؤول هدایت کننده پروژه سوزاندن حیوانات آزمایشگاهی و معاون اداری مالی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران با تاکید بر این که سال ۹۴ درخواست خود را برای بازدید از دستگاه لاشه‌سوز به محیط زیست اعلام کردیم، اظهار کرد: در همان ابتدای کار به ما اعلام شد که دودکش‌ها در ارتفاع پایین قرار دارند که ما این موضوع را برطرف کردیم و ارتفاع آن‌ها را افزایش دادیم. اما بعد از آن پیگیری از سوی سازمان انجام نشد.

وی با تاکید بر این که دستگاه لاشه‌سوز در دانشکده هفته‌ای یک بار و در مدت زمان نیم ساعت کار می‌کند، گفت: اگر مراجع قانونی تشخیص بدهند که این اقدام مشکل دارد، ما پروسه سوزاندن اجساد را تعطیل می‌کنیم؛ در واقع ما حتی در جلسه‌ای که با مسؤولان شهرداری داشتیم، به آنها پیشنهاد دادیم به طور سالانه ۱۲ میلیون تومان برای سرویس این دستگاه از سوی دانشگاه هزینه می‌شود و اعلام کردیم دانشگاه حاضر است سه برابر این مبلغ را پرداخت کند تا شهرداری این کار را برعهده بگیرد که البته آنها نپذیرفتند.

بوی لاشه حیوانات آزمایشگاهی بیماری‌زا نیست

دکتر عمیدی با بیان این که سوزاندن اجساد حیوانات آزمایشگاهی در کوره و دستگاه ما روشی است که در کل دنیا انجام می‌گیرد، اظهار کرد: از نظر بیماری‌زا بودن بوی ناشی از این اجساد احتمال آن صفر است؛ اگر چه ممکن است بوی نامطبوعی داشته باشد، اما نگرانی از جهت بیماری‌زا بودن ندارد، چرا که این اجساد ابتدا داخل کوره‌ها سوزانده می‌شوند و گازهای خروجی بعد از تصفیه خارج می‌شوند.

مسؤول هدایت کننده پروژه سوزاندن حیوانات آزمایشگاهی و معاون اداری مالی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تهران خاطر نشان کرد: بعد از مطرح شدن اعتراض به بوی ناشی از سوزاندن اجساد آزمایشگاهی در دانشگاه یکی از فعالین این حوزه در مصاحبه‌ای عنوان کرده بود که لاشه‌ها باید در چاه قرار بگیرند که من در این زمینه دچار تردید شدم و بررسی‌های زیادی کردم که شاید روش بهتری باشد، اما بعد از بررسی‌ها متوجه این موضوع شدم بدون استثنا همه دانشگاه‌های دنیا از این روش برای سوزاندن لاشه استفاده می‌کنند و حتی در کشورهای پیشرفته این روش را برای سوزاندن لاشه حیوانات بزرگ نظیر خوک و اسب به کار می‌برند. حتی سوزاندن استخوان یا گوشت‌های اضافی در قصابی‌ها و مرغدارای‌ها نیز به این شیوه صورت می‌گیرد و این گوشت‌های اضافی را نیز در کشورهای خارجی در چاه قرار نمی‌دهند؛ چرا که احتمال می‌دهند ممکن است یکی از حیوانات بیماری خاصی داشته باشد.

تعیین تکلیف سوزاندن لاشه حیوانات آزمایشگاهی تا هفته آینده

در ادامه این جلسه کارشناس سازمان محیط زیست با تاکید بر این که بحث بوی نامطبوع ناشی از سوزاندن حیوانات آزمایشگاهی توسط این سازمان پیگیری خواهد شد، گفت: این موضوع باید با کمک شهرداری و دانشگاه تا هفته آینده تعیین تکلیف می‌شود، در واقع ما تلاش می‌کنیم شهرداری را ملزم کنیم تا راهکاری برای این موضوع ارائه دهد.

وی در ادامه با بیان این که در موضوع بی خطر بودن بوی ناشی از سوزاندن اجساد حیوانات آزمایشگاهی با دانشگاه هم عقیده هستم، اظهار کرد: با توجه به این که لاشه‌ها در دمای بالای سوزانده می‌شوند، بنابراین بیماری زا بودن آن‌ها از بین می‌رود؛ اما مسلما این موضوع نمی‌تواند دلیلی برای کنار آمدن با مشکلات ناشی از بوی نامطبوع این لاشه‌ها باشد و در این زمینه شهرداری و محیط زیست باید به کمک دانشگاه راهکاری برای موضوع به کار گیرند.

ورود محیط زیست برای سنجش آزمایشگاهی بوی سوزاندن لاشه

وی از سنجش بوی ناشی از سوزاندن اجساد حیوانات آزمایشگاهی توسط محیط زیست خبر داد و گفت: ما برای سنجش این موضوع آزمایش‌هایی را در این زمینه انجام خواهیم داد و تلاش می‌کنیم این موضوع در پایان این هفته انجام بگیرد؛ اما در حال حاضر فعالیت این دستگاه موقتاً متوقف می‌شود تا تعیین تکلیف نهایی صورت بگیرد.

کارشناس سازمان محیط زیست در خصوص این موضوع که تمامی کشورهای دنیا برای امحای لاشه حیوانات آزمایشگاهی از روش فعلی دانشکده  علوم پزشکی تهران استفاده می‌کنند، گفت: موضوعی که اهمیت دارد، این است که آیا در آن کشورها نیز این اقدام در داخل بافت شهری صورت می‌گیرد و نکته دیگر این است که باید دید وقتی دستگاهی ۹ سال است کار می‌کند، اما دو سال اخیر بوی نامطبوع آن مشکل‌زا می‌شود، آیا مشکل دیگری در این زمینه وجود دارد یا نه؟ در واقع باید دستگاه سالم باشد تا مشکلاتی را ایجاد نکند.

وی به راهکارهای حل معضل فوق اشاره و خاطر نشان کرد: ما برای حل معضل فوق چند راهکار پیشرو داریم؛ ابتدا این که باید دفترچه راهنمای دستگاه لاشه‌سوز مورد مطالعه قرار بگیرد، دوم این که باید جلسه‌ای با مسؤولان شهرداری نواحی ۲ و ۶ برگزار کنیم تا بتوانیم راهکار اساسی برای حل این معضل داشته باشیم و اگر قرار است دستگاه به مکان دیگری منتقل شود، باید سازمان پسماند نیز به موضوع ورود کرده و همکاری کند.

به گفته این کارشناس، باید بررسی شود که آیا دانشگاه علوم پزشکی تهران زمین یا مکانی در خارج از مناطق ۲۲ گانه تهران در اختیار دارد که در آن منطقه بافت مسکونی وجود نداشته باشد و این دستگاه باید حداقل در فاصله ۵۰۰ کیلومتر از این بافت‌ها قرار بگیرد. در واقع ما در این زمینه اخطار شدیدالحنی به دانشکده ارائه دادیم، ضمن این که دانشکده از روی غرض این اقدام را انجام نمی‌دهد و محیط زیست به عنوان ارگان نظارتی در صورتی وارد این موضوعات می‌شود که شکایتی در این زمینه صورت بگیرد، حدود سه سال پیش در این زمینه شکایتی مطرح شد؛ ولی چون این موضوع را پیگیری نکردند، ما نیز ادامه ندادیم.